Review on the Entrepreneurship in the Internet of Things (IoT) Ecosystem

Subject Areas : Entrepreneurship

Roya Shahabi ¹ ( Faculty of Management and Economics, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran )
Ehsaneh Nejad Mohammad Nameghi ² ( Faculty of Management and Economics, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran )

Received: 2023-05-23 Accepted : 2023-06-10 Published : 2023-08-23

Keywords: Entrepreneurship, Systematic Review, Keywords: Internet of things, value creation, Business Models,

Abstract :

The new developments of the digital age have brought smart devices and equipment around us and a smart lifestyle in general, and the amount of this intelligence has been added to the level of intelligence with time. The intelligent growth of the devices and equipment around us in the Internet of Things and the increase in the communication and processing capabilities of its network infrastructures make there is an intelligent ecosystem of the Internet of Things in human life with two-way and mutual communication. In this sense, entrepreneurship and value creation and preservation are important in the fields related to the new Internet of Things technology and play an important role in its progress and development. This article systematically review entrepreneurship in the Internet of Things, using reliable website of the Internet of Things, in all years and the important issues related to entrepreneurship in the Internet, such as the applications and entrepreneurial opportunities in the Internet of Things. Technological business models in this field, new values and their preservation, Internet of Things challenges, legal and legal issues of entrepreneurship in the Internet of Things, are discussed and analyzed. Also, practical and successful examples of entrepreneurship in the Internet of Things and its ecosystems, along with the use of academic capacities for the further development of the Internet of Things, the role of the Internet of Things in organizational transformation and the strategic orientation required for entrepreneurship in the field. The Internet of Things is reviewed in this review article.

Full-Text:



 

مروری بر کارآفرینی در اکوسیستم اینترنت اشیاء

 

چکیده:

پیشرفت­های جدید عصر دیجیتال، وسایل و تجهیزات هوشمند پیرامون ما و به طور کلی سبک زندگی هوشمند را برای ما به ارمغان آورده است و به طور پیوسته و با سرعت تغییر زیاد، به میزان این هوشمندی با گذشت زمان افزوده شده است. رشد هوشمندی وسایل و تجهیزات پیرامون ما در اینترنت اشیاء و افزایش قابلیت­های ارتباطاتی و پردازشی زیرساخت­های شبکه­ای آن، باعث به وجود آمدن یک اکوسیستم هوشمند اینترنت اشیاء در زندگی انسان­ها با ارتباطات و تأثیر دوطرفه و متقابل، شده است. از این نظر، کارآفرینی و خلق و حفظ ارزش، در حوزه­های وابسته به فناوری جدید اینترنت اشیاء، اهمیت زیادی یافته و نقش مهم و پررنگی در پیشرفت و توسعه آن، بازی می­کند. این مقاله مروری، به بررسی نظام­مند و سیستماتیک کارآفرینی در اینترنت اشیاء، در پایگاه استنادی معتبر ساینس دایرکت، در همه سال­ها پرداخته است و موضوعات مهم وابسته به کارآفرینی در اینترنت اشیاء را مانند کاربردها و فرصت­های کارآفرینانه در اینترنت اشیاء، مدل­های کسب و کار فناورانه در این حوزه، خلق ارزش­های جدید و حفظ آنها، چالش­های اینترنت اشیاء، مباحث حقوقی و قانونی کارآفرینی در اینترنت اشیاء، مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار داده است. همچنین نمونه­های عملی و موفقی از کارآفرینی در اینترنت اشیاء و اکوسیستم­های آن، به همراه استفاده از ظرفیت­های دانشگاهی برای پیشرفت بیشتر اینترنت اشیاء، نقش اینترنت اشیاء در تحول سازمانی و جهت گیری­های استراتژیک مورد نیاز برای کارآفرینی در حوزه اینترنت اشیاء در این مقاله مروری بررسی شده­ است.

 

واژه­های کلیدی: اینترنت اشیاء، کاربردها، چالش­ها، مدل­های کسب و کار، کارآفرینی، مرور سیستماتیک، خلق و حفظ ارزش.

نوع تحقیق: مقاله مروری.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Abstract:

The new developments of the digital age have brought us smart devices and equipment around us and a smart lifestyle in general, and the amount of this intelligence has been added to the level of intelligence with time. The intelligent growth of the devices and equipment around us in the Internet of Things and the increase in the communication and processing capabilities of its network infrastructures make there is an intelligent ecosystem of the Internet of Things in human life with two-way and mutual communication. In this sense, entrepreneurship and value creation and preservation are important in the fields related to the new Internet of Things technology and play an important role in its progress and development. This article systematically review entrepreneurship in the Internet of Things, using reliable website of the Internet of Things, in all years and the important issues related to entrepreneurship in the Internet, such as the applications and entrepreneurial opportunities in the Internet of Things. Technological business models in this field, new values and their preservation, Internet of Things challenges, legal and legal issues of entrepreneurship in the Internet of Things, are discussed and analyzed. Also, practical and successful examples of entrepreneurship in the Internet of Things and its ecosystems, along with the use of academic capacities for the further development of the Internet of Things, the role of the Internet of Things in organizational transformation and the strategic orientation required for entrepreneurship in the field. The Internet of Things is reviewed in this review article.

