Typological Study of “Shaghaad Story” from Shahname based on Propp’s Theory

Subject Areas : Persian Language and Literature

Yadollah Shokri ¹

1 - Assistant Professor of Persian Language and literature Smnan university

Received: 2016-03-14 Accepted : 2016-04-28 Published : 2016-08-22

Keywords:

Abstract :

This paper seeks to analyze and consider the consistency of the “Shaghaad” story in “Shahname” based on Morphology theory of "Veladmier Propp". For this purpose, the theoretical foundation of Propp’s structuralist and morphology school of thought is under consideration. Authenticity to the text, neglecting cultural, social and historical roots and paying attention to the reciprocal relations among text unit are considered. Items like four main rules in characters, constant and variable elements of the story, septet actions of characters, functions and different types of movements in the story are studied.The writer studied the Shaghaad story based on Propp’s findings and demonstrated the subjects by drawing tables and forms. It is shown that the story is adapted to Propp’s functions and the metathesis cases of functions and inconsistencies are specified. This query concludes that according to Propp’s pattern, this story has two movements there are instances that the story is not consistent with Propp’s pattern and there is a new function called destiny admittance in Iranian stories which is not mentioned in Propp’s pattern. There exists the idea of dualism in Shaghaad stories’ functions. Paying attention to the number three are seen in the form of three events in the fulfillment of the objectives of the characters.

References:

- استاجی، ابراهیم و رشکی،سعید (1392). «تحلیل ریخت شناسی داستان سیاوش براساس نظریه ولادیمیر پراپ»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ،دانشگاه اصفهان، دوره جدید سال 5 ، شماره 3، صصص51-37.

- اسلامی ندوشن، محمد.(1381). ایران و جهان از نگاه شاهنامه، تهران، امیرکبیر، 268ص.

- بدره‌ای، فریدون.(1392). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان، چ3، تهران، توس، 278 ص(ترجمه).

- حمیدیان، سعید.(1372). درآمدی براندیشه و هنر فردوسی، چ1، تهران، مرکز،468ص.

- (1384). شاهنامه فردوسی متن کامل، چ1، تهران، قطره،1372ص.

- خدیش، پگاه (1391). ریخت شناسی افسانه های جادویی، چ2، تهران ، علمی فرهنگی،646ص.

- دولت آبادی، هوشنگ (1379).جای پای زروان خدای بخت و تقدیر، چ1،تهران، نی،152ص.

- روحانی، مسعود و عنایتی قادیکلایی، محمد (1388). «بررسی ریخت شناسانه داستان بیژن و منیژه شاهنامه فردوسی بر اساس نظریة ولادیمیر پراپ»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، سال 17، شماره 66، صص143-119.

- ریاضی، حشمت الله (1384). برگردان روایت گونه داستان ها و پیام های شاهنامه فردوسی به  نثر، چ1، تهران، اوحدی،586ص.

- زر شناس ،شهریار (1387). جستارهایی در ادبیات داستانی معاصر،تهران،کانون اندیشه جوان،400ص.

- سرامی، قدمعلی.(1388). از رنگ گل تا رنج خار، چ5، تهران ،علمی فرهنگی،1090ص.

- سلیمانی، محسن.(1391). فن داستان نویسی ،چ6 ، تهران، امیرکبیر،422ص(ترجمه).

- شاهنامه شناسی.(1357). مجموعه گفتار های نخستین مجمع علمی بحث درباره شاهنامه در استان هرمزگان، جلد سوم، بنیاد شاهنامه فردوسی،264ص.

- صفایی حائری، علی.(1388). ذهنیت و زاویه دید در نقد و نقد ادبیات داستانی ایران، چ4 ویرایش سوم، قم، لیله‌القدر،256ص.

- طاهری، فرزانه.(1379). درآمدی برساختار گرایی در ادبیات، چ1، تهران،  نقش جهان،306ص(ترجمه).

– فرضی، حمیدرضا و فخیمی فاریابی، فرناز (1392).«ریخت شناسی هفت خوان رستم از شاهنامه فردوسی براساس نظریه ولادیمیر پراپ»، پژوهش نامة ادب حماسی، سال 9، شماره 16، صص75-63.

– قربانی، خاور و گورک، کیوان.(1392).«ریخت شناسی داستان زال و رودابه ،بهرام گور و اسپینود، گشتاسب و کتایون»، پژوهش نامة ادب غنایی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال 11، شماره20، صص254-239.

- مخبر، عباس.(1372). راهنمای نظریه ادبی معاصر، چ1، تهران، طرح نو،312ص(ترجمه).

- متین، پیمان.(1383). ادبیات داستانی در ایران زمین، چ2، تهران، امیر کبیر، 186ص(ترجمه).

- یونسی، ابراهیم.(1386). هنرداستان نویسی، چ8 ویرایش2، تهران، نگاه،560ص.