Diagnostic Assessment of Interactional Competence in Paired Speaking Tests: Investigating Rating Accuracy of Iranian EFL Learners
Masoome Azmoode Sis Abad
1
(
Department of English, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
)
Gholamreza Kiany
2
(
Department of English, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
)
Gholam-Reza Abbasian
3
(
Department of English, Imam Ali University, Tehran, Iran
)
کلید واژه: interactional competence, Diagnostic assessment, Assessment stakeholders, Paired speaking tests,
چکیده مقاله :
Assessment of interactional competence (IC) as a multicomponential construct poses several challenges for both teachers and administrators. Having a diagnostic assessment perspective through stakeholders’ involvement, this mixed methods study attempts to provide information about students’ strengths and weaknesses in IC. The paper first explored the distinctive effects of self- and peer -diagnostic assessments on the development of Iranian EFL learners’ IC; it then examined the accuracy of the learners’ diagnostic assessment of IC in paired speaking tests. The learners’ perception toward the application of diagnostic assessment was also investigated qualitatively. To this end, 60 students majoring in English translation at Islamic Azad University participated in this study. Taking instructors’ ratings as the criterion, over the course of 12 weeks, the accuracy of subjects’ self and peer diagnostic assessments was investigated. Data analysis, using T-test and MANOVA, confirmed that while the two groups of self and peer diagnostic assessments had considerable improvement in IC, there was not any significant difference between the two groups’ gain. In addition, no statistically significant difference was found between the accuracy of self-, peer –diagnostic assessments and those of teacher assessments throughout the course. Furthermore, the results showed that the participants held favorable perception toward the application of diagnostic assessment.
چکیده انگلیسی :
سنجش توانش تعاملی، به عنوان یک ساختار چند جانبه چالش های زیادی را برای معلمان و مدیران ایجاد می کند. این تحقیق مختلط بر اساس سنجش تشخیصی از طریق مشارک ذینفعان سنجش سعی در فراهم کردن اطلاعاتی در مورد نقاط ضعف و قوت زبان آموزان درزیر مهارت های توانش تعاملی زبان آموزان دارد.این تحقیق ابتدا به بررسی تاثیرسنجش تشخیصی به دو روش خود ارزیابی و همتا ارزیابی بر روی توانش تعاملی زبان آموزان پرداخته است، سپس میزان دقت سنجش شخیصی زیر مهارت های توانش تعاملی افراد در ازمون های صحبت کردن دو به دو بررسی شده است. دیدگاه زبان آموزان در مورد به کارگیری سنجش تشخیصی نیز به صورت کیفی مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور60 دانشجوی رشته مترجمی زبان انگلیسی در این تحقیق شرکت داشته اند. طی دوره 12 هفته ای میزان دقت ارزیابی سنجش تشخیصی زبان آموزان در دو گروه خود ارزیابی و همتا ارزیابی با سنجش معلم به عنوان معیار مقایسه و بررسی شده است. تحلیل داده ها به دوروش T-Test وMANOVAنشان داد در حالی که دو گروه خود ارزیابی و همتا ارزیابی پیشرفت چشمگیری در توانش تعاملی داشته اند، تفاوت معناداری بین دستاورد دو گروه در تقویت توانش تعاملی در ازمون های صحبت کردن دو به دووجود نداشته، به علاوه تفاوت معناداری بین میزان دقت سنجش تشخیصی دو گروه در مقایسه با سنجش معلم طی ترم ایجاد نشده بود. همچنین نتایج نشان داد که زبان آموزان دیدگاه مساعدی نسبت به بکارگیری سنجش تشخیصی داشته اند.
