نقد کهنالگویی شعر «قصه شهر سنگستان» مهدی اخوانثالث
محورهای موضوعی : اسطوره
1 - استادیارزبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد تبریز
کلید واژه: قهرمان, نقد کهنالگویی, کهنالگوها, نمادهای کهنالگویی, شعر «قصه شهر سنگستان»,
چکیده مقاله :
نقد کهنالگویی یکی از رویکردهای اصلی نقد ادبی معاصر است که به کشف ماهیت و ویژگی اسطورهها و کهنالگوها و نقش آنها در ادبیات میپردازد. در این مقاله قصه شهر سنگستان از دیدگاه نقد کهنالگویی، بررسی و براساس کهنالگوهای قهرمان، مرگ و تولد دوباره، پیر دانا، سایه و خویشتن، و نمادهای کهنالگویی درخت، کوه، درّه، غار، چشمه، چاه و عدد هفت، تحلیل شده است. اساس کهنالگویی این شعر بر اسطوره قهرمان ـ منجی شکل گرفته و بقیه کهنالگوها و نمادها در ارتباط با آن معنا یافتهاند. از میان مراحل سهگانه تحول و رستگاری، رفتار قهرمان (شاهزاده) با مرحله دوم که پاگشایی نام دارد و دارای سه مرحله (حرکت و جدایی، تغییر و بازگشت) است، تطبیق داده شده است.
Archetypal literary criticism is a type of critical theory that interprets a literary text by focusing on myths and archetypes. In this paper, based on archetypal literary criticism, the poem of Ghesseh-ye shahr-e sangestan (the tale of the petrified city), composed by Mahdi Akhavan Sāles (1928-1990), is interpreted and analyzed. For this purpose, the archetypes of hero, death and birth, Pire Dana (wise old man), shadow, self, and archetypal symbols such as tree, cave, mountain, valley, spring, well, and the number seven are considered as main concepts. In this poem, the central archetype is “the hero-savior”, and the other archetypes are explained with respect to the main one. Also, other subjects were entertained at two phases; first, the behavior, departure, and salavation of the hero and second, the movement, separation and return in the poem.
قرآن مجید.
آفرین، فریده. 1388. «بررسی رمان شازده احتجاب از چشم انداز نظریات یونگ»، نقد ادبی. س2.ش7.
اخوان ثالث، مهدی. 1371. شعر زمان ما 2. به کوشش محمد حقوقی. چ 2. تهران: نگاه.
اقبالی، ابراهیم و دیگران. 1386. «تحلیل داستان سیاوش بر پایه نظریات یونگ». پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ش 8.
اکرمی، میرجلیل و پاشایی، محمد. 1389. «بررسی تطبیقی آرکیتایپ در حماسههای گیلگمش و رستم». دو فصلنامه علمی – تخصصی علامه. س 10.
ش پیاپی 26.
الیاده، میرچا. 1384. اسطوره بازگشت جاودانه. ترجمه بهمن سرکاراتی. چ 2. تهران: طهوری.
ـــــــــــ . 1386. چشم اندازهای اسطوره. ترجمه جلال ستاری. چ 2. تهران: توس.
ـــــــــــ. . 1389. رساله در تاریخ ادیان. ترجمه جلال ستاری. چ 4. تهران: سروش.
امامی، نصراله. 1385. مبانی و روشهای نقد ادبی. چ 3. تهران: جامی.
امینی، محمدرضا. 1381. «تحلیل اسطوره قهرمان در داستان ضحاک براساس نظریه یونگ». مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. س 17. ش2.
بیلسکر، ریچارد. 1388. اندیشه یونگ. ترجمه حسین پاینده. چ 3. تهران: آشیان.
پاینده حسین. 1384. «اسطورهشناسی و مطالعات فرهنگی: تبیین یونگ از اسطورهای مدرن». در اسطوره و ادبیات. تهران: سمت.
بینام. 1388. درآمدی بر انسانشناسی هنر و ادبیات. ترجمه محمدرضا پورجعفری. چ 1. تهران: ثالث.
جعفری، طیبه. 1389. «تحلیل و نمادپردازی «پیامبر» نوشته جبران خلیل جبران با توجه به کهن الگوهای روانشناسی یونگ». فنون ادبی. س2. ش2 (پیاپی 3).
جعفری کمانگر، فاطمه و مدبری، محمود. 1382. «کوه و تجلی آن در شاهنامه فردوسی». پژوهشهای ادبی. ش2.