مروری بر کارآفرینی در اکوسیستم اینترنت اشیاء

چکیده:

پیشرفت­های جدید عصر دیجیتال، وسایل و تجهیزات هوشمند پیرامون ما و به طور کلی سبک زندگی هوشمند را برای ما به ارمغان آورده است و به طور پیوسته و با سرعت تغییر زیاد، به میزان این هوشمندی با گذشت زمان افزوده شده است. رشد هوشمندی وسایل و تجهیزات پیرامون ما در اینترنت اشیاء و افزایش قابلیت­های ارتباطاتی و پردازشی زیرساخت­های شبکه­ای آن، باعث به وجود آمدن یک اکوسیستم هوشمند اینترنت اشیاء در زندگی انسان­ها با ارتباطات و تأثیر دوطرفه و متقابل، شده است. از این نظر، کارآفرینی و خلق و حفظ ارزش، در حوزه­های وابسته به فناوری جدید اینترنت اشیاء، اهمیت زیادی یافته و نقش مهم و پررنگی در پیشرفت و توسعه آن، بازی می­کند. این مقاله مروری، به بررسی نظام­مند و سیستماتیک کارآفرینی در اینترنت اشیاء، در پایگاه استنادی معتبر ساینس دایرکت، در همه سال­ها پرداخته است و موضوعات مهم وابسته به کارآفرینی در اینترنت اشیاء را مانند کاربردها و فرصت­های کارآفرینانه در اینترنت اشیاء، مدل­های کسب و کار فناورانه در این حوزه، خلق ارزش­های جدید و حفظ آنها، چالش­های اینترنت اشیاء، مباحث حقوقی و قانونی کارآفرینی در اینترنت اشیاء، مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار داده است. همچنین نمونه­های عملی و موفقی از کارآفرینی در اینترنت اشیاء و اکوسیستم­های آن، به همراه استفاده از ظرفیت­های دانشگاهی برای پیشرفت بیشتر اینترنت اشیاء، نقش اینترنت اشیاء در تحول سازمانی و جهت گیری­های استراتژیک مورد نیاز برای کارآفرینی در حوزه اینترنت اشیاء در این مقاله مروری بررسی شده­ است.

 

واژه­های کلیدی: اینترنت اشیاء، کاربردها، چالش­ها، مدل­های کسب و کار، کارآفرینی، مرور سیستماتیک، خلق و حفظ ارزش.

نوع تحقیق: مقاله مروری.

 

مقدمه:

اقتصاد معاصر به طور قابل توجهی مبتنی بر فناوری‌های کلیدی از جمله اینترنت اشیاء (IoT) با دستگاه‌های هوشمند و حسگر، رباتیک، هوش مصنوعی، سیستم‌های متقابل، محاسبات ابری، کلان داده‌ها، چاپ سه بعدی و پرداخت دیجیتال است [13]. در نتیجه، این دوره جدیدی از اقتصاد دیجیتال را گشوده است که با رواج دستگاه­های هوشمند و فعال کننده تعامل مشخص می­شود. به عنوان مثال، تخمین زده شده بود که اندازه اینترنت اشیاء تا سال 2015 حدود 15 میلیارد دستگاه متصل و تا سال 2020 به 50 میلیارد دستگاه متصل شود [13]. پیشرفت‌ها در نوآوری‌های فناوری، محصولات را قادر می‌سازد دیجیتالی شوند، که نقش مهمی برای اقتصادهای دیجیتال ایفا می‌کند [13].

به طور کلی، اینترنت اشیاء، به شبکه‌سازی اشیاء فیزیکی از طریق استفاده از حسگرهای تعبیه‌شده، عملگرها و سایر دستگاه‌هایی که می‌توانند اطلاعات مربوط به اشیاء را جمع‌آوری یا انتقال دهند، اشاره دارد [5]. سپس داده­های جمع آوری شده از این دستگاه­ها را می­توان برای بهینه سازی محصولات، خدمات و عملیات تجزیه و تحلیل کرد.

به عبارت دیگر، اینترنت اشیاء تعامل بین دستگاه­ها است (یعنی چیزهایی که از راه دور برای تبادل و تجزیه و تحلیل داده­ها به هم متصل می­شوند) [5]. وقتی به حسگرها اشاره می‌کنیم، به طور کلی در مورد GPS، بلوتوث، RFID و سایر دستگاه‌های مرتبطی صحبت می‌کنیم که می‌توانند به اطلاعات بلادرنگ دسترسی داشته باشند [5]. نتیجه مورد انتظار و مطلوب، حل مسئله و ارزش آفرینی کارآمدتر است. از آنجایی که پدیده اینترنت اشیاء به سرعت رشد می‌کند و متعاقباً از آن به عنوان موج سوم در توسعه اینترنت یاد می‌شود، پیش‌بینی دقیق اندازه و تأثیر نهایی آن غیرممکن است [5]. با این حال، با توجه به این تأثیر بزرگ اما نامطمئن، حیاتی به نظر می­رسد که کارآفرینان و مدیران، اینترنت اشیاء، همچنین مشکلات و فرصت­های بالقوه­ای که این پیشرفت­ها ممکن است به همراه داشته باشد را درک کنند [5].

سرعت گسترش اینترنت و فناوری‌های مربوطه، کاربران را قادر می‌سازد تا تعاملات دورتری داشته باشند که می‌تواند به مدیریت و همگام‌سازی فعالیت‌ها و همچنین عملکردهای اشیاء آنها کمک کند. به لطف فناوری‌های اینترنت اشیا، افراد می‌توانند در همه جا و در هر زمان با تمام تجهیزات و ماشین‌های مرتبط از طریق فرآیندهای بین عملیاتی تعامل داشته باشند [13]. با سنسورها و محرک­های نصب شده در فرآیندها و مراحل تقریباً تولید، دنیای فیزیکی معاصر به تدریج به طور مجازی به هم متصل شده است. از منظر سازمانی و فردی، پروژه‌ها و وظایف محوله می‌توانند از راه دور و همزمان با تکیه بر شبکه‌های گسترده بازیگران و دستگاه‌های انسانی به عنوان شرکت‌کنندگان در حال ظهور تکمیل شوند [13]. اینترنت اشیاء همچنین در بسیاری از اسناد، گزارش‌های خط‌مشی و مقالات آکادمیک به‌عنوان ارتباطات صنعتی اینترنت یا ماشین به ماشین (M2M) ذکر شده است [13]. این قابلیت­ها توسط تسهیل کننده­های اصلی زیر به عنوان گرایش­های اصلی در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات رونق می­گیرد: حسگرها، تجزیه و تحلیل کلان داده­ها، پردازش ابری، و ارتباط ماشین به ماشین (M2M) یا دستگاه به دستگاه (D2D) [13].

