شاخص های امید آفرینی انتظار در مدل اسلامی پیشرفت در اندیشهی امام خامنه ای(مدظله العالی)
محورهای موضوعی : بیانیه گام دوم انقلاب اسلامیفروزان رضائی ورمزیار 1 , محمود شرفی 2
1 - گروه علوم قرآنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت فرهنگی ، مدرس دانشکده ارتباطات، تهران، ایران
کلید واژه: انتظار, مدل اسلامی, امید آفرینی,
چکیده مقاله :
امیدواری به آینده بهعنوان یکی از مهمترین بایستههای جوامع اسلامی و بهویژهایران اسلامی است. یکی از مهمترین اقدامات دشمنان علیه جوامع هدف، ایجاد روحیه یأس و ناامیدی در دیگر جوامع با تأکید مکرر بر برخی نقاط قابلبهبود و بزرگ جلوه دادن برخی کاستیها است. هدف اصلی این مقاله تبیین شاخصهای امیدآفرینی انتظار در مدل اسلامی پیشرفت در اندیشهی امام خامنهای (مدظلهالعالی) است که با تحلیل گفتمان و رویکرد استنباطی، بیانات معظم له را با روش توصیفی–تحلیلی بررسی نموده و شاخصهای موردنظر احصاء شدهاست. یافتهها نشان میدهد که شاخصهای محوری بیانات رهبر معظم انقلاب درباره امیدآفرینی را باید در محورهایی چون؛ امید و پیشرفت، امید و دشمن، اقدامات امیدبخش مسئولان، امید و رسانه، مایههای امید در کشور، امید و انقلاب و امید و موعود جستجو کرد بعد از بررسی و تحلیل بیانات و مکتوبات امام خامنهای چنین نتیجه گرفته میشود که در افق دید رهبر انقلاب، آینده تمدن اسلامی، آیندهای درخشان و باشکوه خواهد بود و ما میتوانیم تمدّن نوین اسلامی را برپا کنیم. شاخصهی اصلی و عمومی این تمدن، بهرهمندی انسانها از همه ظرفیتهای مادی و معنوی است که خداوند برای تأمین سعادت و تعالی آنان، در عالم طبیعت و در وجود خود آنان تعبیه کرده است.
Hope for the future is one of the most important duties of Islamic societies, especially Islamic Iran. One of the most important actions of the enemies against the target communities is to create a spirit of hopelessness and despair in other communities by repeatedly emphasizing some points that can be improved and highlighting some shortcomings. The purpose of this article is to explain the hopeful indicators of expectation in the Islamic model of progress in the thought of Imam Khamenei, by analyzing his discourse and inferential approach, his statements are examined with descriptive-analytical method and the desired indicators are calculated. The findings show that the key indicators of the statements of Qalab leaders about creating hope should be in axes such as; Hope and progress, hope and the enemy, encouraging actions of officials, hope and media, hope and revolution, and hope and promise. It will be a bright and glorious future and we can establish a new Islamic civilization. The main and general characteristic of this civilization is the benefit of human beings from all the material and spiritual capacities that God has embedded in the world of nature and in their existence to ensure their happiness and excellence.
_||_