Investigating the meaning of guarantee in the Qur'an using the method of press semiotics

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Majid Rejali ¹ , MuhammadReza yousefi ² , mohammadhassan masoumi ³

1 - دانشجو دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
2 - Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran
3 - Department of Arabic Language and Literature, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran

Received: 2020-10-07 Accepted : 2020-12-22 Published : 2022-08-23

Keywords: Prepositions, Guarantee, Pierce, Semiotics, Linguistics,

Abstract :

One of the differences between visual and Kufic syntax is the issue of spiritual substitution of letters, which the Kufis did not consider permissible, and the Basrians did not consider it permissible, and in the face of the question that some letters are used in their unreal meaning, they used the rule of guarantee. The guarantee of development is heterogeneous in the meaning of the verb along with the preposition. This definition of guarantee does not include all views; Because some methods accept spiritual liquor and some have accepted semantic conversion, and since guarantee is a prescriptive rule, a linguistic method must be used to correctly identify which method of dealing with guarantee is correct; Therefore, in order to recognize the truth of the meaning of guarantee in this paper, the method of press semiotics has been used and with this criterion, it has been determined that development in the meaning of signs has not taken place alone in the discussion of letters and has not taken place in verbs alone; Rather, in a two-way process, the two signs have combined their meanings in a combined forgery.

References:

قرآن کریم.

ابن‌جنی، ابوالفتح عثمان . بی‌تا، الخصائص. مصر: الهیئه المصریه العامه للکتاب.

ابن‌رشیق، ابوالحسن. 1981ق ،بیروت: دار الجیل.

ابن‌فارس، ابوالحسین. 1975ق، مقاییس‌اللغه. بیروت: دار الکتب العربی.

ابوالبقاء‌الکفوی، الف. بی‌تا، الکلیات معجم فی المصطلحات و الفروق اللغویه. بیروت: مؤسسه الرساله.

ابن‌هشام ع. 1985 م،مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب. دمشق: دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع.

اسنوی، ج.  1999ق، نهایة السول شرح منهاج الوصول. بیروت: دار الکتب العلمیه.

حسن، ع. 1428ق، نحو الوافی. بیروت: مکتبه المحمدی.

جواندل، ن. 1380 ش ، نشانه‌شناسی پرس. نامۀ مفید، شمارۀ 26.

جرجانی، علی بن محمد. 1997ق، الاشارات و التنبیهات، مصر: مکتبه الادب.

رمانی، علی. بی‌تا،. النکت فی إعجاز القرآن، ضمن ثالث رسائل إعجاز القرآن. قاهره: دارالمعارف.

زجاجی، الف. 1986ق، الإیضاح فی علل النحو. بیروت: دارالنفائس.

زرکشی، الف. 1957،البرهان فی علوم القرآن. بیروت: دار إحیاء الکتب العربیه عیسى البابى الحلبی و شرکائه.

سامرائی، ف. 1420 ق ،معانی النحو. اردن: دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع.

طباطبایی، محمد. 1386ش، نهایه الحکمه. قم: مرکز انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.

طباطبایی، محمد. 1385ش، تفسیر المیزان. ترجمۀ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.

طوسی، ن. 1367ش، اساس الاقتباس، تهران: دانشگاه تهران.

فیومی، الف. 1414ق، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعى. قم: مؤسسة دار الهجره.

مردانی، ع. 1395ش، تضمین در آیینۀ نقد. قم: فجر قرآن.

سلیمی، ف. 1396ش، بررسی معانی شعاعی عناصر بافت‌بنیان در گفتمان قرآنی‌. پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن، شمارۀ 12.

Bühler, K. (1934). Sprachtheorie: die Darstellungsfunktion der Sprache, G. Fischer.

Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. English: Wiley-Blackwell.

Renkema, J. (1993). Discourse studies: an introductory textbook, J. Benjamins.

Sherifft, J. (1994) Charles, pierces Guess at the Riddle: Ground for Human Significance. Indiana: Indiana University press.