A Study of the Components of 'Self-Actualization' in Zāl's Personality Based on Maslow's Psychological Theory
Subject Areas :
شاهنامه
fakhri zarei
1
,
Seyed Kazem Mousavi
2
,
Ali Mohammadi Asiabadi
3
1 - Ph.D. Student of Persian Language and Literature, Shahrekord University (corresponding author)
2 - Professor of Persian Language and Literature, Shahrekord University
3 - Associate Professor of Persian Language and Literature, Shahrekord University
Received: 2022-02-24
Accepted : 2022-02-24
Published : 2022-02-20
Keywords:
Shāhnāmeh,
self-actualization,
Maslow,
Zāl,
Abstract :
Research in the field of literature, in connection with various sciences such as psychology, sociology, history, linguistics, etc., shows the multiple capabilities of literature. Among the various sciences, psychology is closely related to literature and can be used in the analysis of literary works. Among its many branches, personality psychology is a suitable means for examining fictional characters. Among the various theories of personality, the pyramid model of Abraham Maslow, the American humanist psychologist, is an indicator and a process that can be used to identify personalities. This pyramid is a suitable model for recognizing the characteristics of an idealist and seeks his realization in literary texts. Among the various literary works, Ferdowsi's Shāhnāmeh is one of the idealistic works. Race, essence, art, and wisdom are four elements that, according to Ferdowsi, can develop a person's mind and action. Man possesses reality and surreal, intellection and commitment, and in a broad sense, wisdom and myth. The characters' selves of Shāhnāmeh is a realm that can help identifying their human status. The central question of this research is the psychological and personality recognition of the characters and whether other psychological knowledge of the characters can be reached by psychological study. The present descriptive-analytical study seeks to show that among many characters in this work, Zāl can be an example of a self-fulfilling person in Maslow's theory. He is one of the prominent characters of Shāhnāmeh who can entirely connect wisdom and myth and is able to reach the stage of self-actualization. The significant finding of this paper is that Zāl is the model of those who seek their realization, and his mythical-epic character has the characteristics of self-fulfillment. His characteristics include a clear perception of reality, problem-solving, negative culturalism, spontaneity, populist temperament, acceptance of others, self and nature.
References:
. آیدنلو، سجاد (1390)، دفتر خسروان، چاپ اول، تهران: سخن.
ال پتری، هربرت (1382)، «آبراهام مزلو و خودشکوفایی»، ترجمة جمشید مطهری طشی، مجلة معرفت، شمارة 69، 94‑100.
امّامی، نصرا... (1393)، مبانی و روشهای نقد ادبی، چاپ پنجم، تهران: جامی.
امیری خراسانی، احمد؛ صرفی، محمدرضا؛ ایرانمنش، محمدحسین (1393)، «بررسی توصیههای اخلاقی ناصرخسرو بر پایة هرم مزلو»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، سال 6، شمارة 22، 1‑32.
بهزادینژاد، لیلا (1395)، بررسی تطبیقی پیر در غزلیات حافظ و شش دفتر مثنوی مولانا باتکیهبر نظریات شخصیّت آبراهام مزلو، پایاننامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: اسپرهم، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
پرهام، باقر (1373)، با نگاه فردوسی، مبانی نقد خرد سیاسی در ایران، چاپ اول، تهران: مرکز.
خسروی، اشرف (1394)، شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ، چاپ اول، تهران: علمی و فرهنگی.
دارابی، جعفر (1384)، نظریههای روانشناسی شخصیّت (رویکرد مقایسهای)، چاپ اول، تهران: آییش.
داودنیا، نسرین؛ سراج خرّمی، ناصر؛ جولازادهاسمعیلی، علیاکبر (1393)، «نقد شخصیّت کیخسرو براساس نظر آبراهام مزلو»، نشریة ادبیات حماسی، دورة 1، شمارة 2، 25‑46.
ذبیحنیا عمران، آسیه (1398)، «بررسی مؤلّفههای خودشکوفایی و کمالطلبی در تذکرة عرفانی کلام الملوک باباجان قزوینی و نظریات آبراهام مزلو»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، سال ۱۱، شمارة ۴۳، 39‑56.
رستگار فسایی، منصور (1381)، فردوسی و هویتشناسی ایرانی (مجموعه مقالات دربارة شاهنامة فردوسی)، چاپ اول، تهران: طرح نو.
رضایی، سمیه (1395)، بررسی دگرگونی شخصیّتهای داستانی در داستان کوتاه فارسی براساس نظریة مزلو، پایاننامه دکتری، استاد راهنما: دهقانیان، هرمزگان: دانشگاه هرمزگان.
ریاحی، محمدامین (1393)، فردوسی، چاپ ششم، تهران: طرح نو.
