Defamilirazition in naderpours poetry

Subject Areas : Persian Language and Literature

Mohammad hossein khanmohammadi ¹ , Anita khaleghi ²

1 - Assistant professor of persian Language and literature, Urmia University, Iran
2 - PhD candidate of persian Language and literature, Urmia University, Iran

Received: 2014-09-28 Accepted : 2015-02-28 Published : 2015-05-22

Keywords:

Abstract :

From the formalists' point of view the purpose of poetry is to reduce or vanish the signs of being routine, when conveying content. Defamilirization creates foregrounding in a text using deviation and extra regularity. Geoffrey Leech thinks of deviation as a poetry making tool and extra regularity as a verse making one. He made a systematic summary of deviation. In his book, A Linguistic Guide to English Poetry (1969), he categorized deviation into eight types, i.e. lexical deviation, grammatical deviation, phonological deviation, graphological deviation, semantic deviation, dialectal deviation, deviation of register and deviation of historical period. Safavi in his " from linguistics to literature: volume II" believes that the dialectal deviation grammatical deviation and phonological deviation are not poetry making tools since they don’t change the content. Here using an analytical posteriori way different deviations have been analyzed in Naderpour poems. We concluded that he has used many deviations among which the period, semantic and grammatical ones have been used more.

References:

حسن­لی، کاووس، (1383)؛ گونه­های نوآوری در شعر معاصر ایران. تهران: ثالث.

حافظ، خواجه شمس­الدین محمد (1375)؛ دیوان، تصحیح محد قزوینی، قاسم غنی، انجوی شیرازی. تهران: جاویدان.

حق­شناس، علی­محمد. (1390)؛ زبان و ادب فارسی در گذرگاه سنت و مدرنیته. تهران: آگه.

رودکی، جعفر بن محمد (1368)؛ دیوان، به کوشش خلیل خطیب رهبر. تهران: صفیعلیشاه.

سجودی، فرزان. (1379)؛ درآمدی بر نشانه­شناسی شعر، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس زبان­شناسی نظری و کاربردی، جلد اول. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

سعدی، مصلح بن عبدالله (1379)؛ کلیات سعدی، تصحیح محمدعلی فروغی. تهران: محمد.

______________ (1370)؛ گلستان. تصحیح و شرح حسین استادولی. تهران: قدیانی.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1389)؛ موسیقی شعر، تهران:آگه.

شمیسا، سیروس (1386)؛ بیان. تهران: میترا.

صفوی، کورش. (1383)؛ از زبان­شناسی به ادبیات، جلد اول و دوم. تهران: سوره مهر.

علی­پور، مصطفی (1379)؛ ساختار و زبان شعر امروز، ج اول. تهرانک فردوس.

فتوحی، محمود. (1391)؛ سبک­شناسی نظریه­ها، رویکردها و روش­ها. تهران: سخن.

فردوسی، ابوالقاسم (1384)؛ شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.

نادرپور، نادر (1382)؛ مجموعه اشعار، با نظارت پوپک نادرپور. تهران: نگاه.

مقدادی، بهرام (1378)؛ فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی. تهران: فکر روز.

موحد، ضیاء. (1388)؛ سعدی. تهران: طرح نو.

هاوکس، ترنس (1380)؛ استعاره، ترجمة فرزانه طاهری. تهران: مرکز.

همایی، جلال­الدین (1386)؛ فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: هما.