Meta-Analysis of Effectiveness of Triple P-Positive Parenting Program on reduction of Externalizing Disorders in children and parenting problems
Subject Areas : Educational
1 - Assistant professor, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan), Isfahan, Iran.
Keywords: Parenting Problems, Triple P-Positive Parenting Program, externalizing disorders, meta-analysis,
Abstract :
The goal of this study is meta-analysis of researches about effectiveness of Triple P-Positive Parenting Program on reduction of Externalizing Disorders in children and parenting problems. This study with meta-analysis or integrating the results of different studies, determine the effect size of Triple P-Positive Parenting Program on reduction of Externalizing Disorders in children and parenting problems. For this purpose out of 12 studies,11 studies which have proper methodology were selected and meta-analysis conducted on them. The research instrument was meta-analysis checklist. This study includes 306 subjects and 11 effect sizes. The results of meta-analysis indicated high significant effect size for triple p-positive parenting program on reduction of externalizing disorders in children and parenting problems(d= 0/82, p= 0/00001). According to Cohen’s table its high effect size, and it means of intervention have proper effect.
پوراحمدی، الف، جلالی، م، روشن، ر، عابدین، ع، (1388) تأثیر برنامه آموزش فرزندپروری مثبت بر کاهش شکایات جسمانیکودکان. مجلة دانشگاه علوم پزشکی بابل،12(49)، 80-74.
پوراحمدی، الف، جلالی، م، شعیری، م و طهماسیان، ک (1388) بررسی اثر کوتاه‌مدت آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر تغییر شیوه‌های فرزندپروری مادران کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای. فصلنامة خانواده‌پژوهی، 5 (20)،527-519.
جعفری، ب، فتحی آشتیانی، ع، طهماسیان، ک (1390) اثربخشی آموزش گروهی برنامه فرزندپروری مثبت به مادران بر کاهش نشانه‌های مرضی کودکان مبتلا به ADHD.. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی 2(7)، 132-123.
جعفری، ب، موسوی، ب، فتحی‌آشتیانی، ع، خوشابی، ک (1389) اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر سلامت روان مادران کودکانمبتلا به اختلال بیش‌فعالی/ نقص توجه. فصلنامة خانواده پژوهی، 8 (24)، 510-497.
جلالی، م، پوراحمدی، الف، باباپورخیرالدین، ج و شعیری، م (1388) تأثیر آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالاتبرونی‌سازی‌شده در کودکان 7 تا 10 ساله. فصلنامة پژوهش‌های نوین روان‌شناختی ،5 (13)، 25-15.
جلالی، م، پوراحمدی، الف، طهماسیان، ک و شعیری، م (1387) اثر آموزش والدین بر مبنای برنامه فرزندپروری مثبت بر سلامتروان‌شناختی مادران کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای. فصلنامة خانواده پژوهی، 4 (16)، 361-353.
جلالی، م، شعیری، م، طهماسیان، ک و پوراحمدی، الف (1388) تأثیر آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر کاهش علائم کودکان مبتلا بهاختلال نافرمانی مقابله‌ای. دوماهنامة دانشور رفتار، 9 (34) 39-29.
خیریه، م، شعیری، م، آزادفلاح، پ و رسول‌زاده طباطبایی، ک (1388) اثربخشی روش آموزش فرزندپروری مثبت بر کودکان مبتلا بهاختلال نافرمانی مقابله‌ای. نشریة علوم رفتاری،2 (7)، 63-53.
روشن‌بین، م، پوراعتماد، ه، خوشابی، ک (1386) تأثیر آموزش برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر استرس والدگری مادران کودکان10-4 ساله مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای. فصلنامة خانواده پژوهی، 3 (10)، 555 – 567.
طالعی، ع، طهماسیان، ک و وفایی، ن (1390) اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر خوداثرمندی والدینی مادران. فصلنامة خانواده پژوهی، 6 (27)، 320-311.
معصومی زارع، م، اعتمادی، ع، احمدی، الف (1391) بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی فرزندپروری مثبت و رفتاردرمانی به شیوة گروهیبر بهبود ارتباط مادر – کودک. پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 1 (2)، 126-117.
هوشور، پ، بهنیا، ف، خوشابی، ک، میرزایی، ه و رهگذر، م (1388) تأثیر آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به والدین کودکان 4 تا 10ساله مبتلا ADHD. فصلنامة توانبخشی، 10 (39)، 320-24.