حرّی، ابوالفضل. 1388. «کارکرد کهنالگوها در شعر کلاسیک و معاصر فارسی در پرتو رویکرد ساختاری به اشعار شاملو». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی. س5. ش15.
حسینی، مریم. 1387. «نقد کهنالگویی غزلی از مولانا»، پژوهش زبان و ادبیات فارسی. ش 11.
ـــــــــــ. . 1388. «رمزپردازی غار در فرهنگ ملل و یار غار در غزلهای مولوی». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. س5 . ش 11.
دستغیب، عبدالعلی. 1373. نقد شعر مهدی اخوان ثالث. چ 1. تهران: مروارید.
دوبوکور، مونیک. 1387. رمزهای زنده جان. ترجمه جلال ستاری. چ3. تهران: مرکز.
ذوالفقاری، محسن و حدّادی، الهام. 1389. «تصویر استعاری کهنالگوی خورشید در ناخودآگاه قومی خاقانی و نظامی». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی. س6. ش20.
روضاتیان، مریم. 1388. «رمزگشایی قصه سلامان و ابسال حنین بن اسحاق براساس کهنالگوهای یونگ». فنون ادبی. س 1. ش1.
زمرّدی، حمیرا. 1385. نقد تطبیقی ادیان و اساطیر. چ2. تهران: زوّار.
سلاجقه، پروین. 1389. نقد نوین در حوزه شعر. چ 1. تهران: مروارید.
شایگانفر، حمیدرضا. 1386. نقد ادبی. چ 3. تهران: دستان.
شمیسا، سیروس. 1383. داستان یک روح. چ6. تهران: فردوس.
شوالیه، ژان و گربران، آلن. 1384. فرهنگ نمادها. ج 1 و 2. تهران: جیحون.
ـــــــــــــ . 1382 و 1385. فرهنگ نمادها. ج 3 و 4. چ 1. تهران: جیحون.
فرای، نورتروپ. 1377. تحلیل نقد. چ1. تهران: نیلوفر.
فوردهام، فریدا. 1388. مقدمهای بر روانشناسی یونگ. ترجمه مسعود میربها.
چ 1. تهران: جامی.
قائمی، فرزاد. 1388. «تحلیل سیرالعباد الی المعاد سنایی غزنوی براساس روش نقد اسطورهای (کهنالگویی)». ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا. س1. ش1.
قائمی، فرزاد و دیگران. 1388. «تحلیل نقش نمادین اسطوره آب و نمودهای آن در شاهنامه فردوسی براساس روش نقد اسطورهای». جستارهای ادبی (دانشکده ادبیات و علوم انسانی سابق). س42. ش165.
کهدویی، محمدکاظم و بحرانی، مریم. 1388. «تحلیل شخصیت موبد در ویس و رامین براساس نظریات یونگ». مجله مطالعات ایرانی. س8. ش15.
گرین، ویلفرد و دیگران. 1383. مبانی نقد ادبی. ترجمه فرزانه طاهری. چ3. تهران: نیلوفر.
لطافتی، رویا. 1384. «نگاهی به اسطوره در شعر مهدی اخوان ثالث». در اسطوره و ادبیات. چ 2. تهران: سمت.
لوفلر – دلاشو، م. 1386. زبان رمزی قصههای پریوار. ترجمه جلال ستاری. چ 2. تهران: توس.
مدّرسی، فاطمه و ریحانینیا، پیمان. 1390. «بررسی کهنالگوی آنیما در اشعار مهدی اخوان ثالث»، پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی – دانشگاه اصفهان. س3. ش1 (پیاپی 9).
مکاریک، ایرناریما. 1384. دانشنامه نظریههای ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی. چ1. تهران: آگه.
مورنو، آنتونیو. 1388. یونگ، خدایان و انسان مدرن. ترجمه داریوش مهرجویی.
چ 5. تهران: مرکز.
هال، کالوین اس و نوردبای، ورنون جی. 1375. مبانی روانشناسی تحلیلی یونگ. ترجمه محمدحسین مقبل. چ1. تهران: جهاد دانشگاهی.
یاوری، حورا. 1387. روانکاوی و ادبیات. چ1. تهران: سخن.
یونگ، کارل گوستاو. 1368. چهار صورت مثالی. ترجمه پروین فرامرزی. چ 1. مشهد: آستان قدس رضوی.
