بررسی اثر کود پتاسمی زیستی و شیمیایی روی خصوصیات کمی و کیفی پروانش (Catharanthus roseus Cv. ‘Acillata’)
Subject Areas : Journal of Ornamental Plants
مریم جدید سلیماندارابی
1
,
داود هاشم آبادی
2
*
,
فاطمه زارع دوست
3
1 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - گروه باغبانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
3 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
Keywords: کود بیولوژیک, پتاسیم, آنتوسیانین گلبرگ, باکتری حل کننده پتاسیم, عمر گلدانی,
Abstract :
مطالعه حاضر بهمنظور بررسی اثر کود پتاسه زیستی و شیمیایی روی خصوصیات کمی و کیفی پروانش انجام شد. بدینمنظور آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور: 1) روشهای مختلف کاربرد کود بیولوژیک پتاسه (شاهد (B0)، بذرمال (B1)، ریشه مال (B2)، بذرمال × ریشهمال (B3)) و 2) سطوح مختلف پتاسیم شیمیایی (0 (K0)، 100 (K1)، 200 (K2) و 300 (K3) میلیگرم در لیتر) در 3 تکرار و 48 واحد آزمایشی اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلدانی متعلق به تیمار ریشهمال × 100 میلیگرم در لیتر پتاسیم شیمیایی (58/35 روز) بود. بیشترین تعداد شاخه جانبی (66/3)، تعداد برگ (88/42)، وزن تر بوته (69/17 گرم)، تعداد گل (46/4) و کلروفیل a (61/10 میلیگرم در هر گرم وزن تر) به تیمار بذرمال × 300 میلیگرم در لیتر پتاسیم شیمیایی اختصاص داشت. تیمار ریشه مال × 200 میلیگرم در لیتر پتاسیم شیمیایی برترین تیمار در صفت پتاسیم گیاه (9/28 میلیگرم در کیلوگرم) بود. بیشترین مقدار آنتوسیانین گلبرگ (04/178 میلیگرم در 100 گرم وزن خشک) در تیمار "بذرمال × ریشهمال" × بدون پتاسیم شیمیایی مشاهده شد. مناسبترین تیمار جهت بهبود خصوصیات کمی و کیفی گل پروانش تیمار بذرها با کود بیولوژیک و 300 میلیگرم در لیتر پتاسیم شیمیایی معرفی میشود.