ارزیابی میزان تحقق‌پذیری طرح توسعه‌ی شهری بوشهر با تاکید بر کاربری‌های عمومی و تبیین علل آن به روش بهترین _ بدترین
محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی شهری و منطقه ای
جهانگیر حیدری
1
,
احمدرضا خواجه
2
,
مهسا دهقانیان
3
1 - گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
2 - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
کلید واژه: ارزیابی, تحقق‌پذیری, طرح توسعه‌ی بوشهر, کاربری‌های عمومی, مدل BWM,
چکیده مقاله :
مقدمه: تهیه‌ی طرح‌های شهری همواره نیازمند شاخص‌هایی است که نشان دهد در هرلحظه در چه مختصاتی نسبت به چشم‌انداز طرح قرارگرفته است؛ چراکه برنامه‌ریزی فرایندی است که با تهیه طرح خاتمه نیافته؛ بلکه از طریق ارزیابی، اقدامات و تصمیم‌گیری‌های مجدد ادامه می‌یابد. هدف: هدف این پژوهش، ارزیابی میزان تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح توسعه‌ی شهری بوشهر، ابتدا در مقیاس شهر و سپس در سطح ناحیه‌ی 6 بوشهر است. روش‌شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نوع هدف توصیفی_تحلیلی است و شیوه گردآوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی‌های میدانی بوده است. در مطالعات کتابخانه‌ای از اطلاعات بازنگری طرح تفصیلی شهر بوشهر (مصوب سال 1391) و مطالعات اولیه بازنگری طرح جامع شهر بوشهر (1399) استفاده‌شده و در مطالعات میدانی، ابزار امتیازدهی به مؤلفه‌های مؤثر در تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح توسعه‌ی بوشهر، پرسشنامه بوده که به‌واسطه‌ی 30 نفر از اساتید بومی گروه شهرسازی و مدیران ارشد شهری بوشهر تکمیل‌شده است. به‌منظور وزن دهی به مؤلفه‌های مؤثر در تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح توسعه‌ی شهری بوشهر از روش BWM که در سال 2016 توسط رضایی ارائه‌شده، استفاده گردیده و در جهت حل محاسبات از نرم‌افزار Lingo استفاده‌شده است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: محدوده‌ی موردمطالعه در پژوهش حاضر شهر بوشهر و ناحیه ۶ شهری بوشهر است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر حکایت از آن دارد که عمده‌ی پیشنهادات طرح توسعه‌ی شهری بوشهر در قالب کاربری‌های عمومی، به‌طور کامل محقق نشده است و کاربری‌های عمومی به‌صورت متوازن در بین نواحی شهر بوشهر توزیع نگردیده است. نتایج: از میان معیار‌ها و مؤلفه‌های مؤثر بر تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی شهر بوشهر، معیار مالکیت اراضی (نظامی، اوقافی، خصوصی و...) بیشترین میزان اثرگذاری را در عدم تحقق کاربری‌های عمومی پیشنهادی در سطح شهر بوشهر و ناحیه‌ی 6 داشته است.
Introduction: he preparation of urban plans always requires indicators that show in what coordinates it is placed in relation to the plan's perspective at any moment; Because planning is a process that does not end with the preparation of the plan; Rather, it continues through evaluation, actions, and re-decisions. Research aim: In this research, the feasibility of the proposed public uses of the Bushehr urban development plan is evaluated first at the city scale and then at the level of the 6th district of Bushehr. Methodology: he current research is descriptive-analytical and the method of collecting information was library studies and field investigations. In the library studies, the information of the revision of the detailed plan of Bushehr city (approved in 2013) and the preliminary studies of the revision of the comprehensive plan of Bushehr city (2013) were used, and in the field studies, the scoring tool for the effective components in the realization of the proposed public uses of the Bushehr development plan was a questionnaire that It has been completed by 30 native professors of the city planning department and senior urban managers of Bushehr. In order to weight the effective components in realizing the proposed public uses of the Bushehr urban development plan, the BWM method presented by Rezaei in 2016 was used, and Lingo software was used to solve the calculations. Studied Areas: The area under study was nomad settlement centers in central part of Boyer Ahmad conty. Results: The findings of the present research indicate that most of the proposals of the Bushehr urban development plan in the form of public uses have not been fully realized and public uses have not been distributed in a balanced manner among the areas of Bushehr city. Conclusion: Among the criteria and components affecting the realization of public uses in Bushehr city, the criteria of land ownership (military, endowment, private, etc.) have had the greatest impact on the non-realization of proposed public uses in Bushehr city and district 6.
