The signification and its allegorical effects in literary texts

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

Askari  Ebrahimi Jouibari ¹ (Assistant professor of the Persian language and literature, Islamic Azad University, Sari Branch-Iran)

Received: 2018-06-27 Accepted : 2018-06-27 Published : 2018-06-22

Keywords:

Abstract :

The person in his surroundings deals with the names of people, places, animals, plants, objects, etc. The reason for naming many of these names is on him. One of the issues that engages the curious minds of men is to find The true connection between the name and the word from which it is interpreted as a sign The signification of literary texts reflects a great deal and can be examined in various aspects, including allegory. Undoubtedly, allegory, as a powerful and influential tool, has always led to the creation of fantasy and riches in the literary and especially mystical texts, and the works of art that are worthwhile and exquisite.In this article, the author is expanding the arts and creativity of poets and writers of Persian literature using the instrument of signification in developing parables and symbols. Roman","serif"'>In this article, the author is expanding the arts and creativity of poets and writers of Persian literature using the instrument of signification in developing parables and symbols.

References:

1. ابراهیمی شاه آبادی، رمضان، (1390)، «وجه تسمیۀ کرمان و کرسی نشین آن»، کرمان، مجلّه مطالعات ایرانی، سال دهم، شمارۀ نوزدهم، بهار 1390، صص 1- 12)


2. امین احمد رازی، (1389)، تذکرۀ هفت اقلیم، تصحیح، تعلیقات و حواشی: سیّد محمد رضا طاهری (حسرت)، تهران: انتشارات سروش. چ دوم


3. انوری، (1376)، دیوان اشعار، با مقدّمۀ سعید نفیسی، تهران: انتشارات نگاه.


4. بی آزاری شیرازی، عبدالکریم، (1380)، باستان شناسی و جغرافیای تاریخی قصص الانبیا، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.


5. توکّلی مقدّم، حسین، (1375)، وجه تسمیۀ شهرهای ایران، با مقدّمۀ مهدی محقّق، تهران: انتشارات میعاد.


6. جامی، نورالدّین عبدالرّحمن بن احمد، (1370)، مثنوی هفت اورنگ، به تصحیح و مقدّمۀ مرتضی مدرّس گیلانی، تهران: چاپخانۀ مهارت. چ ششم


7. جوینی، محمد، (1366)، تاریخ جهانگشای جوینی، به همّت محمد رمضانی دارندۀ کُلالۀ خاور، تهران: انتشارات پدیده (خاور). چ دوم


8. خاقانی شَروانی، افضل الدّین بدیل بن علی، (1357)، دیوان اشعار، تهران: زوّار. چ دوم


9. خلف تبریزی، محمد حسین (1376)، برهان قاطع، (ج 2)، به اهتمام محمد معین، تهران: امیرکبیر. چ ششم


10. خوافی، احمد بن محمد، (1386)، مُجمل فصیحی، مقدّمه، تصحیح و تحقیق: محسن ناجی نصر آبادی، تهران: انتشارات اساطیر.


11. دهخدا، علّامه علی اکبر، (1372)، لغت نامه، چاپ اوّل از دورۀ جدید، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.


12. ---------------، (1374)، امثال و حِکَم، تهران: انتشارات امیرکبیر.


13. سجّادی، سیّد ضیاء الدّین، (1382)، فرهنگ لغات و تعبیرات دیوان خاقانی شَروانی، تهران: انتشارات زوّار. چ دوم


14. سنایی غزنوی، (1368)، حدیقةالحدیقه وشریعةالطّریقة، تصحیح وتحشیۀ مدرّس رضوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. چ سوم


15. شریعتمداری، جعفر، (1372)، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.


16. صائب تبریزی، (1386)، دیوان اشعار، به اهتمامِ جهانگیر منصور، تهران: انتشارات نگاه. چ پنجم


17. طبرسی، ابوعلی الفضل بن الحسن، (1380)، ترجمۀ تفسیرمجمع البیان، ترجمۀ آیات، تحقیق و نگارش از علی کرمی، چاپ اوّل، تهران: انتشارات فراهانی.


18. عطارنیشابوری، فریدالدّین محمد، (1386)، دیوان اشعار، به کوشش جهانگیر منصور، چاپ ششم، تهران: انتشارات نگاه.


19. ---------، (1387)، الهی نامه، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات: محمد رضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات سخن.


20. فردوسی، (1388)، نامۀ باستان: ویرایش و گزارش شاهنامۀ فردوسی، میر جلال الدّین کزّازی، تهران: انتشارات سمت. چ دوم


21. قاآنی شیرازی، حبیب الله ابن محمد علی، (1387)، دیوان اشعار، تصحیح، مقدّمه، تحشیه و تعلیق: مجید شفق، تهران: انتشارات سنایی.


22. قمی، شیخ عباس - عباس بن محمدرضای قمی - (بی تا)، نَفَسُ المَهْموم فی مُصیبَةِ سیّدنا الحُسَیْن المَظْلوم، بیروت: دار المحجة البیضاء و دار الرّسول الاکرم.


23. کزّازی، میر جلال الدّین، (1390)، نامۀ باستان: ویرایش و گزارش شاهنامۀ فردوسی، تهران: انتشارات سمت. چ دوم


24. مسعودی، علی بن الحسین. (1387). مُرُوجُ الدَّهَب، مترجم: ابوالقاسم پاینده، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی


25. مصاحب، غلامحسین، (1383)، دایرة المعارف فارسی، تهران: امیرکبیر. چ چهارم،


26. معین، محمد، (1371)، فرهنگ فارسی معین، تهران، امیر کبیر. چ هشتم


27. مَقدَسی، ابونصرمطهر بن طاهر، (1390)، البِدءِ و التّاریخ- آفرینش و تاریخ-، مقدّمه، ترجمه و تعلیقات از محمد رضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات آگاه. چ چهارم


28. مولوی، جلاالدین محمد، (1384)، مثنوی معنوی، تصحیح، مقدّمه وکشف الابیات از قوام الدّین خرمشاهی، تهران: انتشارات دوستان. چ هشتم


29. -------، (1375)، کلیّات دیوان شمس، مطابق نسخۀ تصحیح شدۀ استاد بدیع الزّمان فروزانفر، تهران: انتشارات راد.


30. ناصر خسرو، (1368)، دیوان اشعار، به تصحیحِ مجتبی مینوی- مهدی محقّق، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.


31. نظامی گنجوی، (1370)، کلیّات خمسه، تصحیح وحید دستگردی، تهران: امیرکبیر. چ پنجم


32. وحشی بافقی، کمال الدّین، (1387)، دیوان اشعار، به کوششِ پرویز بابایی، تهران: انتشارات نگاه. چ ششم