ترکیب بین سنسورها، ارتباطات M2M و ابر (Cloud) به ترتیب منجر به برنامه‌های کاربردی سیستم‌های کنترل از راه دور و هوشمند می‌شود که ظرفیت باقی ماندن تعامل انسانی را به عنوان ورودی فرآیند کلی فراهم می‌کند و به عملکردهای عملیاتی ماشین‌ها اجازه می‌دهد به طور همزمان در اقدامات خاص کار کنند [13]. این امر به دلیل استفاده از سیستم مدیریت مبتنی بر اینترنت اشیاء می­تواند تسهیل شود [13]. از این میان، شبکه‌ای از بازیگران و دستگاه‌های متعددی که مناطق مختلف را به هم پیوند می‌دهند و فاصله جغرافیایی را محو می‌کنند، پرورش می‌یابند. سنسورها و عملگرها اجزای خط مقدم یک سیستم مدیریت مبتنی بر اینترنت اشیاء هستند که به عنوان شبکه حسگر-عملگر بی­سیم (WSAN) تعریف می­شوند. آنها به دلیل کوچک شدن اندازه، افزایش چندکاره بودن و کاهش هزینه­ها و مصرف برق، در شبکه­های مدرن همه جا نصب شده­اند [13]. عملکرد اصلی اولی جمع آوری داده­ها در زمان واقعی با سنجش و نظارت بر شرایط محیطی واقعی یا وضعیت فیزیکی چیزهایی مانند دما، رطوبت، نور، ویژگی­های بیولوژیکی، مصرف انرژی، آبیاری، کیفیت هوا، سر و صدا و وسایل نقلیه ترافیکی است. در حالی که دومی اجازه می­دهد تا کل سیستم مدیریت نسبت به تغییرات محیط خارجی واکنش نشان دهد، تصمیمات نهایی نیز بر اساس داده­های حس شده حسگرها گرفته می­شود و توسط عملگرها به فعلیت می­رسد [13]. در یک WSAN معمولی، حسگرها ورودی اطلاعات را برای فرآیند تصمیم‌گیری ایجاد می‌کنند. به لطف اتصال بی‌سیم، مردم می‌توانستند از فاصله‌ای دور از موقعیت‌های بی‌درنگ مطلع شوند. متعاقباً خروجی اطلاعات به عملگر‌ها منتقل می‌شود تا واکنش‌های نهایی را نسبت به موقعیت‌های اولیه بدون توجه به عدم حضور تصمیم‌گیرنده انجام دهند. این به افراد امکان می‌دهد تا موقعیت‌های بلادرنگ را به‌روزرسانی کرده و به آن پاسخ دهند که چابکی عملیاتی سازمان‌ها را افزایش می‌دهد. در این میان، ارتباطات M2M یا D2D امکان عملیات متقابل بین ماژول‌های مختلف در یک شبکه یکپارچه را فراهم می‌کند، به عبارت دیگر، باعث می‌شود که ماژول‌های پراکنده با یکدیگر قابلیت کار پیدا کنند [13]. در ارتباطات M2M یا D2D، حسگرها، عملگرها و دستگاه‌های هوشمند در مکان‌های مختلف به طور یکپارچه توسط اینترنت و فناوری‌های بی‌سیم به هم متصل می‌شوند که امکان انتقال اطلاعات بین انسان و اشیاء هوشمند را فراهم می‌کند [13]. این واقعیت که انسان و اشیاء می­توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند به این معنی است که افراد می­توانند در موقعیت­های مختلف از راه دور مداخله کنند. رایانش ابری به عنوان مدلی برای امکان دسترسی به شبکه همه جا حاضر، راحت و بر اساس تقاضا به یک مجموعه مشترک از منابع محاسباتی قابل تنظیم (به عنوان مثال، شبکه­ها، سرورها، ذخیره سازی، برنامه­ها و خدمات) تعریف می­شود که می­تواند به سرعت تهیه و با حداقل مدیریت عرضه شود [13]. اگرچه فناوری‌های رایانش ابری و اینترنت اشیاء مجزا و متفاوت هستند، پلتفرم یکپارچه‌ای از این دو فناوری توسعه داده شده است [13].

در زمینه مدیریت و کنترل سیستم، فناوری‌های اینترنت اشیاء شیوع خود را افزایش داده و فرصت‌های بازار را برای شرکت‌هایی که به دنبال طرح‌های نوآورانه کارآفرینی هستند، افزایش داده‌اند. با روند نزولی قیمت سنسورها و بهبود ظرفیت انتقال بی­سیم و شبکه­های حسگر بی­سیم، مقدار نامحدودی از داده­ها را می­توان به صورت یکپارچه و به طور مداوم در زمان واقعی از بسیاری از فضاها و مکان­ها جمع آوری و تجزیه و تحلیل کرد که شکل نوظهور ارتباط دستگاه به دستگاه (D2D) را امکان پذیر می­کند [13]. این به سازمان­ها اجازه می­دهد تا فرآیندهای عملیاتی و جریان­های اطلاعات چند جهته خود را در کل سیستم ساده کنند. علاوه بر این، فناوری‌ها و برنامه‌های IoT همچنین ظرفیت پویایی شرکت را در پردازش داده‌ها و چابکی عملیاتی افزایش می‌دهند [13]. بخش­های اقتصادی زیر به عنوان زمین­های حاصلخیز برای رشد پروژه­های تجاری با کاربردهای اینترنت اشیاء و راه حل­های مدیریتی در نظر گرفته شده­اند. به عنوان یک بازار در حال ظهور، برنامه­های کاربردی مبتنی بر اینترنت اشیاء با ظهور بسیاری از پروژه­های تجاری شرکت­ها در زمینه کشاورزی هوشمند، پشتیبانی (لجستیک) هوشمند، حمل و نقل هوشمند، شبکه هوشمند، حفاظت از محیط زیست هوشمند، ایمنی و امنیت هوشمند، مراقبت­های پزشکی هوشمند و خانه هوشمند را به خود جلب کرده است [13]. فن‌آوری‌های اصلی مبتنی بر اینترنت اشیاء به شرح زیر است: شبکه‌های حسگر بی‌سیم (WSN)، شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)، پردازش ابری، نرم افزار کاربردی مبتنی بر اینترنت اشیاء و مین افزارها (Middle-ware) [13]. مدل‌های زیادی از سیستم‌های مبتنی بر اینترنت اشیاء در دهه گذشته پیشنهاد شده‌اند. بر این اساس، برنامه­های کاربردی اینترنت اشیاء تعبیه شده نقش پایه را در یک سیستم هوشمند معمولی یا زیرساخت هوشمند ایفا می­کند که در بیشتر موارد می­تواند شبکه هوشمند، خانه هوشمند، ساختمان هوشمند یا به طور کلی شهر هوشمند باشد. در تمامی موارد کاربردهای اینترنت اشیاء، از خانه هوشمند و ساختمان هوشمند تا شهر هوشمند، و همچنین کاربردهای نظامی، بهداشتی و حمل و نقل آن، می­توان عرصه­ها و فرصت­های کارآفرینی را با وسعت زیادی مشاهده نمود. همچنین علاوه بر محصولات، خدمات مبتنی بر داده­ها یا کلان داده­ها نیز زمینه­های دیگری برای خلق ارزش و کارآفرینی ایجاد کرده است. خدمات مبتنی بر زیرساخت­های اینترنت اشیاء، فرصت­های بسیاری را برای کاهش هزینه­ها، افزایش کارآیی سازمان­ها و ایجاد تحول در آنها به وجود آورده است.

