Mysticism in the character and works of Rumi and Meister Eckhart
Subject Areas : مطالعات نقد ادبی
maryam afshar tehrani
1
,
aliasghar halabi
2
,
ahmad khiyali khatibi
3
1 - PhD student, Department of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Central Tehran Branc ,Tehran, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran
3 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran
Keywords: mysticism, Rumi, Eckhart,
Abstract :
Maulana Jalaluddin Muhammad Balkhi and Meister Eckhart, like any other thinker, were looking for the knowledge of existence in the foundation of their worldview and turned to a divine command. They were two famous mystics in history who lived in a special and different cultural and religious environment and in the same era, i.e. 7th century Hijri or 13th AD. These two share a common cultural and religious infrastructure, in the sense that they have spoken about a general and superior truth, that is, God, and each of them has great mystical experiences. The mystical experiences of every mystic are completely personal and ordinary people do not have access to their experiences through linguistic interpretations and they are relatively able to convey their experiences to mankind only in the form of words, speech and writing, without considering factors such as time, place and language, And it is very clear that the only way to communicate with mystics is to analyze their works and writings. Therefore, in this research, which is based on descriptive-analytical method and compiled using library resources, first, a brief reference is made to the concept of "mysticism" and then the influence of this concept on the personality and works of Rumi and Eckhart is analyzed.
ابنسینا، حسین بن عبدالله.(۱۳۸۲). اشارات و تنبیهات، مترجم: حسن ملکشاهی، چاپ چهارم، تهران: سروش.
احمدتوبی، مظاهر.(1383). معنای ظاهری و باطنی قران در نظر مولوی و کتاب مقدّس در آرای اکهارت، مقالات و بررسیها، دورة سیوهفتم، صص 172 – 161.
احمدتوبی، مظاهر.(1396). انقطاع: طریق بازگشت نَفْس به اتحاد دوباره با ذات الهی از نظر مایستر اکهارت، مجلة ادیان و عرفان، سال پنجاهم، شمارة دوم، صص 200-179.
افلاطون.(1387). ضیافت افلاطون (رسالة ضیافت یا سخن در خصوص عشق)، پیشگفتار: محمد علیفروغی، ویراستاری و بازترجمانی: محمدابراهیمامینیپور، چاپ دوم ، تهران: جامی.
اکهارت، مایستر.(1390). مکاشفات، ترجمه به فارسی: مسیحا برزگر، تهران: ذهنآویز.
بحرانی، اشکان.(1389). آینههای نیستی (الهیات سلبی در آثار مولانا و مایستر اکهارت)، مقدمة قاسم کاکایی، تهران: علم.
بهجت، حمیده.(1379). عرفان مسیحی در آلمان (قرن 13 و 14 میلادی)، نشریه مدرّس علوم انسانی، شمارة شانزدهم، صص16-1.
بهنام، مینا.(1389). استعارۀ مفهومی نور در دیوان شمس، فصلنامۀ نقد ادبی، سال سوم، شمارة دهم. صص114-91.
تابانفرد، عباس و رسمی، سکینه.(1399). تحلیل هیجان مثبت «عشق عرفانی» در مثنویمعنوی با رویکرد مثبتگرا، متنپژوهی ادبی، سال بیستوچهارم، شمارة هشتادوپنجم.صص112-69.
توران، امداد.(1389). ازانقطاع تا فنا در اندیشة اکهارت، مجلة هفتآسمان، شمارة چهلوششم، هفت آسمان، دورة دوازدهم، صص 34-7.
جهاندیده کوهی، سینا.(۱۳۹۲). ساختار و ساختآفرینی در تمثیل معنوی، نشریة الهیّات هنر، شمارة اوّل، صص128-105.
حسینی، سیّدحسین.(1392). عشق پژوهشی؛ از خدا تا انسان، فصلنامۀادبیات عرفانی واسطـورهشناختی، سال نهم ، شمارة سیوسوم.صص61-33.
حلبی، علی اصغر.(1375). تأثیر قرآن و حدیث در ادبیات فارسی، چاپ چهارم، تهران: اساطیر.
دوبرین، یوهانس.(۱۳۷۸). شعر صوفیانة فارسی(درآمدی بر شعر عرفانی کلاسیک)، مترجم: مجدالدین کرمانی، تهران: مرکز.
