Animism in Rooz-e Asbrizi

Subject Areas :

Received: 2016-01-15 Accepted : 2016-04-08 Published : 2016-02-20

Keywords:

Abstract :

One of the most beautiful types of imagery in a work is the effect that author or poet’s mind casts on the objects and inanimate elements over in nature and the poet animate them by his/ her imagination power. Consequently, when the nature and object are viewed from his/ her perspective everything is alive and moving. Animating objects, natural phenomena, and abstract concepts is called animism that is a result of granting physic of psychological properties. The most salient type of animism is anthropomorphism. However, a major part of animism has been dedicated similarity to an animal or plant and/ or making compound schema. Bizhan Najdi is one of contemporary poet- novelists of person literature who have noticed this topic considerably in some of his works. The main character of “Rooz-e Asbrizi” from collection of “Yoozpalangani Ke Ba Man davideand (panthers ran with me)” is horse and the story is narrated at time from its language. Monologue or self-anecdote, self-identification, de-familiarization, poetic language, animism in animism, viewpoint change, failure of narrative and finally scene description are among must be studied elements of animism in this story. We will explore Rooz-e Asb Rizi with an animism approach

References:

منابع و مآخذ

1 ـ آریا، غلامعلی. آشنایی با تاریخ ادیان. تهران: پایا، 1382.

2 ـ اژرتر، امانوئل. مذاهب بزرگ. تهران: علمی، 1328.

3 ـ الیاده، میرچا. رساله در تاریخ ادیان. ترجمه جلال ستاری. تهران: سروش، 1376.

4 ـ انوشه، حسن. فرهنگ‌نامۀ ادبی فارسی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، 1376.

5 ـ بی‌نیاز، فتح‌الله. درآمدی بر داستان­نویسی و روایت­شناسی. تهران: نشر افراز، 1387.

6 ـ پاریندر، جئوفری. شناخت اساطیر آفریقا. ترجمه باجلان فرخی. تهران: اساطیر، 1374.

7 ـ پورنامداریان، تقی. رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1376.

8 ـ داد، سیما.فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید، 1378.

9 ـ رضایی، عبدالعظیم. تاریخ ادیان جهان. ج1. تهران: علمی، 1377.

10 ـ سلاجقه، پروین. از این باغ شرقی. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، 1385.

11 ـ سلاجقه، پروین. امیرزادۀ کاشی‌ها (نقد شعر احمد شاملو). تهران: مروارید، 1384.

12 ـ سلیمانی، محسن. واژگان ادبیات داستانی. تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، 1372.

13 ـ شاله، فلیسین. استتیک: شناخت زیبایی. ترجمه علی‌اکبر بامداد، تهران: طهوری، 1367.

14 ـ شاله، فیلیسین. تاریخ مختصر ادیان بزرگ. ترجمه خدایار محبی، تهران: طهوری، 1355.

15 ـ شفیعی کدکنی، محمدرضا. صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگاه، 1366.

16 ـ شمیسا، سیروس. بیان. تهران: میترا، 1385.

17 ـ شهبازی، اصغر، «استعارۀ مکنیه، ملکۀ تشبیهات مجازی»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 106، 1392.

18 ـ صدیقی، علیرضا، «اسباب و صور ابهام در داستان‌های بیژن نجدی»، فصلنامه علمی ـ پژوهشی «پژوهش زبان و ادبیات فارسی»، شماره دوازدهم، بهار 1388.

19 ـ عبداللهیان، حمید. شخصیت و شخصیت‌پردازی در داستان معاصر. تهران: آن، 1380.

20 ـ عبداللهیان، حمید، «عوامل شاعرانگی در داستان­های بیژن نجدی»، فصلنامه علمی ـ پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا، شماره 56 و 57، سال پانزدهم و شانزدهم، زمستان 1384 و بهار 1385.

21 ـ عبداللهیان، حمید؛ فرهمند، فرنوش، «نقد شالوده‌شکنانۀ دو داستان از بیژن نجدی»، فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 72، سال 20، بهار 1391.

22 ـ فریزر، جیمز جورج. شاخۀ زرین. ترجمۀ کاظم فیروزمند. تهران: آگاه، 1383.

23 ـ فکوهی، ناصر. مبانی انسان­شناسی. تهران: نشر نی، 1391.

24 ـ کزازی، میرجلال‌الدین. رؤیا، حماسه، اسطوره. تهران: مرکز، 1376.

25 ـ مکاریک، ایرنا ریما. دانشنامۀ نظریه‌های ادبی معاصر. مهران مهاجر، محمد نبوی. تهران: آگه، 1383.

26 ـ مهاجر، مهران؛ نبوی، محمد. واژگان ادبیات و گفتمان ادبی. تهران: آگه، 1381.

27 ـ میرصادقی، جمال. عناصر داستان. تهران: سخن، 1376.

28 ـ نجدی، بیژن. یوزپلنگانی که با من دویده‌اند. تهران: مرکز، 1373.

29 ـ یونسی، ابراهیم. هنر داستان‌نویسی. تهران: نگاه، 1382.