این مطالعه مروری به بررسی وجوه مختلف کارآفرینی در اینترنت اشیاء، به عنوان یکی از اصلی­ترین و جدیدترین فناوری­های روز دنیا، می­پردازد و سعی می­کند جنبه­های مختلف آن را به دقت بررسی نماید. ساختار مقاله به این صورت است که در ادامه روش تحقیق، سپس بحث (یافته­ها)، و نتیجه گیری آمده است. در انتها، محدودیت­های این کار تحقیقی و تحقیقات آینده آورده شده است.

 

روش تحقیق:

این مقاله، یک تحقیق مروری سیستماتیک و کامل بر روی کارآفرینی در اکوسیستم اینترنت اشیاء در مجموعه انتشاراتی دانش محور الزویر (Elsevier) با پایگاه استنادی ScienceDirect می­باشد. به این منظور، دو سری جستجوی نظام­مند، در پایگاه داده ScienceDirect بر روی همه سال­ها، همه انواع مقالات (Article type)، همه موضوعات (Subject areas)، و تمامی نشریات آن انجام شده است. جستجوی اول با کلمات "internet of things"+entrepreneur و جستجوی دوم با کلمات IoT+entrepreneur با تنظیمات جستجوی وجود این کلمات در عنوان (Title)، چکیده (Abstract)، و کلمات کلیدی (Keywords) انجام شده است. در تمامی جستجوها از کلمه Entrepreneur برای کارآفرینی استفاده شده است، چون تمامی مشتقات انگلیسی این کلمه (نظیر entrepreneurship، entrepreneurial، و entrepreneurs) را پوشش می­دهد. همچنین برای اینکه نتیجه جستجوها، مقالات با بیشترین ارتباط با موضوع این پژوهش باشد، از تنظیمات جستجوی کلمات در عنوان، چکیده، و کلمات کلیدی استفاده شده است. با تنظیمات جستجوی کلمات "internet of things"+entrepreneur در متن مقالات، نتیجه جستجو در حدود 2086 آیتم بوده است، که عملاً بسیاری از این مقالات، کمترین ارتباطی با موضوع این پژوهش نداشته است. مجموع دو سری جستجوی انجام شده فوق، با حذف مقالات تکراری در دو جستجو، تعداد 26 مقاله می­باشد که 3 مقاله از آنها ارتباطی با موضوع پژوهش ما نداشتند و 23 مقاله باقیمانده، مبنای این تحقیق مروری قرار گرفته است. همچنین اینترنت اشیاء در متون تخصصی غالباً به دو صورت Internet of Things و IoT مورد استفاده قرار می­گیرد، که این دو عبارت، مشتقات و سایر کلمات مرتبط با اینترنت اشیاء (نظیر IIoT، Industrial Internet of Things، EIoT، Electrical Internet of Things) را در بر می­گیرد، که جستجو بر روی هر دو صورت پرتکرار کلمه اینترنت اشیاء که در بالا به آن اشاره شد، انجام شده است، تا به این ترتیب این تحقیق مروری، در پایگاه داده ScienceDirect کامل باشد.

از تعداد 23 مقاله­ای که مبنای این تحقیق مروری قرار گرفته، سال چاپ تعداد 17 مقاله، 2019 تا 2023 و سال چاپ 6 مقاله، 2016 تا 2018 می­باشد. بنابراین تمامی مقالات مبنای این تحقیق، در 7 سال اخیر چاپ شده­اند. همچنین از این تعداد، 21 مقاله تحقیقی (Research articles) و 2 بخش کتاب (Book chapters) می­باشد. ژورنال­های تمامی این مقالات تحقیقی، داوری شده (Peer-reviewed) می­باشد و عبارت­اند از: Technological Forecasting and Social Change، Business Horizons، Microprocessors and Microsystems، Journal of Business Research، International Journal of Production Economics، Industrial Marketing Management، Technovation، Socio-Economic Planning Sciences، Journal of Cleaner Production، Sustainable Cities and Society، Procedia CIRP، Transportation Research Procedia، IFAC-Papers online، Blockchain; Research and Applications، AI, Edge and IoT-based Smart Agriculture, 2021، Intelligent Environments (Second Edition), 2023، Procedia Computer Science،  Journal of Engineering and Technology Management.

همچنین زمینه­های این مقالات (Subject areas) عبارت­اند از: Business, Management and Accounting، Decision Sciences، Computer Science، Engineering، Psychology، Environmental Science، Agricultural and Biological Sciences، Economics, Econometrics and Finance، Social Sciences، Art and Humanities.

