اثربخشی وسیله آموزشی سینا در کاهش خطاهای خواندن کودکان نارساخوان
محورهای موضوعی : روان درمانگری
علی بهاری قره‌گوز
1
(
کارشناس ارشد روانشناسی
)
مریم سیف نراقی
2
(
استاد دانشگاه علامه طباطبایی
)
کلید واژه: وسیله آموزشی سینا, نارساخوانی, خواندن,
چکیده مقاله :
30 دانـش‌آموز نارساخوان از پایه‌های اول تا سـوم مدارس ابتدایی شهـر تبریز با استفاده از فهرست نارساخوانی (میکائیلی، 1384)، شناسایی شدند. گروه نمونه پس از اجرای آزمون هوش وکسلر کودکان (وکسلر، 1974) و آزمون تشخیصی خواندن (بهاری قره‌گوز، 1385)، به‌صورت تصادفی به‌دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شد. گروه آزمایشی در مدت سه ماه، 13 جلسه 45 دقیقه‌ای به‌طور انفرادی با استفاده از وسیله سینا : وسیله کمکی برای آموزش خواندن (سیف نراقی و نادری، 1382) و گروه کنترل بـه شیوه مرسوم آموزش دیدند. خطاهای خواندن دو گـروه در پیـش‌‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مقایسه شد. نتایج نشان دادند که با ثابت نگه‌‌داشتن متغیر هوش، به‌کارگیری وسیله آموزشی سینا 48 درصـد از خطاهای خواندن را کاهش می‌دهـد. بنـابراین معلمها می‌توانند به‌وسیله آموزشی سینا در بهبود مهارتهای خواندن دانش‌آموزان نارساخوان، اعتماد کنند.
A sample of 30 dyslexic 1st to 3rd graders in the city of Tabriz were identified as dyslexia using the Dyslexia Checklist (Michaeli, 2006). The sample was administered the Wechsler Intelligence Scale for Children (WISC-R, 1974) and Diagnostic Reading Test (Bahari Gharahgoz, 2006) and randomly assigned to an experimental and a control group. During a three month period, the experimental group received thirteen, 45-minute sessions of individual training using the Sina aid : instructional device for training of reading (Seif Naraghi & Naderi, 2003). The control group received none. The two groups pre-post tests of reading errors were compared using ANCOVA. The results revealed that, controlling for the intelligence variable, the application of Sina aid accounted for a 48% reduction in reading errors, suggesting that teachers can rely on the Sina aid for improving reading skills of dyslexic students.