ستاری، رضا؛ صفار حیدری، حجت؛ محرابیکالی، منیره (1394)، «شخصیّت رستم براساس داستان رستم و اسفندیار در شاهنامه و نظریة خودشکوفایی آبراهام مزلو»، متن پژوهی ادبی، دورة 19، شمارة 64، 63‑109.
سلامت باویل، لطیفه (1398)، «تحلیل اسطورة زال در شاهنامه براساس نظریات یونگ»، مجلة شفای دل، سال دوم، شمارة سوم، 39‑61.
شاملو، سعید (1388)، مکتبها و نظریهها در روانشناسی شخصیّت، چاپ نهم، تهران: رشد.
شکرکن، حسین؛ نفیسی، غلامرضا؛ برادران رفیعی، علی محمد؛ غروی، سیّد محمد ( 1382)، مکتبهای روانشناسی و نقد آن، ج 2، چاپ دوم، تهران: سمت.
شوالیه، ژان، گربران، آلن (1382)، فرهنگ نمادها، ترجمة سودابه تفضّلی، ج 3، چاپ اول، تهران: جیحون.
شولتز، دوان؛ شولتز، سیدنی الن (1398)، نظریههای شخصیّت، چاپ چهلوسوم، ترجمة یحیی سیّدمحمدی، تهران: ویرایش.
شولتس، دوآن (1397)، روانشناسی کمال (الگوهای شخصیّت سالم)، چاپ بیستوسوم، ترجمة گیتی خوشدل، تهران: پیکان.
شیرخدا، طاهره (1397)، بررسی عزّت نفس در شاهنامة فردوسی، پایاننامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: گلشنی، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، مجتمع دانشگاهی ولیعصر.
صادقی، اسماعیل؛ رئیسی نافچی، راضیه (1399)، «بررسی تصویر شاه ـ انسان کامل در متون نثر تعلیمی (قابوسنامه، سیاستنامه، اخلاق ناصری، گلستان، سلوکالملوک)»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، سال ۱۲، شمارة ۴۸، 1‑35.
فردوسی، ابوالقاسم (1382)، شاهنامه، چاپ دوم، تهران: قطره.
فشارکی، حسن (1397)، شاهنامه از دو منظر، چاپ دوم، تهران: نگاه.
فیست، جس؛ فیست، گریگوری جی (1390)، نظریههای شخصیّت، چاپ ششم، ترجمة یحیی سیّدمحمدی، تهران: روان.
کرمی شاهیوندی، قاسم (1391)، تحلیل شخصیّت گشتاسپ و اسفندیار در شاهنامه با رویکرد روانشناسی، پایاننامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: صحرایی، لرستان: دانشکدة ادبیات و علوم انسانی.
کریمی، یوسف (1378)، روانشناسی شخصیّت، چاپ پنجم، تهران: نشر ویرایش.
کوپر، جی. سی (1380)، فرهنگ مصوّر نمادهای سنّتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، چاپ اول، تهران: فرشاد.
محسنی اندیس، علی (1396)، تحلیل شخصیّت ملک الشعرا بهار براساس نظریة مزلو با تکیه بر دیوان اشعار، پایاننامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: طایفی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
مختاری، محمد (1369)، اسطورة زال تبلور تضاد و وحدت در حماسة ملی، چاپ اول، تهران: آگه.
ــــــــــــــ (1379)، حماسه در رمز و راز ملی، چاپ دوم، تهران: طوس.
مزلو، آبراهام (1367)، انگیزش و شخصیّت، چاپ اول، ترجمة احمد رضوانی، مشهد: آستان قدس رضوی.
ــــــــــــــ (1381)، زندگی در اینجا و اکنون «هنر زندگی متعالی»، چاپ اول، ترجمة مهین میلانی، تهران: فراروان.
ــــــــــــــ (1374)، افقهای والاتر فطرت انسان، چاپ اول، ترجمة احمد رضوانی، مشهد: آستان قدس رضوی.
مسکوب، شاهرخ (1381)، تن پهلوان و روان خردمند، چاپ دوم، تهران: طرح نو.
موسوی، سیّد کاظم؛ خسروی، اشرف (1395)، پیوند خرد و اسطوره در شاهنامه، چاپ دوم، تهران: علمی و فرهنگی.
مهدوی دامغانی، محمود؛ صادقی، علیرضا (1397)، «انسان خودشکوفا و خودشکوفایی سعدی با رویکرد تطبیقی به نظریة مزلو»، پژوهشنامة ادبیات تعلیمی، سال 10، شمارة ۴۰، 1‑35.
نفیسی، مجید (1374)، «زال بدنشان بر قلّة تنهایی» مجلة آدینه، شمارة 102، 3‑42.
یونگ، کارلگوستا (1387)، چهار صورت مثالی، ترجمة پروین فرامرزی، چاپ اول، مشهد: آستان قدس رضوی.
ـــــــــــــــــ (1389)، انسان و سمبولهایش، ترجمة محمود سلطانیه، چاپ هفتم، تهران: جامی.
_||_