The study of burn healing of Onosma stenosiphon on type II burn of back and testis areas in rats
محورهای موضوعی : مجله گیاهان داروییمحمدعلی خلیلی 1 , سید محسن میراسماعیلی 2 , حسین حکمتی مقدم 3 , شهناز رضایی 4 , علی رضا وحیدی 5
1 - دانشیار گروه بیولوژی و علوم تشریح دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری)
2 - مربی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی یزد
3 - مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
4 - استادیار گروه پاتولوژی ، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
5 - استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
کلید واژه: Testis, Rats, Burn Healing, Onosma stenosiphon Boiss,
چکیده مقاله :
Background & Aim: Onosma stenosiphon has been used as herbal medicine for healing skin cuts and rashes. However, burn healing effect of this herb has not been yet reported in pharmaceutical texts. The aim of this study was to find out the effect of herb ointment on burn healing the superficial wounds post type II burns of back and testis region in Wistar rats.Experimental: A total of 24 rats were divided into 3 (21 rats) and 1 control (3 rats) groups. Type II burn was performed on right and left sides of back and right testicular skin of all experimental animals. For burn healing, herb ointment was applied on right sides of back and testis skins of experimental rats. For histo-pathological evaluation, seven rats were killed at 7, 14, 21 days intervals. Then, skin samples were obtained from both left and right (with herb ointment) sides of back, as well as testicular tissue samples. All samples from experimental animals were compared with control samples following tissue staining.Results & Discussion: All skin samples (both with and without herb ointment applications) showed patho-morphological changes one week post experimental burns. Two week following burns, epidermis were relatively healed, and lymphohistocytological inflammation with initiation of fibrosis was observed. But, epidermis and dermis inflammation were recovered after three weeks. There were no noticeable changes in healing rate of burned tissues in rats under herb ointment versus non ointment applications. Also, there were no alternations in testicular tissue or spermatozoa cells in experimental groups.
مقدمه و هدف: گیاه Boiss. Onosma stenosiphon یا زنگولهای لوله باریک از خانواده گاوزبان میباشد. در گذشته این گیاه برای درمان بریدگیهای سطحی پوست مورد استفاده قرار می‌گرفته و تاکنون خواص درمانی این گیاه در کتب گیاهان دارویی ذکر نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پماد تهیه شده از این گیاه بر میزان بهبود سطح زخم ناشی از سوختگی درجه دو در ناحیه پشت و نیز بیضه موش صحرائی میباشد.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی24 سر موش صحرایی نژاد ویستار به صورت تصادفی به 3 گروه تجربی(21 سر) و 1 گروه شاهد (3 سر) تقسیم شدند. سوختگی درجه دو بهصورت یکنواخت درناحیه پشت در پهلوی راست و چپ و نیز پوست بیضه راست تمام موشها ایجاد گردید. برای درمان زخمهای ناشی از سوختگی در سه گروه تجربی، از پماد پودر گیاه مذکور استفاده شد. جهت بررسی تغییرات بافتی در بهبُود زخمها، به ترتیب در روزهای 7، 14 و 21 روز پس از سوختگی، هر بار تعداد 7 سر موش از هر گروه انتخاب شده و پس از کشتن، از محل سوختگی طرف راست (تحت درمان با پماد) و طرف چپ (بدون استعمال پماد) و نیز بافت بیضه نمونه برداری و با روش هماتوکسلین – ا ئوزین رنگ آمیزی شدند. سپس نمونهها با نمونه های تهیه شده از موش صحرایی شاهد به صورت کیفی از نظر میزان آسیب و بهبود بافت در ناحیه پشت و تغییرات در بافت بیضه مقایسه گردیدند.نتایج و بحث: در هفته اول بعد از سوختگی تغییرات هیستوپاتولوژیک یکسان در اپیدرم نمونههای پوست بدون مصرف پماد و در نمونه های پوست با مصرف پماد مشاهده شد ولی این تغییرات درهر دو گروه تقریباً یکسان بود. درهفته دوم، اپیدرم تا حدودی ترمیم شده بود و در درم سطحی نیز التهاب نفوذ سلولهای آماس تک هستهای و فیبروز دیده شد. در هفته سوم، اپیدرم بهطور کامل بازسازی شد و التهاب در ناحیه درم پوست از بین رفته بود و فقط فیبروز ناحیه ای که قبلاً نکروزه بود به چشم میخورد. توصیه کاربردی / صنعتی: در زمان مورد مطالعه سطح ترمیم و درصد التیام بافت سوخته شده در نمونههای تحت درمان با پماد گیاه زنگولهای باریک و نمونههای شاهد هیچ تغییر معنی داری به دست نیامد. همچنین، پماد مذکور هیچ نوع اثر سوئی بر بافت بیضه و سلولهای اسپرم آن نداشت.