دهخدا، علیاکبر، فرهنگ لغت فارسی (واژهیاب بر خط).
زرینکوب، عبدالحسین.(1382). نردبان شکسته: شرح توصیفی و تحلیلی دفتر اول و دوم مثنوی، تهران: سخن.
زمانی، کریم.(1383). میناگر عشق: شرح موضوعی مثنوی معنوی، مولانا جلالالدین محمد بلخی»، چاپ دوم، تهران: نی.
صادقی، معصومه .(1397). وحدت و کثرت ادیان با رویکرد عرفانی در مثنوی مولوی، فصلنامه عرفان اسلامی، سال چهاردهم، شمارة پنجاهوششم، صص341-326.
صفیئی، کامبیز.(1394). مطالعة تطبیقی «وحدتوجود» در نگاه ابنعربی و ماستر اِکهارت آلمانی ، فصلنامة عرفان اسلامی، سال دوازدهم، شمارة چهلوهشتم.صص202-181.
عبادیجوکندان، کرم.(۱۳۹۲). ضرورت خلوت و صحبت در سلوک عرفانی از دیدگاه مولوی، بهارستان سخن سال نهم، شمارة 21، صص200-177.
غزازنی، الهام.(۱۳۹۶). رابطة بین انسان و خدا از نگاه مولانا، اسفار: دوفصلنامه علمی و تخصصی دین پژوهی سال سوم، شماره هشتم. صص132-111.
فتوحیرودمعجنی، محمود.(۱۳۸۹). بلاغت تصویر، چاپ دوم، تهران: سخن.
قبادی، حسینعلی و گرجی، مصطفی.(1387). پیامهای جهانی مولوی برای انسان امروز، مجلة مطالعات عرفانی، شمارة هشتم، صص 124-101.
کاپلستون، فردریکچارلز.(1388). تاریخ فلسفه، ترجمة سید جلالالدین مجتبوی، جلد 1: یونان و روم، چاپ ششم، تهران: علمی و فرهنگی.
کاکایی، قاسم.(1391). وحدوجود به روایت ابنعربی و مایستر اکهارت، چاپ پنجم، تهران: هرمس.
کسرائیفر، مرضیه و وکیلی، هادی.(1398). حال سرمدی از نظرگاه مایستر اکهارت و اکهارت تولی، مطالعات عرفانی (مجلة علمیپژوهشی) دانشکدة ادبیّات و زبانهای خارجی دانشگاه کاشان،دورة اوّل، شمارة بیستونهم، صص252-227.
کیایی، فاطمه.(1394). بیاعتنایی به احکام و شعایر عبادی: اتّهامی علیه مایستراکهارت، مجلة پژوهشهای ادیانی، سال سوم، شمارة پنجم، صص268-245.
کیمنش، عباس.(1366). پرتو عرفان (شرح اصطلاحات عرفانی کلیّات شمس)، تهران: سعدی.
گولپینارلی، عبدالباقی.(1382). نثر و شرح مثنوی شریف: دفتر اوّل و دوم (جلد1)، مترجم: توفیق هاشمپور سبحانی، چاپ سوم، تهران: طبع و نشر.
محمودی، حسین و دادبه، اصغر.(1391). رنج از دیدگاه مولانا با نگاهی به مسئلة شرّ، پژوهشنامة فلسفة دین (نامة حکمت)، سال یازدهم، شمارة 2، صص188-163.
مرغوب، حوا؛ سرامی، قدمعلی؛ حکمت، شاهرخ.(1397). زیباشناختی تمثیل در مثنوی مولانا با گرایش حسّ نوستالژی، فصلنامة زیباییشناسی ادبی، سال شانزدهم، شمارة 35، صص120-95.
نظری، ماه.(1395). بیان وحدت شگردهای تمثیلی در مثنوی معنوی، فصلنامة تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، شمارة پیاپی: سیام، صص 168-151.
نوروزیخشت، مریم.(1395). تفاوت عشق از دیدگاه عطار و مولانا، اولین کنفرانس بینالمللی ادبیات و زبانشناسی.
نیکلسون، رینولد الین.(1378). شرح مثنوی معنوی مولوی (شش دفتر)، ترجمه و تعلیق: حسن لاهوتی، چاپ دوم، تهران: علمی و فرهنگی.
_||_