تحلیل نقش سیاستهای گردشگری در افزایش روحیه و انگیزه کارآفرینی در روستاهای شهرستان رامسر
محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی روستایی و عشایریمحمد کاظم حلاجی ثانی 1 , نصرالله مولائی هشجین 2 , محمد باسط قریشی 3
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران |دانشجوی دکتری گروه گردشگری، مرکز تحقیقاتی گردشگری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - استاد گروه جغرافیا، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت، ایران |استاد گروه گردشگری، مرکز تحقیقاتی گردشگری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
3 - استادیارگروه جغرافیا، واحد رشت،دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
کلید واژه: گردشگری روستایی, توسعه روستایی, رامسر, کارآفرینی, سیاست گردشگری,
چکیده مقاله :
مقدمه: توسعه روستایی نقش مهمی در رسیدن به اهداف توسعه ملّی دارد. به گونه ای که بسیاری از صاحب نظران توسعه روستایی را موتور محرکه توسعه در کشورهای جهان سوم بخصوص در مراحل اولیه توسعه دانسته و دستیابی به آن را ضرورتی اجتنابپذیر میدانند. از این رو برای غلبه بر مسائل اقتصادی – اجتماعی پیش روی جوامع روستایی در چند دهه اخیر رویکرد کارآفرینی به عنوان یکی از راهبردهای مهم توسعه روستایی مورد توجه قرار گرفته است.هدف: هدف اصلی از انجام این پژوهش، تحلیل و شناسایی سیاستهای گردشگری مؤثر بر افزایش انگیزه و روحیه کارآفرینی در روستاهای شهرستان رامسر است.روششناسی تحقیق: در این پژوهش 28 نوع سیاست گردشگری در سه بعد زیرساختهای گردشگری، آموزش و توسعه منابع انسانی و بازاریابی و تبلیغات گردشگری، به عنوان شاخصهای مستقل انتخاب شدند. در زمینه شاخصهای پیوسته نیز، 19 شاخص در چهار بعد آینده نگری، اعتماد به نفس، ریسک پذیری و نوآوری و خلاقیت انتخاب گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر، روستاهای هدف گردشگری در شهرستان رامسر بود. براساس مطالعات اسناد فرادست، 25 روستای هدف گردشگری در این شهرستان شناسایی شد. روش انجام پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات از تکنیک پرسشنامه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از آزمونهای آماری تی تک نمونهای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد.قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش، شهرستان رامسر می باشد.یافته ها: یافته ها نشان داد که در زمینه تغییرات متغیر آینده نگری، 5 سیاست تأثیرگذار هستند. در این چارچوب، سیاستهای ترغیب بخش خصوصی به فعالیت در توسعه گردشگری روستایی با ضریب 637/0 بیشترین قدرت پیشبینی تغییرات متغیر آینده نگری را داشت. براساس نتایج بدست آمده، سیاستهای ارتقاء فرهنگ عمومی در عرصه گردشگری در روستاها تا حدود 70 درصد از تغییرات متغیر اعتماد به نفس را دارد.نتایج: متغیر ریسک پذیری بیشترین تأثیرپذیری را از سیاستهای برگزاری دورههای آموزشی کوتاه مدت در زمینه گردشگری در روستاها با ضریب 637/0 داشت. نهایتاً در خصوص متغیر نوآوری و خلاقیت، ارائه برنامههای متنوع آموزشی در بخشهای مختلف گردشگری روستایی و سیاستهای ترغیب بخش خصوصی به فعالیت در توسعه گردشگری روستایی بیشترین تأثیرگذاری را داشتند.
Rural development plays an important role in achieving national development goals. In a way, many experts consider rural development as the driving force of development in third world countries, especially in the early stages of development, and consider its achievement as an inevitable necessity. Therefore, in order to overcome the socio-economic problems facing rural communities in recent decades, the entrepreneurial approach has been considered as one of the important strategies of rural development. The main purpose of this study was to analyze and identify tourism policies affecting the motivation and entrepreneurial spirit in the villages of Ramsar city. In this study, 28 types of tourism policy in three dimensions of tourism infrastructure, training and development of human resources and tourism marketing and advertising, were selected as independent indicators. In the field of continuous indicators, 19 indicators were selected in four dimensions of foresight, confidence, risk-taking and innovation and creativity. The statistical population of the present study was the target villages of tourism in Ramsar city. Based on the study of the above documents, 25 target villages for tourism were identified in this city. The research method was descriptive-analytical and a questionnaire technique was used to collect information. For data analysis, one-sample t-test, Pearson correlation coefficient and multivariate linear regression were used. The results showed that in the field of changes in futures variables, 5 policies are effective. In this context, policies to encourage the private sector to engage in rural tourism development with a coefficient of 0.637 had the greatest power to predict changes in futures. According to the results, policies to promote public culture in the field of tourism in rural areas have about 70% of the variables of confidence. The risk-taking variable was the most affected by the policies of holding short-term training courses in the field of tourism in rural areas with a coefficient of 0.637. Finally, regarding the variable of innovation and creativity, the presentation of various educational programs in different sectors of rural tourism and policies to encourage the private sector to work in the development of rural tourism had the greatest impact.
_||_