آلودگی نفتی و منشا آن در رسوب و گاماروس در سواحل جنوبی دریای مازندران
محورهای موضوعی : آلودگی آبافتخار شیروانی مهدوی 1 , پریسا نجات خواه معنوی 2 , آیدا جان پرور آیدانی 3
1 - گروه محیط زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
2 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
3 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
کلید واژه: سواحل جنوبی دریای خزر, رسوب, گاماروس Pantogammarus maeoticus, آلودگی نفتی, هیدروکربنها,
چکیده مقاله :
در مطالعه حاضر به بررسی میزان و نوع آلودگی نفتی در گاماروس Pantogammarus maeoticus و رسوب در سواحل جنوبی خزر در 4 ایستگاه (ساری، چالوس، انزلی، آستارا) در خرداد 1394 پرداخته شده است. نمونه های رسوبات سطحی و گاماروس از هر منطقه جمع آوری شد و به صورت منجمد به آزمایشگاه منتقل شدند. برای ارزیابی میزان و نوع ترکیبات نفتی نمونه ها از دستگاه کروماتوگرافی گازی- جرمی استفاده شد. بیشترین میزان ترکیبات نفتی در گاماروس منطقه چالوس (1/0±10 ppm) بدست آمد. بر اساس نتایج تفاوت معنادار در میزان هیدروکربن ها درگاماروس در ایستگاه چالوس در مقایسه با سایر مناطق وجود داشت(05/0 >P). در میزان ترکیبات نفتی در رسوبات مناطق اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتایج بررسی ماهیت و منشاء آلودگی های هیدروکربن ها نشان داد که در مناطق آستارا و انزلی هیدروکربن های با جرم مولی کمتر از 20 دارای منشاء پتروژنیک بود، درحالیکه در مناطق چالوس و ساری هیدروکربن هایی با جرم مولی بیشتر از 20 بدست آمد که نشان دهنده ی منشاء بومی و انسانی آلودگی می باشد.
In this study, the amount and type of oil pollution in Pantogammarus maeoticusand sediment of the southern shores of the Caspian Sea in four stations (Sari, Chalus, Anzali, Astara) in June 2015 were investigated. Samples were taken from sediment and Gammarus. and were frozen and delivered to the laboratory. Oil pollution analysis of samples was performed using gas chromatography-mass spectrometry. The amount of hydrocarbons in Gammarus of the Chalus station was significantly different (P<0/05) in comparison with the other three stations. The highest pollution level (10±0.1 ppm) was in Gammarus of Chalus station. There was no significant difference in the hydrocarbon levels of sediments in four stations. To determine the nature and source of contamination, the molar mass of hydrocarbons was investigated. In Astara and Anzali stations the molar mass of hydrocarbons were less than 20 and hence had petrogenic origin. In Sari and Chalus stations the molar mass of hydrocarbons were more than 20 and therefore had indigenous and human origin.