ــــــــــــ . 1387. انسان و سمبولهایش. ترجمه محمود سلطانیه. چ 6. تهران: جامی.
References
The Holy Quran
Āfarin, Farideh. (2009/1388H). “Barrasi-e roman-e Shazdeh Ehtejāb az cheshm andaz-e nazariāt-e Jung”. Naghde Adabi (The Journal of Literary Criticism). Year 2. No. 7.
Akrami, Mir Jalil; Pashayi, Mohammad. (2010/1389H). “Barrasi-e tatbighie archetype dar hemase-hāye Gilgamesh va Rostam”. Allameh scientific-research journal. Year 10. No. 26.
Amini, Mohammad Reza. (2002/1381H). “Tahlil-e osture-ye ghahremān dar dāstān-e Zahhāk bar asas-e nazariye-ye Jung”. The Journal of Olum-e ejtemāyi va ensani-e daneshgah-e Shiraz (Shiraz university journal of sociology and humanities). Year 17. No. 2.
Bilisker, Richard. (2009/1388H). Andishe-ye Jung. Tr. by Hossein Payandeh. 3rd ed. Tehran: Āshiān.
Chevallier, Jean; Gheerbrant, Alain. (2005/1384H). Farhang-e namād-ha. Vols 1 & 2. Tehran: Jeihoon.
--------. (2003 & 2006/1382 & 1385H). Farhang-e namād-ha. Vols 3 & 4. 1st ed. Tehran: Jeihoon.
Dastgheib, Abdol Ali. (1994/1373H). Naghd-e she’r-e Mahdi Akhavan Sāles. 1st ed. Tehran: Morvarid.
De Beaucorps, Monique. (2008/1387H). Ramz-hāye zende jān. Tr. by Jalal Sattari. 3rd ed. Tehran: Markaz.
Eghbāli, Ebrahim et al. (2007/1386H). “Tahlil-e dāstān-e Siavash bar paye-ye nazariāt-e Jung”. The Journal of Pazhouhesh-e Zaban va Adabiat-e Farsi. No. 8.
Eliade, Mircea. (2005/1384H). Osture-ye bāzgasht-e jāvdāneh. Tr. by Bahman Sarkarati. 2nd ed. Tehran: Tahoori.
--------. (2007/1386H). Cheshm-andāz-hāye ostureh. Tr. by Jalal Sattari. 2nd ed. Tehran: Toos.
--------. (2010/1389H). Resale dar tārikh-e adian. Tr. by Jalal Sattari. 4th ed. Tehran: Soroosh.
Emami, Nasrollah. (2006/1385H). Mabani va ravesh-hāye naghd-e adabi. 3rd ed. Tehran: Jāmi.
Fordham, Frieda. (2009/1388H). Moghaddame-yi bar ravan shenasi-e Jung. Tr. by Masoud Mirbaha. 1st ed. Tehran: Jāmi.
Frye, Northrop. (1998/1377H). Tahlil-e naghd. 1st ed. Tehran: Niloofar.
Ghāemi, Farzad. (2009/1388H). “Tahlil-e Seir-ol ebād elal ma’ād-e Sanayi-e Ghaznavi bar asas-e ravesh-e naghd-e osture-yi (kohan olguyi)”. Azzahra university journal of mystic literature. Year 1. No.1
Ghāemi, Farzad et al. (2009/1388H). “Tahlil-e naghsh-e namādin-e osture-ye āb va nemood-hāye ān dar Shahname-ye Ferdowsi bar asas-e ravesh-e naghd-e osture-yi”. Jostār-hāye adabi (previously, Faculty of literature and humanities). Year 42. No. 165.
Guerin, Wilfred et al. (2004/1383H). Mabani-e naghd-e adabi (A handbook of critical approaches to literature). Tr. by Farzaneh Tāheri. 3rd ed. Tehran: Niloofar.
Hall, Calvin Springer; Nordby, VernonJ. (1996/1375H). Mabāni-e ravan shenakhti-e tahlili-e Jung. Tr. by Mohammad Hossein Moghbel. 1st ed. Tehran: Jahād daneshgahi.
Hoghooghi, Mohammad. (1992/1371H). She’r-e zaman-e ma 2. 2nd ed. Tehran: Negāh.
Horri, Abolfazl. (2009/1388H). “Karkard-e kohan olgu-ha dar she’r-e classic va mo’āser-e Farsi dar parto-e rooykard-e sākhtari be ash’ār-e Shāmloo”. Quarterly Journal of mytho-mystic literature. Year 5. No. 15.