همچنین، تعداد 4 مقاله به صورت دسترسی آزاد (Open access) می­باشد.

 

بحث (یافته­ها):

در این بخش، بحث و یافته­های این مطالعه مروری در ده موضوع که هر کدام در یک زیربخش مجزا سازمان یافته، آورده شده است. ترتیب و خط سیر موضوعات به گونه­ای است که علاقمندان و کارآفرینان احتمالی اینترنت اشیاء و همچنین سازمان­هایی که به دنبال پیشرفت بیشتر در زمینه کارآفرینی در اینترنت اشیاء هستند، با مطالعه آنها، دریابند که برای کسب و کارشان، چه گام­ها و مراحلی را می­بایستی پشت سر بگذارند. همچنین، سیاستگذاران و قانونگذاران نیز می­توانند از مباحث حقوقی و قانونی این بخش، برای حمایت­های مورد نیاز از تولیدکنندگان و استفاده کنندگان اینترنت اشیاء، بهره ببرند.

به این منظور، از آن­جایی که خلق ارزش و ایده­های مبتنی بر آن، اصلی­ترین و کلیدی­ترین موضوع در یک فعالیت کارآفرینانه (به خصوص در زمینه فناوری­های جدید) می­باشد، به عنوان اولین موضوع، خلق ارزش­های پیشنهادی جدید و حفظ آن در کارآفرینی اینترنت اشیاء در نظر گرفته شده است. نقش اکوسیستم در اینترنت اشیاء، بسیار پررنگ می­باشد، به این دلیل، موضوع دوم، به نمونه عملی و موفقی از یک مجموعه­ اکوسیستم­های کارآفرینی در درّه اینترنت اشیاء تخصیص داده شده است. از این نظر، خواننده، با محیط پیرامونی آشنایی بیشتری نیز پیدا می­کند. مدل­های کسب و کار نقش مهمی در یک فعالیت کارآفرینی بر پایه اینترنت اشیاء، ایفا می­کند، بر این اساس، زیربخش سوم به این موضوع اختصاص داده شده است. دانشگاه­ها و محیط­های آکادمیک به غیر از این­که خودشان می­توانند محیطی برای پیاده سازی ایده­های مبتنی بر اینترنت اشیاء برای بهینه سازی امر آموزش باشند، قابلیت این را دارند که به عنوان بازوی فراهم کردن اطلاعات و دانش مورد نیاز برای همکاری­های تحقیق و توسعه مطرح باشند و در این راستا کمک شایانی کنند، در نتیجه زیربخش چهارم در مورد همکاری­های تحقیق و توسعه در حوزه کارآفرینی اینترنت اشیاء می­باشد. جهت گیری­های استراتژیک سازمان­ها در پذیرش راه حل­های هوشمند به ویژه اینترنت اشیاء، نقش محوری بازی می­کند. با توجه به آن، در زیربخش پنجم، جهت گیری­های استراتژیک برای راه حل­های هوشمند مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، به دلیل گستردگی مباحث کاربردها و فرصت­های کارآفرینانه در اینترنت اشیاء، این موضوع به طور مفصل در زیربخش 6 مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است. در زیربخش­های 7 و 8، به ترتیب چالش­های اینترنت اشیاء و مباحث قانونی آن مطالعه شده است. در انتها، مباحث مربوط به نقش اینترنت اشیاء در تحول سازمانی و تأثیر همه گیری کرونا بر روی کارآفرینی در اینترنت اشیاء به ترتیب در زیربخش­های 9 و 10 بررسی شده است.

1- خلق ارزش­های پیشنهادی جدید و حفظ آنآنآن در کارآفرینی اینترنت اشیاء

این بخش از مقاله مروری به دو زیربخش خلق ارزش­های پیشنهادی جدید و حفظ ارزش­ها در کسب و کار اینترنت اشیاء تقسیم می­شود.

 

1-1- خلق ارزش­های پیشنهادی جدید

مقاله [1] دو رویکرد را برای خلق ارزش‌های پیشنهادی جدید یا مدل‌های کسب‌وکار با استفاده از اینترنت اشیاء پیشنهاد می‌کند: (1) رویکرد پایین به بالا یا پایدار و (2) رویکرد رویایی یا مخرب. مطابق با تعریف اینترنت اشیاء استفاده شده در مقاله [1]، هر دو روش، اینترنت اشیاء را عمدتاً به عنوان مجموعه‌ای از اشیاء انسانی و غیرانسانی می‌بیند که در یک محیط فیزیکی تعبیه شده و از طریق یک شبکه بی‌سیم و فراگیر به هم متصل شده‌اند. هر یک از این اشیاء که اینترنت اشیاء را تشکیل می­دهند دارای خواص و روش­های خاصی هستند. ویژگی­ها، خصوصیات یک شیء خاص انسانی یا غیرانسانی یا یک محیط فیزیکی هستند. روش­ها به آنچه این اشیاء می­توانند انجام دهند یا تراکنش­ها یا تعاملات با اشیاء دیگر یا محیط فیزیکی که این اشیاء می­توانند در آن شرکت کنند، اشاره دارد. این تراکنش­ها به صورت خودکار و بدون دخالت انسانی آغاز می­شوند. از آنجایی که اشیاء همراه با محیط فیزیکی به یک شبکه فراگیر متصل هستند، این اشیاء می­توانند ویژگی­های خود را در طی این تراکنش­ها مبادله کنند یا با هم ارتباط برقرار کنند. این مبادلات خودکار یا اصلاحات خصوصیات از طریق این تراکنش‌ها می‌تواند فرآیندهای موجود یا تراکنش‌هایی را که اشیاء در آن شرکت می‌کنند یا فرآیندهای جدیدی را که ایجاد می‌کنند، را بهبود دهند.

