From "Mahan" of Nezami Ganjavi to "Mahan" of Ahmad Shamlou (Summoning and recreating a legendary figure in Ahmed Shamlou's poem)

Subject Areas : journal of literary criticism and stylistics research

mohammadhadi khaleghzadeh ¹

1 - زبان و ادبیات فارسی، علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی ، یاسوج ، ایران

Received: 2024-04-03 Accepted : 2024-07-23 Published : 2024-08-18

Keywords: Nezami Ganjovi, Haft-Pikar, Mahan Koshyar, Ahmad Shamlou, summoning and re-creation,

Abstract :

The history of literature is the history of intertextuality or a series of influences and effects. Meanwhile, the influence of prominent works on artists after them is more and more serious. In the same way, it is the influence that Nezami Ganjavi had on the poets after him. One of them is the great contemporary poet, Ahmed Shamlous. With the trick of "summoning and re-creating the character", Shamlou has called "Mahan Koshyar" from the seven military figures, dressed it in new clothes and played with creativity. The method of summoning and re-creating a character, which is conceptualized and named for the first time in this article, consists of taking a face from the works of others, and retrieving and re-creating it in a dynamic, active and meaningful character in a new context. In fact, the new Mahan is the same as Ahmad Shamhou, and now, in addition to the former wandering and deception in Haft-Pikar, he has experienced existential loneliness, a sense of historical and ethnic impasse, philosophical despair and boredom, and a kind of pseudo-ideological wandering. For Shamlou, the Mahan issue is, as he stated, the fundamental issue of our century.

References:


• آلن، گراهام (1397)، بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز.
• اخوان ثالث، مهدی (1370)، ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم، تهران: انتشارات مروارید، چاپ سوم‌‌.
• شاملو، احمد (1375)، گزینۀ اشعار (همراه با مقدمه¬ای از شاعر)، تهران: انتشارات مروارید، چاپ سوم‌‌.
• شاملو، احمد (1383)، مجموعۀ آثار (دفتر یکم: شعرها)، تهران: انتشارات نگاه، چاپ پنجم‌‌.
• شاملو، احمد (1384)، مقدمه بر چاپ اول «افسانه¬های هفت‌گنبد»، بازنشر در: فصلنامۀ گوهران، شمارۀ نهم و دهم (پاییز و زمستان)، صص 226 – 218‌‌.
• شمیسا، سیروس (1402)، نظامی و هفت¬پیکر، تهران: نشر لَنا.
• فرخی، سودابه و فهندژی سعدی، غلام¬حسین (1396)، بررسی و تحلیل آرایۀ تلمیح و ارائۀ تقسیم-بندی آن بر مبنای ساخت بلاغی، نشریۀ «پژوهش¬های نثر و نظم فارسی»، سال اول، پاییز 1396، شمارۀ 2، صص 79 – 41‌‌.
• نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف (1400)، هفت پیکر، به تصحیح حسن وحید دستگردی، به کوشش سعید رحیمیان، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ هفدهم‌‌.
• نیچه، فردریش (1387)، چنین گفت زرتشت، ترجمۀ داریوش آشوری، تهران: انتشارات آگاه، چاپ بیست و هشتم‌‌.
• هایدگر، مارتین (1390)، زرتشت نیچه کیست؟ در: «زرتشت نیچه کیست؟ و مقالات دیگر»، گزیده و ترجمۀ محمدسعید حنایی کاشانی، تهران: انتشارات هرمس، چاپ پنجم، صص 34 – 7‌‌.
• هسه، هرمان (1363)، اگر جنگ ادامه یابد (به همراهِ بازگشت زرتشت)، ترجمۀ نصرالله غفاری و داریوش دیانتی، تهران: انتشارات بهجت‌‌.
• همایی، جلال¬الدین (1389)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: انتشارات اهورا.