The Dual Discourse of Cheibat (Occultation)-Imam Qaim In the Narrations of the First Islamic Century

Subject Areas :

Received: 2017-05-12 Accepted : 2017-08-23 Published : 2017-08-23

Keywords: Narration, The Dual Discourse of Gheibat (Occultation) -Imam Qā’im In the Narrations of the First Islamic Century Abbās Mosallāyī Pūr Moḥammad Bāʻazm Keyword: Mahdaviat (belief in a deliverer) Discourse of Occultation, Discourse study,

Abstract :

The Dual Discourse of  Gheibat (Occultation) -Imam Qā’im In the Narrations of the First Islamic Century   Abbās Mosallāyī Pūr Moḥammad Bā   Abstract        The dual concept of Gheibat (Occultation) -Imam Qā’im in the history of narrations written in the early Islam has been considered a common discourse among Muslims of various classes in their social and individual life. Discourse hypothesis done in this regard indicates that the existence of  this concept in the narrations of early Islam in Sunni and Shiite sources is extensive and has been a common discourse among different classes. The dual concept of Gheibat -Imam Qā’im has also been an issue which drew Muslim attention during the lives of the infallible Imams and was considered a common discourse among Shiite scholars.And was the subject of may written works. The dual concept of Gheibat -Imam Qā’im  can be regarded as one of the most significant events in the Shiite history whose signs can be traced in the written narrations. This study tries to investigate the effects of this concept and answer this question that whether or not the people were familiar with this discourse. Based on the findings of this study, the notion of Gheibat -Imam Qā’im  was a common subject from the early Islam, although in different times it was applied to refer to different people.              

References:

منابع

ابن اثیر، عزالدین علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، 1385ق.

ابن اثیر، مجدالدین مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث، به‌ کوشش‌ طاهر احمد زاوی و محمود محمد طناحی‌، بیروت، دار الکتب العلمی ه، 1399ق.

ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرائع، قم، انتشارات مومنین، 1380ق.

ــــــــــــــــــــ کمال الدین، قم، دار الکتب الإسلامی ه، 1395ق.

ابن داوود حلی، حسن بن علی، الرجال، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1342.

ابن سعد، محمد، الطبقات، بیروت، دار صادر.

ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1415ق.

ــــــــــــــــــــ مقاتل الطالببین، بیروت، موسسة الاعلمی .

اشعری، سعد بن عبدالله‌، المقالات‌ و الفرق‌، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، 1360.

امین عاملی، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف، 1403ق.

حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسة آل البیت، 1409ق.

رفاعی، عبدالجبار، معجم ما کتب عن الرسول و اهل بیته، تهران، وزارت ارشاد، 1371.

سلطانی، علی‌اصغر، قدرت، گفتمان و زبان: سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، تهران، نشر نی، ۱۳۸۴.

سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، تاریخ الخلفاء، بیروت، دار صادر‌، بی‌تا.

شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.

حشیخ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، قم، مکتبة المحقق الطباطبائی، 1420ق.

صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، قم، مکتبة آیة الله المرعشی، 1404ق.

علامۀ حلی، حسن بن یوسف، رجال، به کوشش محمد صادق بحرالعلوم، قم، دار الذخائر، 1411ق.

کشی، محمد بن عمر، الرجال، اختیار شیخ طوسی، مشهد، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، 1409ق.

کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الإسلامی ة، 1365.

مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1403ق.

نجاشی، احمد بن علی، رجال، قم، انتشارات جامعه مدرسین، 1407ق.

نعمانی، محمد بن ابراهیم‏، الغیبة، تهران، نشر ابن بابویه، 1379ق.

نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا.

Kohlberg, Etan, ‟Early Attestations of the Term Ithan 'Ashariyya,” Jerusalem studies in Arabic and Islam, No. 24, 2000.