 

1-1-1- خلق ارزش­های پیشنهادی پایدار 

استراتژی‌های کارآفرینی پایدار از اینترنت اشیاء برای بهبود محصولات یا خدمات موجود استفاده می‌کنند. این رویکرد مستلزم تجزیه و تحلیل ویژگی‌های اشیاء موجود و ابداع روش‌های جدید برای بهبود فرآیندهای موجود یا تراکنش‌های مربوط به این اشیاء است [1]. به عنوان مثال، یک شام منجمد دارای خاصیت زمان پخت لازم است. این ویژگی را می­توان بر روی یک برچسب RFID متصل به شام منجمد ثبت کرد یا در یک پایگاه داده مرکزی ذخیره کرد تا این ویژگی با استفاده از شناسه اختصاص داده شده به این جعبه خاص با یک شام منجمد از طریق اینترنت بازیابی شود. مایکروویو همچنین دارای خاصیت زمان پخت و توان خروجی است. هنگامی که شام یخ زده در مایکروویو قرار می­گیرد، مایکروویو می­تواند این ویژگی شام یخ زده را بخواند (مستقیماً از جعبه یا با دسترسی به پایگاه داده آنلاین) و زمان پخت و قدرت پخت آن را بر اساس آن تنظیم کند. بنابراین، تعامل بین یک شام یخ زده و مایکروویو را می­توان با حذف تلاش­های اضافی از سمت مشتری در هنگام گرم کردن یک شام یخ زده با استفاده از مایکروویو افزایش داد.

 

1-1-2- خلق ارزش­های پیشنهادی مخرب

استراتژی‌های مخرب برای ایجاد مدل‌های کسب‌وکار جدید با کمک اینترنت اشیاء نیازمند یک رویکرد رویایی است [1]. باید جهانی را تصور کرد که در آن هر شیء بخشی از یک شبکه جهانی و فراگیر است. اگر این چشم انداز به واقعیت تبدیل شود، چه نوع تعاملات یا مدل­های تجاری جدیدی امکان پذیر خواهد بود؟

به عنوان مثال، اگر هر لباسی یک برچسب RFID به آن وصل شده باشد، آنگاه شخصی می­تواند از راه دور کد یک ژاکت شیک که همکارش می­پوشد را با استفاده از یک گوشی هوشمند با یک RFID خوان، اسکن کند. این شخص با دریافت این کد می­تواند به سرعت قیمت و سایر اطلاعات مربوط به این ژاکت را به صورت آنلاین مشاهده کند و حتی در همان محل از آمازون این کت را سفارش دهد. همکاری که کد ژاکتش اسکن شده و شاید ناآگاهانه این تعامل را آغاز کرده باشد، می­تواند از آمازون کمیسیون فروش دریافت کند.

 

1-1-3- اتصال نقاط باقی مانده

البته، زمانی که شخص با استفاده از یکی از دو رویکردی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، یک پیشنهاد ارزش ارائه می­کند، زمان تفکر در این که چگونه سایر عناصر چشم انداز اینترنت اشیاء بر این مدل کسب و کار تأثیر می­گذارند، فرا می­رسد. هر یک از عناصر اینترنت اشیاء، می­تواند یک فرصت، یک تهدید یا هر دو باشد [1]. در مثال قبلی که شامل یک ژاکت است نیازمند تصمیم گیری در مورد اینکه چه سخت افزاری، نرم افزاری و فن­آوری­های شبکه می­توانند از این برنامه پشتیبانی کنند، می­باشد. مهمتر از همه، باید در مورد مسائل حقوقی و حریم خصوصی که ممکن است در این بازی درگیر باشد، فکر کنید. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است توانایی دیگران برای بازیابی اطلاعات مربوط به لباس خود را به عنوان تجاوز به حریم خصوصی خود بدانند. برای مثال، ممکن است شخصی راحت نباشد که اجازه دهد دیگران بدانند کت و شلوار او از وال مارت (Walmart) خریداری شده است. در این مورد، فرد باید به طور شفاف، با سازنده توافق کند که آیا اطلاعات مربوط به لباس را می­توان با دیگران به اشتراک گذاشت یا خیر. برای غلبه بر این نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی، تولیدکننده یا فروشنده‌ای که این کت و شلوارها را می‌فروشد می‌تواند به مشتریانی که مایلند اطلاعات مربوط به لباس‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند، تخفیف کمیسیون ارائه دهد.

 

فرصت­های تجاری مرتبه دوم

تعدادی پیشنهاد ارزش مرتبه دوم را می­توان برای پشتیبانی از زیرساخت فعلی اینترنت اشیاء ایجاد کرد. دلیل اینکه این مدل‌های کسب‌وکار در درجه دوم قرار دارند این است که در نگاه اول با آنچه که به نظر می‌رسد ماهیت اینترنت اشیاء – یعنی تعامل اشیاء انسانی و غیرانسانی با خود و محیط اطرافشان - است، مرتبط نیستند. در عوض، این مدل‌های کسب ‌و کار از ارزش­های پیشنهادی، از دیگر عناصر IoT پشتیبانی می‌کنند [1]. به عنوان مثال، ممکن است بازاری برای راه حل­های امنیتی وجود داشته باشد که حریم خصوصی مصرف کننده و امنیت تراکنش­های انجام شده با کمک اینترنت اشیاء را تضمین کند. یکی دیگر از زمینه‌های امیدوارکننده برای ایجاد پیشنهادهای تجاری جدید، کلان داده­های تولید شده در نتیجه جریان‌های داده به طور پیوسته تولید شده توسط دستگاه‌ها و حسگرهای شامل اینترنت اشیاء است [1].

اگرچه این مدل‌ها مرتبه دوم نامیده می‌شوند، اما این بدان معنا نیست که به نحوی این پیشنهادهای ارزشی، ارزش کمتری دارند. یک فن­آوری زیرساختی که از یک فعالیت ارزشمند پشتیبانی می­کند و به یک استاندارد عملی تبدیل می­شود، می­تواند به منبع مزیت رقابتی پایدار تبدیل شود. به همین دلیل است که شرکت‌های فن­آوری اغلب عجله می‌کنند تا اولین کسانی باشند که یک پلتفرم فن­آوری خاص را معرفی کنند و سپس منابع قابل توجهی را برای جلوگیری از جایگزین‌های فن­آوری خود اختصاص می‌دهند. مثال­­هایی از این تاکتیک­ها عبارتند از تصمیم مایکروسافت برای بسته بندی رایگان مرورگر اینترنت اکسپلورر با سیستم عامل ویندوز خود در تلاش برای نابودی نت اسکیپ ناویگیتور (Netscape Navigator) (مرورگری که پتانسیل تبدیل شدن به یک پلتفرم غالب برای محاسبات مبتنی بر وب را داشت). 