Boyle, C.L.& Sanders. M.S (2010). An Analysis of training Generalization, & Maintence Effect of Primany care Triple- P for parents of pre-school aged children with disruptive Behavior. Child Psychiatry & Human Development, 41, 114-131
Buodo,G.,Moscardino,U. & Scrimin,S. (2013).parenting stress and Externalizing Behaviar Symptoms in children:The impact if Emotional Reactivity.child psychiatry and human development 44:786-797.
Burman,Erel,O. (1995).Interrelatedness of marital relation &parent-child relations:A meta- analytic-review.psychological Bulletin,118,108-132.
Decoster,J. (2003). Meta Analysis Notes. http://www.start-help.com
De Graff,I,speetgens,p,Tavecchio,l. (2008b).Effectiveness of the Triple p-positive parenting program in parenting:Ameta-analysis.Family Relations,57,553-566.
Davison,C.G. (2005).Abnormal psychologg.New york:John Wiley press.
Hahlweg,k.,Heinrichs,iv,& Naumann,S. (2010).Long-term outcome of a randomized controlled universal prevention trial through a positive parenting program:is it worth the effort?child &adolescent psychiatry &Mental Health, (4).14.
Hopkins, W.G(2001). A new view of statistics: Meta – Analysis. http://www.sportci.org
Huit,D.,v Karammer,D. (2005).Statistical methodo in psychologg and behaviaral science(translated by H.palsha sharipi).Tehran:Sokhan press(persian)
Joachim, S., Sanders, M.R., & Turner, K. (2010). Reducing Preschooler’s Disruptive Behavior in public with a Brief parent Discussion Group. Child psychiatry and human development, 41, 47-60.
Kaminsk.Jw.,valle,La,& Boyle,C L. (2007).Ameta-analytic review of components associaned with parent fraining. Program effectiness.Journal if Abnormal child psychology,36,567-589.
Landhal, B. (2006). A meta Analysis of Parent training Moderators and follow- up effects. Child Psychology Review, 26, 86-104
Last,J.M. (1995).Achievement gooals as a measure of motivation in university students. Conternporary Educational psychology, 19(4), 430-446.
Moraweska,A.& Ramadewi,M,& sanders M. (2014) Using Epidemiological survey data of Examine factors influencing participation in parent – training program available. http://www.pfsc.uq.edu-au
Moraweska,A.Tometzki,H.& sanders,M. (2014) An Evaluation of the efficacy of triple p-positive parenting program podcost series.Journal of Developmental and behavieral pediatrics:/0/1097
Nowak, c., & Heinrichs, N. (2008). Meta- analysis of Triple P-Positive Parenting program Using Hierachical Linear Modeling: Effective & Moderating Variables. Clinical Child & Family Psychology Review,11, 114-144
Sanders,M.R. (2000).community –based parenting & family support Intervention & prevention of Drog Abuse. Addctive Behavior,25(6),929-922
Sanders,M.R(2003a).Translation of evidena-based parenting program in to Regular clinical services.Australian e-Journal of the Advancement of Mental Health,2(3),1-14.
Sandres,M.R(2003b).Triple p-positive parenting progtam:A population Approach to promoting competent parenting.Australian e-Journal for the Advancement of Mental Health.2(3),1-17.
Sandres,M.R,& Mcfarland,M. (2006).Treatment of Depressed Mothers with disorder children:A-controlled Elevation. Cognitive Behavior Therapy,31(1),84-112.
Shanahan,L.copeland,W,& costello,E J. (2008).specificity of putative psychosocial risk factors for psychiatric disordeas in children & dolescents.Journal & child psychology and psychiatry,49:34-42.
Shelleby,E,& show,D. (2014).outcimes of panenting interventions for child comduct problem:A Review of Differenention Effectiveness. child psychiatry and human development.3,207-219.
Stephen, R., & Zubric (2005). Prenention of Child behavior Problem through Universal Inplementation of a group behavior family. Intervention Prevention Science, 6(4), 287-297.
Taylor,wh,Asgary-Eden,v.& lee,C.M. (2013).Service providers Adherence to an Evidence-Based parenting program.What are they missing and why?Journal of child and family studies.4,411-492.
Tellegen:C,L,& sanders,M. (2013).Stepping stones Triple p-positive parenting program for children with disability. Research in developmental Disabilities, 34,1556-1571.
Terri, L., Shelton, Russll,A. (2000). Multimethod psycho-educational Intervention for preschool children with Disruptive Behavior: Two-years post-treatment follow-up. Journal of Abnormal child psychology, 28(3),253-266.
Thomas,R,&Zimmer_Gembeck,M.J. (2007).Behavioral outcomes of parent – child interaction therapy and triple p-positive parenting program: A review & Meta – Analysis. Journal of Abnormal child psychology, 35,475-495.
_||_