راهبرد شبکه سازی و جایگاه ج.ا. در سیاست خارجی هند در اورآسیا
محورهای موضوعی : علوم سیاسی- روابط بین الملل
1 - عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه یزد
کلید واژه: شبکه, ایران, هند, ژئواکونومیک, اورآسیا,
چکیده مقاله :
کشورها در نظام بین الملل کنونی تلاش می کنند با پیوند زدن موضوعات با مکان ها شبکه های مورد نظر را ایجاد کنند. هند نیز از این قاعده مستثنی نیست و تلاش دارد شبکه مدنظر خویش را ایجاد کند. سوال پژوهش این است شبکه سازی در سیاست خارجی هند دارای چه ویژگی هایی است و ایران از چه جایگاهی در راهبرد سیاست خارجی این کشور در اورآسیا برخوردار است؟. نتایج نشان می دهد طبق استراتژی کلان هند، دایره اول راهبرد شبکه سازی سیاست خارجی هند شامل همسایگان بلافصل این کشور با هدف پیوند میان آسیای جنوب غربی با آسیای جنوب شرقی است. حلقه بعد شامل کشورهای حاشیه اقیانوس هند از جمله ایران است. در نهایت حلقه سوم به دنبال پیوند هند با آسیای مرکزی و فراتر از آن در قالب کریدور شمال – جنوب است که البته حلقه های سه گانه همراه با هم یک شبکه را تا اورآسیا می سازند. ایران در حلقه دوم شبکه سازی هند قرار دارد. و هند با حضور در چابهار به دنبال رقابت با چین و پاکستان است. این پژوهش از نظریه شبکه ای به عنوان چهارچوب نظری خویش استفاده می کند و روش پژوهش مورد روش تطبیق مورد با نظریه است.
In the current international system, countries try to create the desired networks by linking issues with places. India is no exception and is trying to build its own network. The research question is what is the attributes of network building in India's foreign policy and what is the position of Iran in this strategy? The results show, the first pillar of India's foreign policy network building strategy includes its immediate neighbors with the aim of connecting South-West Asia with Southeast Asia. The next circle includes the countries of the Indian Ocean, including Iran. Finally, the third link seeks to connect India with Central Asia and beyond in the form of a north-south corridor. Of course, the three rings are completely connected and together form a network to eurasia. Iran is in the second ring of India's networking, and India is looking to compete with China and Pakistan in Chabahar. However, with a long-term approach, it seeks to implement the North-South corridor with the aim of becoming a major power. This research uses network theory as its theoretical framework and the research method is the method of matching the case with the theory.