 

1-2- حفظ ارزش­ها در کسب و کار اینترنت اشیاء

هدف اصلی مطالعه تحقیقی [15] آزمایش تأثیرات اصلی چهار مدل مختلف کسب ‌و کار الکترونیکی (مانند تازگی، کارایی، قفل و مکمل‌ها) بر حفظ ارزش یک برنامه تلفن همراه اینترنت اشیاء است، و همچنین بررسی اینکه آیا شدت سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز تعدیل می‌شود یا خیر. رابطه بین چهار مدل مختلف کسب و کار الکترونیکی و حفظ ارزش آن بر اساس تئوری اقتضایی، در مقاله [15] بررسی شده و اینکه یک سازمان باید ساختار و تصمیمات خود را با محیط داخلی و خارجی خود مطابقت دهد. تحقیق [15] پیشنهاد می‌کند که قدرت رابطه بین مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی و نتیجه حفظ ارزش برنامه‌ها ممکن است با تأثیر شدت سرمایه‌گذاری خطرپذیر تعدیل شود.

یافته‌های مقاله [15] شواهد تجربی جدیدی در مورد اینکه چگونه انتخاب‌های مختلف مدل کسب‌وکار الکترونیکی بر حفظ ارزش برنامه‌های موبایل اینترنت اشیاء تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌کند. آنها متوجه شدند که مدل‌های کسب ‌و کار الکترونیکی مبتنی بر کارایی و مکمل‌محور بهبود می‌یابند در حالی که مدل کسب‌وکار الکترونیکی مبتنی بر قفل، حفظ ارزش برنامه را کاهش می‌دهد. با این حال، مدل کسب و کار الکترونیکی مبتنی بر نوآوری تأثیر اصلی مهمی ندارد، شاید به این دلیل که ایجاد نوآوری جدید و رادیکال موفق دشوار است، که منجر به نرخ حفظ ارزش پایین می­شود. علاوه بر این، توضیح احتمالی دیگر این است که دستگاه‌های اینترنت اشیاء مبتنی بر تازگی، مانند برخی از فناوری‌های مخرب، برای اکثر مصرف‌کنندگان بسیار پیچیده هستند و مصرف‌کنندگان با وجود مزایای آشکار آن را به کار می‌گیرند [15]. از دیدگاه تئوری پذیرش فناوری IT مصرف‌کننده، حفظ ارزش یک برنامه نوآورانه‌ محور بستگی به این دارد که آیا مصرف‌کنندگان سودمندی، ریسک سهولت استفاده و لذت بردن از استفاده را درک کنند یا خیر [15]. گزارش‌ها نشان می‌دهند که کمبود ارزش درک شده، قیمت بالا، نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت، موانع عمده‌ای هستند که مانع پذیرش مشتریان از محصولات اینترنت اشیاء می‌شوند [15]. این ممکن است در مورد اکثر برنامه‌های اینترنت اشیاء متمرکز بر نوآوری صدق کند، که معمولاً بر روی یک یا چند عملکرد/اندازه منحصربه‌فرد تمرکز می‌کنند (مانند ضربان قلب در دقیقه، رطوبت هوای اتاق و زوایای ضربه در تنیس). درک این ارقام توسط مصرف کنندگان غیرمتبحّر فناوری یا علاقمندان به سلامت آماتور دشوار است و هیچ بینش ارزشمندی ارائه نمی­دهد.

در نهایت، نویسندگان مقاله [15] متوجه شدند که تأثیر دو نوع مدل کسب‌وکار الکترونیکی بر حفظ ارزش، وابسته به مشارکت سرمایه‌گذار خطرپذیر است: شدت سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر رابطه بین مدل کسب ‌و کار الکترونیکی نوآورانه و حفظ ارزش را تعدیل می‌کند، اما به‌طور منفی میزان سرمایه‌گذاری رابطه بین مدل کسب و کار الکترونیکی کارایی محور و حفظ ارزش را تعدیل می‌کند. شدت سرمایه گذاری خطرپذیر نقش تعدیل کننده­ای در فرآیند حفظ ارزش هر دو مدل کسب و کار الکترونیکی مبتنی بر قفل و مکمل ندارد. این ممکن است به این معنی باشد که سرمایه‌گذاران خطرپذیر چندان در توسعه این دو مدل کسب‌وکار دخالت نمی‌کنند. در نتیجه، قدرت رابطه بین مدل کسب ‌و کار الکترونیکی مبتنی بر قفل و حفظ ارزش و مدل کسب ‌و کار الکترونیکی متمرکز بر مکمل‌ها و حفظ ارزش بدون توجه به سرمایه‌گذاری‌ها یکسان باقی می‌ماند [15].

به طورکلی، مدل کسب و کار الکترونیکی مبتنی بر کارایی به طور مثبت با حفظ ارزش یک برنامه مرتبط است. همچنین، مدل کسب ‌و کار مبتنی بر قفل رابطه منفی با حفظ ارزش برنامه‌های موبایل اینترنت اشیاء دارد. ضمناً، مدل کسب و کار الکترونیکی مکمل محور به طور مثبت با حفظ ارزش برنامه کاربردی تلفن همراه اینترنت اشیاء مرتبط است. در نهایت، مدل کسب ‌و کار الکترونیکی مبتنی بر تازگی به طور مثبت با حفظ ارزش یک برنامه مرتبط است و شدت سرمایه‌گذاری خطرپذیر رابطه مثبت بین مدل کسب ‌و کار الکترونیکی مبتنی بر کارایی و حفظ ارزش را مهار می‌کند [15].

