صلح دموکراتیک و چندگونگی فرهنگی مردمان
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
1 - استادیار دانشگاه خوارزمی گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل
کلید واژه: جان راولز, قانون مردمان, معقولیت, جنگ عادلانه, چندگونگی فرهنگی, واژگان کلیدی: صلح دموکراتیک, اجماع همپوشان سیاسی,
چکیده مقاله :
چکیده الگوی صلح دموکراتیک جان راولز با رسمیت بخشیدن به مردمان و تمایزگذاری بین جوامع لیبرال دموکرات، پایگانی شریف، تحت فشار، دیکتاتوری‌های خیرخواه و دولت‌های قانون‌شکن در عرصه بین‌المللی، عدالت جهانی را در راستای معقولیت در روابط بین کشورها به تصویر می‌کشد. این مفهوم از عدالت، بنیاد‌های اخلاقی جهان‌شمول را به نفع اجماع همپوشان سیاسی کنار می‌نهد. این الگو می‌کوشد این چندگونگی را با بهره‌گیری از مفاهیم کثرت‌گرایی معقول، اجماع همپوشان سیاسی و دموکراسی جهان‌شهری شناسایی کند. اکنون پرسش این است که آیا الگوی صلح دموکراتیک توجیه مناسبی برای شناسایی چندگونگی فرهنگی مردمان در عرصه بین‌المللی به‌شمار می‌آید. در نگاهی انتقادی، این الگو از آموزه جامعی سردرمی‌آورد که همچنان با اولویت بخشیدن به ارزش‌های خاص لیبرالی، تصویری فراگیر و جهان‌شمول از بنیاد‌های اخلاقی برای جامعه بین‌المللی بسامان درسرمی‌پروراند؛ به‌گونه‌ای که بر اساس آن، می‌توان به مداخلات بشردوستانه و تجویز جنگ عادلانه علیه دیگری دون‌مرتبه دست‌یازید. دستاورد این پژوهش آن است که می‌توان با ایجاد تعدیلاتی در الگوی صلح دموکراتیک، آن را در شناسایی چندگونگی فرهنگی مردمان کامیاب دانست. بنابراین تعدیلات، صلح دموکراتیک با ارایه رویکردی حداقلی، ذات‌گروی مفهومی و نگاهی اتوپیایی-واقع‌گرا سمت‌وسوی رادیکالی نسبی‌گرایی فرهنگی و جهان‌شمول‌گرایی لیبرالی را در سیاستگذاری جهانی بی‌اثر می‌سازد.
Abstract: John Rawls model of “democratic peace” by recognizing “peoples” and distinguishing between the “democrat liberal”, “hierarchical nobles”, “Burdened”, “Benevolent Absolutism” societies and outlaw governments in international arena visualizes international justice in line of “reasonability” and not rationality in relations among the countries. This concept of justice puts aside universal moral foundation in favour of “political overlapping consensus”. Now the question is whether this model of democratic peace recognizes cultural diversity in international arena. The critical argument of the present paper is this model is trying to recognize this diversity with taking advantage of the concept of reasonable pluralism, but eventually it also leads to a dream of universal utopian image of the moral foundations necessary for well-ordered international community, in a way which can proceed to humanitarian intervention and just war against the detestable “other”. The finding of the study is that by certain modifications in “democratic peace model” we can consider it successful in recognition of cultural diversity. Therefore, on the basis of this modification democratic peace by offering a “minimal approach”, “conceptual essentialism” and “realistic-utopian view” neutralizes cultural radical relativism and universalistic liberalism in world policy making.
