The Role of Production Factors in the Growth of Iranian Economy, with Emphasis on Natural Resources and Labor and Environmental Degradation

صمد زارعی ¹ ( دانشجوی مقطع دکتری، گروه اقتصاد کشاورزی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران. )
سید نعمت اله موسوی ² ( دانشیار و عضو هیات علمی، گروه اقتصاد کشاورزی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران. )

تاریخ ارسال : 1396/10/18 تاریخ تایید : 1400/04/15

کلید واژه: Iran, Social capital, Growth Model, Environmental Capital,

چکیده مقاله :

AbstractThe purpose of this study is to investigate the impact of environmental quality and social capital on economic growth in Iran. So, this study, based on theoretical foundations, in addition to these variables, investigated the effects of various human capital indicators on Iran's economic growth during the period of 1973-92. The variables representing social capital included access to the Internet and telephone communication services. For human capital, literacy rate, enrollment rate in elementary school, as well as the number of students were used. It was also assumed that technology, in addition to workforce, would appear in the form of physical capital. The findings showed that physical capital was the most important factor in the growth of Iran's economy and its yield was 0.3-0.4. But a very small role was played by the variables of human capital and environmental capital. The role of social capital was also relatively acceptable and positive.Keywords: Growth Model, Social Capital, Environmental Capital, IranJEL Classification: O13, O47, R1

چکیده انگلیسی :

چکیدههدف از این مطالعه بررسی تأثیر متغیرهای محیط زیست و سرمایه اجتماعی بر رشد اقتصادی در ایران است. بنابراین ، این مطالعه بر اساس مبانی نظری ، علاوه بر این متغیرها ، به بررسی تأثیرات شاخص های مختلف سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران طی دوره 73-1373 پرداخته است. متغیرهای نشان دهنده سرمایه اجتماعی شامل دسترسی به اینترنت و خدمات ارتباطی تلفنی بود. برای سرمایه انسانی ، از میزان سواد ، میزان ثبت نام در دبستان و همچنین تعداد دانش آموزان استفاده شد. همچنین فرض بر این بود که فناوری علاوه بر نیروی کار ، به شکل سرمایه فیزیکی نیز ظاهر می شود. یافته ها نشان داد که سرمایه فیزیکی مهمترین عامل رشد اقتصاد ایران است و عملکرد آن 0.3-0.4 است. اما نقش بسیار کمی توسط متغیرهای سرمایه انسانی و سرمایه زیست محیطی ایفا شده است. نقش سرمایه اجتماعی نیز نسبتاً قابل قبول و مثبت بود.واژه های کلیدی: مدل رشد ، سرمایه اجتماعی ، سرمایه محیطی ، ایرانطبقه بندی JEL: O13 ، O47 ، R1