ابراهیمی فخار، ح. ر. 1384. بررسی تأثیر پماد روغن کنجد و هیدروکسید کلسیم برزمان دبریدمان غیر جراحی زخمهای سوختگی درجه 3 در موش های صحرایی بالغ نر. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اراک، 4: 1-8.
بیات،م.، کریمی پور، م. و شاهوردی، ع. ح. 1379. اثر کاربرد موضوعی عسل بر سوختگی با ضخامت کامل پوست موش صحرایی. مجله پزشکی یاخته، 5: 33 - 37.
جورسرایی، س. ع.، مقدم نیا، ع. ا.، فیروزجاهی، ع. ر.، میری، س.م.، عمرانی راد، م.، ثاقبی، ر. و هاشمی، س. ف. 1385. مقایسه بهبود سطح زخم سوختگی درجه دوم با استفاده از «پودر گیاه مورد» و «کرم سیلورسولفادیازین1%» در موش سفید صحرایی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین، 10: 6-15.
رخشنده، ح. و مهدوی شهری، ن. 1383. بررسی اثر تجویز موضعی زجاجیه چشم گاو بر روند بهبود زخمهای سوختگی ناشی از اسید بر روی پوست خرگوش های نر نژاد Dutch. مجله افق دانش،10: 48-52.
شکیبایی،د.، پاشاروش، ل.، خوشبو، س. و کبودی، ب. 1385. اثر استعمال موضعی گیاه غازیاقی بر زمان بهبود بریدگیهای پوستی عمیق و قدرت کشش پوست درموش صحرایی. مجله بهبود، 10: 187-194.
Alsaimary, L. E., Bakr S., Jaffar, T. & Salim, H. 2002. Effect of some plant extract and antibiotics on Pseudomonas aeruginosa isolated from various burn cases. Saudi Medical Journal, 23: 802-805.
Bailar, J. C. & Mosteller, F. 1988. Guidelines for statistical reporting in articles for medical journals. Amplifications and explanations. Ann Intern Med, 108: 266-273.
Demling, R. H. 2003. Burns and other thermal injuries. In: Way, L. W. & Doherty, G. M., editors. Current: Surgical diagnosis and treatment. 11 ed. New York: Mc-Graw-Hill. PP. 267-270.
Ghahraman, A. & Attar, F. 1998. Biological diversity of Iranian plant series. Tehran Medical University: Press, Iran. PP. 24-26.
Lamme, E. N., Lamme, R. T., Van Leeuwen, K., Brandsma, J., Van Marie, E. & Middelkoop, E. 2000. Higher numbers of autologous fibroblasts in an artificial dermal substitute improve tissue regeneration and modulate scar tissue formation. Journal of Pathology, 190: 595-603.
Mensah, A. Y., Mensah, J. Sampson, J. & Houghton, P. I. 2001. Effects of Buddleja globosa leaf and its constituents relevant to wound healing. Journal of Ethnopharmacology, 77: 219–226.
Mimura, Y., Mimura, H., Jinnin, M., Asano, Y., Yamane, K. & Tamaki, K. 2004. Epidermal growth factor induces fibronectin expression in human dermal fibroblasts via protein kinase C &-signaling pathway. The Journal of Investigative Dermatology, 122: 1390-1398.
Ozgen, U., Houghton, P. J., Ogundipe, Y. & Coskun, M. 2003. Antioxidant and antimicrobial activities of Onosma argentatum and Rubia peregrina. Fitoterapia, 74: 682-685.
Ozgen, U., Ikbal, M., Hacimuftuoglu, A., Houghton, P. J., Gocer, F., Dogan, H. & Coskun, M. 2004. Fibroblast growth stimulation by extracts and compounds of Onosma argentatum roots. Journal of Ethnopharmacology, 14: 100-103.
