Ideological Character of the Images of Mohammad Reza Torki and Mohammad Mehdi Sayyar in Their Ghazaliat

Subject Areas : Persian Language & Literature

Fateme Yusefpur Seyfi ^{1 *}

1 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Urmia Branch, Islamic Azad University, Urmia, Iran.

Received: 2024-01-09 Accepted : 2024-04-05 Published : 2024-08-05

Keywords: Ideology, imagery, harmony, Mohammad Reza Torki, Mohammad Mehdi Sayyar.,

Abstract :

The style is the voice of the writer's mind and what flows on the pen is the objective expression of this mind and the harmony between the subjectivity and the structure of the poem is the inescapable principle. Consciously and unconsciously, poetry is the field of harmonies. The nature of art is tied to the principle of harmony, and art as a whole earn its beauty and effect from the harmony of its parts. Therefore, in the art of poetry, harmony can be found at different dimensions. In the poem structure, form and content work together to create effect and beauty. Harmony between language and content, music and content, imagery and content and other structural and deep structural elements is a fundamental element in the effectiveness of poetry. One of the most professional harmonies in poetry occurs in the field of world view and image harmony; In such a way that the image becomes a mirror of the worldview and mentality of the poet and his specific ideological tendencies. harmony especially is evident in the poems of ideological poets. The Resistance poem has also presented unique examples of this harmony. The present research shows this harmony in the poetry of two poets of Resistance literature; Mohammad Reza Torki and Mohammad Mehdi Sayyar have explored and tried to reveal the appearances of this harmony with a descriptive-analytical method. The result of the research shows the creation of professional harmonies in the dimensions of image and ideology in the poetry of these two Resistance literature poets.

References:

احمدی، بابک (1380). حقیقت و زیبایی. تهران: مرکز.
انصاری، خواجه عبدالله (1387). رسائل جامع خواجه عبدالله انصاری هروی. تهران: خیام.
بسیسو، عبدالرحمن (1999). قصیده القناع فی الشعر العربی المعاصر. بیروت: الموسسه العربیه للدراسات و النشر.
ترکی، محمدرضا (1388). هنوز اول عشق است. تهران: تکا.
ترکی، محمدرضا (1389). خاکستر آیینه. تهران: انجمن شاعران ایران.
ترکی، محمدرضا (1391). بغض در نواحی لبخند. تهران: هنر رسانه.
ترکی، محمدرضا (1397). سال‎های بی‎ترانگی. تهران: شهرستان ادب.
رزمجو، حسین (1372). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: آستان قدس رضوی.
سپهری، سهراب (1378). هشت کتاب. تهران: طهوری.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1385). غزل‎های سعدی. به تصحیح غلامحسین یوسفی. ‌تهران: سخن.
درگاهی، محمود (1377). نقد شعر در ایران. تهران: امیرکبیر.
سیار، محمد مهدی (1388). بی‎خوابی عمیق. تهران: سوره مهر.
سیار، محمد مهدی (1391). حق السکوت. تهران: فصل پنجم.
سیار، محمد مهدی (1393). رودخوانی. تهران: شهرستان ادب.
سید حسینی، رضا (1376). مکتب‎های ادبی. تهران: نگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1380). ادوار شعر فارسی (از مشروطیت تا سقوط سلطنت). تهران: سخن.
شميسا، سيروس. (1372). بيان. تهران: فردوس.
عبداللهی، منیژه (1381). فرهنگنامۀ جانوران در ادب پارسی. ج. 1. تهران: پژوهنده.
مجلسی، محمدباقر (1404). بحارالانوار. ج. 5. بیروت: الوفا.
فتوحی، محمود (1390). سبک‎شناسی (نظریه‎ها، رویکردها و روش‎ها). تهران: سخن.
فرخزاد، فروغ (1379). دیوان اشعار. تهران: پل.
قرآن مجيد.
کلینی، محمد بن یعقوب (1387). الکافی. تهران: دارالکتب‎الاسلامیه.
یوشیج، نيما (1371). مجموعه کامل اشعار. تدوین سیروس طاهباز. تهران: نگاه.