ارزیابی میزان تحقق‌پذیری طرح‌ توسعه‌ی شهری بوشهر با تاکید بر کاربری‌های عمومی و تبیین علل آن به روش بهترین _ بدترین

الموضوعات :

جهانگیر حیدری ¹ , احمدرضا خواجه ² , مهسا دهقانیان ³

1 - گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
2 - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

تاريخ الإرسال : 12 الأحد , جمادى الأولى, 1445 تاريخ التأكيد : 03 الإثنين , رجب, 1445 تاريخ الإصدار : 01 الأحد , شعبان, 1445

الکلمات المفتاحية: ارزیابی‌, تحقق‌پذیری, طرح‌ توسعه‌ی بوشهر, کاربری‌های عمومی, مدل BWM,

ملخص المقالة :

مقدمه: تهیه‌ی طرح‌های شهری همواره نیازمند شاخص‌هایی است که نشان دهد در هرلحظه در چه مختصاتی نسبت به چشم‌انداز طرح قرارگرفته است؛ چراکه برنامه‌ریزی فرایندی است که با تهیه طرح خاتمه نیافته؛ بلکه از طریق ارزیابی، اقدامات و تصمیم‌گیری‌های مجدد ادامه می‌یابد. هدف: هدف این پژوهش، ارزیابی میزان تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح توسعه‌ی شهری بوشهر، ابتدا در مقیاس شهر و سپس در سطح ناحیه‌ی 6 بوشهر است. روش‌شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نوع هدف توصیفی_تحلیلی است و شیوه گردآوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی‌های میدانی بوده است. در مطالعات کتابخانه‌ای از اطلاعات بازنگری طرح تفصیلی شهر بوشهر (مصوب سال 1391) و مطالعات اولیه بازنگری طرح جامع شهر بوشهر (1399) استفاده‌شده و در مطالعات میدانی، ابزار امتیازدهی به مؤلفه‌های مؤثر در تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح توسعه‌ی بوشهر، پرسشنامه بوده که به‌واسطه‌ی 30 نفر از اساتید بومی گروه شهرسازی و مدیران ارشد شهری بوشهر تکمیل‌شده است. به‌منظور وزن دهی به مؤلفه‌های مؤثر در تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی پیشنهادی طرح‌ توسعه‌ی شهری بوشهر از روش BWM که در سال 2016 توسط رضایی ارائه‌شده، استفاده گردیده و در جهت حل محاسبات از نرم‌افزار Lingo استفاده‌شده است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: محدوده‌ی موردمطالعه در پژوهش حاضر شهر بوشهر و ناحیه ۶ شهری بوشهر است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر حکایت از آن دارد که عمده‌ی پیشنهادات طرح توسعه‌ی شهری بوشهر در قالب کاربری‌های عمومی، به‌طور کامل محقق نشده است و کاربری‌های عمومی به‌صورت متوازن در بین نواحی شهر بوشهر توزیع نگردیده است. نتایج: از میان معیار‌ها و مؤلفه‌های مؤثر بر تحقق‌پذیری کاربری‌های عمومی شهر بوشهر، معیار مالکیت اراضی (نظامی، اوقافی، خصوصی و...) بیشترین میزان اثرگذاری را در عدم تحقق کاربری‌های عمومی پیشنهادی در سطح شهر بوشهر و ناحیه‌ی 6 داشته است.