The function of the sign "Roses" in realistic thought of Parvin Etesami

Subject Areas : Persian Language & Literature

Sakineh  Abbasi ¹ (دانش آموخته دکتری)
ruhallah  Hashemi ² (pasargad education)

Received: 2020-05-13 Accepted : 2020-07-31 Published : 2020-08-05

Keywords: realism, Rose, Parvin Etesami, Ghanaian Literature, Decoding,

Abstract :

One of the contemporary poets in Iran is Parvin-Etasami. Her poems are known for discussing and confronting the language and attitudes of female literature (female). Her thoughts of illness have entered the world of nature, but not for pleasure or comfort, but for the important conclusion that whispers of the components of nature, especially plants, reflect the "short life of humankind. In this article, the descriptive analytical method of all narrative poems in which the poet uses the sign of a rose is studied, in order to analyze the type of poet's view of his position as a woman in Persian literature. The result of this study indicates that the role of different roles in these samples is characteristic and in the Parvin poems collection generally reflects a specific type of female realism in Persian lyrical literature, which, unlike the norms Tradition is the richness and mythology of Iranian folk and is one of the first signs of modernism. In other words, in this particular view, the position of "woman" as "beloved" is not related to love and beauty and holiness, but rather to its material nature in the community of "unstable youth".

References:

1. اعتصامی، پروین (1374)، دیوان پروین اعتصامی، با دیباچة ملک­الشعرای بهار، به کوشش فرشته وزیری­نسب،تهران: پرنگار پارسیان.

2. الیاده، میرچا (1389)، رساله­ در تاریخ ادیان، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: سروش.

3. براهنی، رضا (1380)، طلا در مس، ج1، تهران: زریاب.

4. پورنامداریان، تقی (1376) رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی (تحلیلی از داستان­های عرفانی ـ فلسفی ابن­سینا و سهروردی)، تهران: علمی فرهنگی.

5. تفضلی، احمد (1376)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، تهران: سخن.

6. حمیدی، سیدجعفر و اکبر شامیان (1384)، «سرچشمه­های تکوین و توسعة انواع تمثیل»، مجلة دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ش 197، صص 75-107.

7. گورین، ویلفرد و دیگران (1383)، راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمۀ زهرا میهن­خواه، تهران: اطلاعات، چاپ چهارم.

8. شفیعی­کدکنی، محمدرضا (1379)، آینه­ای برای صداها (هفت دفتر شعر در کوچه باغ­های نشابور)،تهران: سخن، چاپ سوم.

9. شمس­لنگرودی، محمد (1397)، تاریخ تحلیلی شعر نو، ج 2، تهران: مرکز، چاپ هشتم.

10. شمیسا، سیروس (1371)، بیان، تهران: فردوس، چاپ دوم.

11. ----------  (1381)، شاهدبازی در ادب فارسی، تهران: فردوس.

12. شوالیه، ژان و آلن­گربران (1385)، فرهنگ نمادها، ترجمۀ سودابه­فضایلی، ج 4، تهران: جیحون.

13. فرای، نورتروپ (1377)، تحلیل نقد، ترجمۀ صالح حسینی، تهران: نیلوفر.

14. فرخزاد، فروغ (1393) مجموعة اشعار، به کوشش بهروز جلالی، تهران: مروارید.

15. نامور مطلق، بهمن (1382)، «باغ حسن طبیعت گیاهی و صور خیال»، مجلة خیال (فصل‌نامة فرهنگستان هنر)، شماره 7، صص 24-47.