بررسی و تحلیل درد و رنج‌های بشری در اندیشة مولوی

محورهای موضوعی : اسطوره

سعید بزرگ بیگدلی ¹ ( دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس )
حسینعلی قبادی ² ( دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس )
ثوراله نوروزی داودخانی ³ ( دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس )

تاریخ دریافت : 1394/03/04 تاریخ پذیرش : 1394/03/04 تاریخ انتشار : 1388/10/01

کلید واژه: مولوی, هرمنوتیک, روان‌درمانی, عشق درمانی, دردشناسی,

چکیده مقاله :

انسان همواره در عرصه زندگی با ناملایمات و بحران‌های روحی روبه‌رو بوده و پیوسته شوق ادامة حیات، او را بر آن داشته است تا در مسیر زندگی و در رویارویی با موانع از راهنمایی‌های اندیشمندان جامعة بشری برای دستیابی به آرامش و رهایی از درد و رنج بهره بگیرد. به همین دلیل، نگارندگان با توجه به چالش‌های درونی انسان معاصر و نگاه ابزاری به او در عصر حاضر، بر آن شدند تا دستیابی به یک الگوی فکری ـ درمانی مناسب با آلام بشری را سرلوحة کار پژوهشی خود قرار دهند و در این میان با توجه به محوریت انسان و چالش‌های درونی او در منظومة فکری مولوی، به سراغ آثار ارزشمند او ـ مثنوی و دیوان شمس‌ـ رفتند تا در یک فرایند نظام‌یافتة علمی و با تکیه بر روش هرمنوتیک، ساحات اندیشة مولانا را دربارة ماهیت و قواعد شناخت درد و رنج و دلایل و عوامل آن بررسی و تحلیل کنند و از طریق علوم روان‌شناسی، زیبایی‌شناسی، انسان‌شناسی و ... ، کوشیدند رویکردهای مهم درمانی مولوی به درد و رنج را در قالب پنج رویکرد رفتاری – شناختی، ارتباطی مؤثر، معنادهی، تصویری – تمثیلی و عشق‌درمانی نشان دهند.

چکیده انگلیسی:

  In all his life, man has suffered and endured pains and has tried to make them bearable through using the teachings of the learned men.  Mowlānā Jalāl-al Din Balkhī, the Persian mystic, in his two books Masnavī Manavī and Divān Shams illustrates these human pains and vicissitudes of life. Based on Hermeneutics, and based on behavioral, cognitive and effective communicational approaches, the authors of the present article try to study Mowlānā's thoughts in the realm of human pain.