ارزیابی تحریم های آمریکا علیه ایران در قالب گفتمان حمایت از حقوق بشر
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
محمود جلالی
1
(
استادیار دانشگاه اصفهان
)
ستاره صادقی محمدی
2
(
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
)
مجتبی بابایی
3
(
دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان
)
کلید واژه: ایران, آمریکا, حقوق بشر, تحریم,
چکیده مقاله :
حقوق بشر به عنوان یکی از مهم ترین شاخصه های تمدن از اهمیت بسیاری در روابط بین الملل برخوردار است. با وجود این، ابهام در تعریف و استفاده ابزاری از آن یکی از مهم ترین چالش های ارتقای حقوق بشراست. کشورهای غربی و به ویژه آمریکا به بهانه ی حمایت از دموکراسی و حقوق بشر در امور داخلی سایر کشورها مداخله می کنند و با استفاده از دیپلماسی عمومی و رسانه ای، بسیاری از کشورها را مورد هجمه ی تبلیغاتی قرار داده و اقداماتی را نیز علیه آن ها انجام می دهند، آمریکا از 1993 م تا 1996 م بیش از 61 تحریم یک جانبه علیه 35 کشور ایجاد نمود که 42 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. تحریم های یک جانبه آمریکا به خاطر فراسرزمینی بودن آن ها با دیگر کشورها به یک موضوع مجادله برانگیز تبدیل شده است. بسیاری از کشورها معتقدند که چنین تحریم هایی در حقوق حاکمیتی آن ها به عنوان کشورهای مستقل دخالت می کند. با پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا همواره تحریم را به عنوان یکی از ابزارهای تغییر رفتار ایران مورد توجه قرار داده است. در این میان بر تحریم های حقوق بشری به عنوان نوعی تحریم هوشمند تاکید کرده تا بتواند ایران را به امتیازدهی و اتخاذ دیپلماسی انفعالی در حوزه ی سیاسی به خصوص پرونده ی هسته ای وادار کند. در این مقاله سعی می شود جایگاه تحریم های حقوق بشری در استراتژی آمریکا علیه ایران و راه کارهای مناسب برای مدیریت چالش ها و فرصت ها مورد بررسی قرار گیرد.
Abstract Human rights as one of the main features of civilization and development of human community enjoy special significance in international relations. However, ambiguity in its definition and the instrumental use of this concept are considered as major challenges for the promotion of the current status of human rights in the World. Under such conditions, the West particularly the US, intervening in the internal affairs of other countries on the pretext of defending democracy and human rights, has launched propaganda against many countries through its public and media diplomacy. From 1993 to 1996, the US imposed over 61 unilateral sanctions on 35 countries which covered 42% of the world’s population. The extraterritorial nature of the unilateral sanctions by the US has caused a controversy. Many states believe that such sanctions violate their sovereignty rights as independent nations. Since the victory of the Islamic Revolution, the US has always considered 'sanctions' as one of the tools to change Iran’s approach. Washington has highlighted human rights sanctions as 'smart sanctions', imposed under human rights claims to pressure Iran to give concessions and adopt an inactive diplomacy in political fields particularly in nuclear issue. This paper seeks to study the role of human rights sanctions in the US strategy against Iran and find proper and practical approaches to manage the challenges and opportunities facing Iran in this regard.
