تحلیل ساختاری یادداشت روزانه دفاع مقدس (مطالعه موردی؛ پایی که جا ماند)

محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

کوثر دانش ¹ , عبدالحسین فرزاد ² , احمد خاتمی ³

1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشیار گروه ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران.
3 - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

تاریخ دریافت : 1402/07/17 تاریخ پذیرش : 1402/07/17 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: دفاع مقدس, اسارت, یادداشت روزانه, ادبیات بازداشتگاهی,

چکیده مقاله :

کتاب پایی که جا ماند نوشته سید ناصر حسینی‌پور با محوریت بیان خاطرات اسارت از طریق یادداشت‌های روزانه است. او در طی دوران اسارت با نوشتن یادداشت‌های روزانه به ثبت رئوس کلی وقایع پرداخته است. این پژوهش تحلیل ساختار و محتوای کتاب پایی که جا ماند و بیانگر تجربه شخصی نویسنده کتاب، مطابق با یادداشت‌های روزانه دوران اسارت وی است که با استفاده از زبان و واژگان و اصطلاحات ادبی، به توصیف دقیق جزئیات دوران اسارت پرداخته و تصویری زیبا و واقعی ارائه داده است که همانا بیان درد و رنج‌های دوران اسارت و زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهیدان است. همچنین به دلیل بیان دقیق رویدادها می‌تواند ارزش تاریخی و استنادی در بیان وقایع تاریخی جنگ داشته باشد. زبان این اثر، بیانی روان و ساده دارد و متناسب با زمان و مکان شرح رویدادها (جنگ و اسارت) از لغات و اصطلاحات متناسب مانند بیسم چی، دیده‌بان، اردوگاه، سلول و... استفاده کرده است.

چکیده انگلیسی:

Pai Ke Jamand is a book written by Seyednaser Hosseinipour, focusing on the expression of memories of captivity through diaries. This research is an analysis of the structure and content of Pai's book, which has survived and expresses the personal experience of the author of the book, according to his daily notes during his captivity,presented a beautiful and realistic image. It is the expression of the pains and sufferings of the captivity period and keeping alive the memory of the martyrs. Also, due to the accurate description of the events, it can have a historical value and reference in the description of the historical events of the war. The language of this work has a smooth and simple expression, and according to the time and place of describing the events (war and captivity), appropriate words and terms have been used, such as: Bisem Chi, lookout, camp, cell, etc.