Hosseini, Maryam. (2008/1387H). “Naghd-e kohan olguyi-e ghazali az Mowlana”. Pazhouhesh-e zaban va adabiat-e Farsi. No. 11.
--------. (2009/1388H). “Ramz pardazi-e ghār dar farhang-e melal va yār-e ghār dar ghazal-hāye Mowlana. Quarterly journal of mytho-mystic literature. Year 5. No. 11.
Ja’fari Kamangar, Fatemeh; Modabberi, Mahmood. (2003/1382H). “Kooh va tajali-e ān dar Shahnameh-ye Ferdowsi”. Pazhouhesh-hāye adabi. No. 2
Ja’fari, Tayyebe. (2010/1389H). “Tahlil va namād-pardazi-e Payambar neveshte-ye Gibran Khalil Gibran ba tavajoh be kohan olgu-hāye ravanshenasi-e Jung”. Fonoon-e adabi. Year 2. No. 2 and 3.
Jung, Carl Gustav. (1989/1368H). Chahar soorat-e mesāli. Tr. by Parvin Faramarzi. 1st ed. Mashhad: Āstan-e ghods-e razavi.
--------. (2008/1387H). Ensan va sambol-hāyash. Tr. by Mahmood Soltaniyyeh. 6th ed. Tehran: Jāmi.
Kahdooyi, Mohammad Kazem; Bahrani, Maryam. (2009/1388H). “Tahlil-e shakhsiat-e mowbed dar Vis va Ramin bar asas-e nazariat-e Jung”. The Journal of Iranian Studies. Year 8. No. 15.
Letāfati, Roya. (2005/1384H). “Negāhi be ostureh dar she’r-e Mehdi Akhavan Sāles”. Ostureh va adabiat. 2nd ed. Tehran: Samt.
Loeffler -Delachaus, Marguerite. (2007/1386H). Zabān-e ramzi-e ghesse-hāye parivār. Tr. by Jalal Sattari. 2nd ed. Tehran: Toos.
Makaryk, Irena Rima. (2005/1384H). Dānesh-name-ye nazarie-hāye adabi-e moāser. Tr. by Mehran Mohajer & Mohammad Nabavi. 1st ed. Tehran: Agah.
Modarresi, Fatemeh; Reihani Nia, Peiman. (2011/1390H). “Barrasi-e kohan olgu-ye Anima dar ash’ār-e Mehdi Akhavan Sāles”. Pazhouhesh-hāye zaban va adabiat-e Farsi- The University of Esfahan. Year 3. No. 1 (and 9).
Moreno, Antonio. (2009/1388H). Jung, khodayan, va ensan-e modern. Tr. by Dariush Mehrjooyi. 5th ed. Tehran: Markaz.
Payandeh, Hossein. (2005/1384H). “Ostureh shenasi va motāle’āt-e farhangi: Tabyin-e Jung az osture-yi modern”. Ostureh va adabiat. Tehran: Samt.
Pour Jafari, Mohammad Reza (Tr.). (2009/1388H). Daramadi bar ensan shenasi-e honar va adabiat. 1st ed. Tehran: Sāles.
Rowzatiān, Maryam. (2009/1388H). “Ramz-goshayi-e ghesse-ye Salāmān va Absāl-e Hanin Ibn Es’hāgh bar asas-e kohan olgu-hāye Jung”. Fonoon-e adabi. Year 1. No. 1.
Salajaghe, Parvin. (2010/1389H). Naghd-e novin dar howze-ye she’r. 1st ed. Tehran: Morvarid.
Shamisa, Siroos. (2004/1383H). Dāstān-e yek rooh. 6th ed. Tehran: Ferdows.
Shāygānfar, Hamidreza. (2007/1386H). Naghd-e adabi. 3rd ed. Tehran: Dastān.
Yavari, Hoora. (2008/1387H). Ravankavi va adabiat. 1st ed. Tehran: Sokhan.
Zolfaghari, Mohsen; Haddadi, Elham. (2010/1389H). “Tasvir-e este’āri-e kohan olgu-ye Khorshid dar nākhodāgāh-e ghowmi-e Khaghāni va Nezāmi”. Quarterly Journal of mytho-mystic literature. Year 6. No. 20.
Zomorrodi, Homeira. (2006/1385H). Naghd-e tatbighi-e adian va asatir. 2nd ed. Tehran: Zavvār.