مقایسه صفات مورفولوژیکی در سه گونه زینتی سیکلامن، پامچال و بنفشه در طبیعت (جنگل) با نمونه های پرورشی آن ها در غرب استان مازندران

Subject Areas : Journal of Ornamental Plants

وحید رحیمی کاکرودی ¹ , علیرضا اسلامی ²

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان زینتی، واحد رشت، دانشگاه آزاداسلامی، رشت، ایران
2 - گروه باغبانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

Received: 2016-08-02 Accepted : 2016-10-02 Published : 2017-03-01

Keywords: غرب مازندران, سیکلامن, مورفولوژیک, زینتی, پامچال, بنفشه, وحشی,

Abstract :

رویکرد سیاستگذاران و طراحان فضای سبز به استفاده از گونه­های بومی­ - زینتی در طراحی فضای سبز شهری بیش از پیش در حال اوج گرفتن است؛ زیرا سازگاری و مقاومت این گیاهان به شرایط آب و هوایی و اکولوژیکی منطقه باعث کاهش هزینه و ماندگاری بیشتر فضاهای سبز می‌شود. بدین­منظور مطالعه حاضر در غرب استان مازندران بر روی سه گونه بومی-زینتی سیکلامن، پامچال و بنفشه در طبیعت با نمونه­های پرورشی آن‌ها انجام شد. صفات مورد اندازه­گیری ظهور گل در گونه­های یاد شده در طبیعت و گلخانه در فواصل زمانی دو هفته یک بار و نیز صفات مورفولوژیکی گیاه (طول و عرض برگ، دمگل، دمبرگ و گل) انجام شد. همگنی واریانس داده­ها توسط آزمون لِون و مقایسه دو به دوی گونه­ها نیز توسط آزمون t-test مستقل انجام گردید. نتایج تحقیق نشان داد که صفات اندازه­گیری شده بین دو گونه زینتی  و وحشی در گونه­ها، گونه‌های­ زینتی از لحاظ اندازه و بزرگ بودن مشخصات برگ بر گونه‌های وحشی برتری داشته و بین گونه‌ها اختلاف معنی­دار وجود داشته است. تنها گونه‌های وحشی بنفشه معطر دارای طول، عرض و مساحت بیشتری نسبت به گونه زینتی آن است. ازلحاظ طول دوره گلدهی و تعداد گل تمام گونه‌های زینتی، زمان گلدهی و گل‌های بیشتری نسبت به گونه‌های وحشی خود دارند. هر دو گونه پامچال زینتی و وحشی دارای قدرت سبزمانی بعد از اتمام گلدهی هستند. اما بنفشه زینتی و سیکلامن وحشی پس از اتمام گلدهی از بین می‌روند، از طرفی بنفشه وحشی و سیکلامن زینتی پس از اتمام گلدهی زنده مانده و سبزینگی خود را حفظ می‌کنند.

References:

Allred Kelly, W. 1998. Ornamental grasses for New Mexico. New Mexico State University, Cooperative Extension Service. Series: Circular, 537.

Andini, R., Yoshida, S. and Yoshida, Y. 2013. Amaranthus genetic resources in Indonesia: Morphological and protein content assessment in comparison with worldwide amaranthus. Genetic Resources and Crop Evolution, 60: 2115 – 2128.

Anonymous, 2006. Forestry plan district 7 of safaroud state department of forests and rangelands. Western Mazandaran Department of Natural Resources. pp 215-224.

Asri, Y. 1999. Vegetation of the orumieh lake salt marshes. Iranian Research Institute of Forest and Rengelands, 191: 222 p.

Backer, H.G. 1974. The evolution of weeds. Annual Review of Ecology and Systematics, 5: 1-24.

Badertscher, K.B. and Leslie, A.A. 2006. Selection and care of ornamental grasses for northern Nevada. Nevada Cooperative Extension. 6 (83).

Celep, F., Kahraman, A. and Atalay, Z. 2014. Morphology, anatomy, palynology, mericarp and trichome micromorphology of the rediscovered Turkish endemic Salviaquezelii (Lamiaceae) and their taxonomic implications. Plant Systematics and Evolution. DOI 10.1007/s00606-014-1020-1.

Dogan, B., Behçet, L., Duran, A. and Avlamaz, D. 2015. Psephellus vanensis (Asteraceae), a new species from East Turkey. PhytoKeys, 48: 11-19.

Ejtehadi, H., Emadzadeh, Kh., Joharchi, M.R. and Meamariani, F. 2008. Study and investigation of vegetation floristic and ecological of the Frisi. Research Project. Institute of Plant Sciences. Feredowsi University of Mashhad.

Khazaeipour, H. 1996. Location and design of an equipped forest park site in Safaroud forest of Ramsar. M.S. Thesis, Tehran University, pp 18-41.

Mozaffarian, V. 2008. Flora of Iran (Compositae: Anthemideae & Echinopeae). Publication of Research Institute of Forest and Rangelands, Tehran, Iran.

Namaganda, M., Lye, K.A., Friebe, B. and Heun, M. 2006. AFLP-based differentiation of tropical African Festuca species compared to the European Festuca complex. Theoretical and Applied Genetics, 113: 1529-1538.

Richard, C.L., Pennings, S.C. and Donovan, L.A. 2005. Habitat range and phenotypic variation in salt marsh plants. Plant Ecology, 176 (2): 263-273.

Scheepens, J.F., Kuss, P. and Stocklin, J. 2011. Differentiation in morphology and flowering phenology between two Campanula thyrsoides L. subspecies. Alpine Botany, 121: 37-47.

Sultan, S.E. 2001. Phenotypic plasticity for fitness components in Polygonum species of contrasting ecological breadth. Ecology, 82: 328-343.

Tatyana, V., Shulkina Gaskin, J.F. and Eddie, W.M.M. 2003. Morphological studies toward an improved classification of Campanulaceae Str. Annals of the Missouri Botanical Garden, 90: 576-591.

Wagenitz, G. 1980. Centaurea L. In: Rechinger K.H. (Ed.) Flora Iranica, Vol. 139b. Akademische Druck- und Verlanglanstalt, Wien, 401-402.

Wilson, C.R. 2014. Ornamental grasses. Colorado State University Extension Horticulture Agent, 7: 232.

Yavari, A.R., Nazeri, V., Sefidkon, F. and Hassani, M.E. 2011. Study on some ecological factors, morphological traits, ploidy levels and essential oil composition of Thymus pubescens Boiss. & Kotschy ex Celak in two natural regions of East Azerbaijan province. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants, 26(4): 500-512.

Zarei, G.h.R., Asadi, M. and Masoumi, A.A. 2008. An introduction of flora, biological form, habitat and geographical distribution of Abarkouh desert plants of Yazd County. Research and Construction, 81: 21-38.