 

2- اکوسیستم­های کارآفرینی در درّه اینترنت اشیاء (IoT Valley)

اکوسیستم‌های کارآفرینی (EEs) توجه فزاینده‌ای را در جهان دانشگاهی و همچنین در حوزه‌های سیاست در این دهه اخیر به خود جلب کرده‌اند. مکانیک داخلی و سیستمی EE ها اکنون بر پایه­های نظری و تجربی محکم استوار است. با این حال، تحلیل‌های کمی به این موضوع پرداخته‌اند که چگونه ساختار و توسعه EE‌ ها تحت‌ تأثیر قرار می‌گیرند و به نوبه خود بر پویایی‌های رقابتی و نظارتی اساسی که در سطح جهانی انجام می‌شوند، تأثیر می‌گذارند.

از مقاله تحقیقی [18] می­توان سه درس مرتبط با یکدیگر را استخراج کرد. اول، از نظر مفهومی، آنها توسعه EE ها را مستقیماً با فرصت­های کارآفرینی باز شده توسط پلتفرم سازی بازارها مرتبط دانسته­اند، که توسط اکوسیستم­های کسب و کار تقویت شده است. چنین رویکردی که EE ها را به پلتفرم­های دیجیتال متصل می­کند، دیدگاه جدیدی را برای درک بهتر چالش­ها، کانال­ها و مقیاس­های مورد استفاده توسط یک شرکت پرفروش که هم در یک EE محلی و هم در یک زمینه منطقه­ای برای رقابت در سطح جهانی برای تسلط بر پلتفرم­های چند جانبه استفاده می­شود، باز می­کند [18]. دوم، از نظر تجربی، آنها سعی کرده‌اند نشان دهند که اگر دینامیک فناوری جهانی، که EE ها در آن دخالت دارند، در هنگام جستجوی عوامل حیاتی تکامل خود حذف شوند، می‌تواند منجر به عدم درک مهمی از چگونگی تکامل EE در طول زمان شود. سوم، از نظر روش‌شناختی و علی‌رغم برخی محدودیت‌ها و نیاز به توسعه بیشتر، مطالعه آنها نشان می‌دهد که روش تحلیل رویداد تاریخی (HEA) می‌تواند جنبه‌های مرتبطی را آشکار کند که شکاف بین تحلیل کار میدانی و رگرسیون‌های سیستماتیک در EE را پر می‌کند [18]. این سه درس مقاله [18] در ادامه با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار گرفته است.

1) مفهوم اکوسیستم به طور متناوب در دو زمینه علم مدیریت مورد استفاده قرار گرفته است، با یک زمینه تمرکز بر "استراتژی"، مانند مطالعات اکوسیستم کسب و کار، و دیگری با تمرکز بر "کارآفرینی"، به عنوان مثال، در مطالعات EE. در مطالعه [18]، آنها با بررسی این موضوع شروع می‌کنند که چگونه یک فیلم پرفروش دیجیتال سعی می‌کند فناوری و مدل کسب‌وکار خود را در سطح جهانی بر روی پلت‌فرم‌های دیجیتال چند وجهی تحمیل کند تا نشان دهد که این دو تحلیل مفهومی می‌تواند تا حدی با هم هماهنگ شود. علاوه بر این، آنها نشان می‌دهند که به جای جدا کردن همه آنها، یک به یک، تعاملات بین اجزای EE در سطوح مختلف مهم است، که سه مورد زیر را فهرست کرده­اند [18]: سطح سازمانی خرد (یعنی کارآفرینی و سرمایه‌گذاری)، مِزو سطح (یعنی ساختار و نهادهای صنعت منطقه­ای) و سطح کلان (یعنی پویایی بازار جهانی و اکوسیستم­های تجاری). با انجام این کار، آنها از استفاده از "چشم انداز ایستا" اجتناب می­کنند، که یک انتقاد مکرر در متون تخصصی EE بوده است [18]. به این ترتیب، نویسندگان مقاله [18] نیروهای چندمقیاسی و تکاملی EE ها را با مرتبط کردن پویایی درونی یک EE به رقابت جهانی و زمینه مقررات فناوری­ها و پلتفرم­های LPWAN و تأثیر بافت منطقه­ای کشف می­کنند. بنابراین، این تجزیه و تحلیل اولین گام‌های یک رویکرد به EE را ارائه می‌کند، که به عنوان سیستم‌های انطباقی پیچیده تفسیر می‌شوند، یا مبنای یک تحلیل تکاملی عمیق‌تر از تعاملات بین اجزای EE با توجه به چرخه‌های عمر کسب‌ و کار است [18]. به‌علاوه، مقاله [18] استدلال‌هایی در مورد میزان توسعه در هر دو طرف یک پلتفرم - خدمات و کاربران جدید - از طریق اقدامات پرفروش‌ها (در اینجا Sigfox) در یک EE (دره اینترنت اشیاء) ارائه می‌کند. از یک طرف، برای انتشار شبکه خود، این فیلم پرفروش راه حل خود را به چندین شریک ارائه می­دهد، که اکوسیستم تجاری را تشکیل می­دهد، که در مورد آنها دره اینترنت اشیاء را شامل می­شود، و همچنین به طور رسمی اتحاد را ایجاد می­کند و آن را با دستگاه­های نوآورانه تغذیه می­کند [18]. از سوی دیگر، برای تبدیل شدن به یک استاندارد فناوری و یک «پلتفرم»، فیلم پرفروش ابتدا به مجموعه‌ای از بازیگران متکی است که می‌توانند تأمین‌کننده، مشتری یا حامی باشند، از جمله EE، که کمپ اصلی آن است. دوم، تلاش می­کند تا وارد یک دایره با فضیلت تقویت خود شود که به لطف بازدهی فزاینده از پذیرش و اثرات جانبی شبکه که ناشی از موقعیت آن به عنوان یک پلتفرم دیجیتال است [18]. چالش اصلی آن جذب بازیگرانی است که قادر به ارائه تمام بلوک‌های فنی لازم برای پیاده‌سازی یک برنامه عملیاتی کامل، از خود دستگاه گرفته تا نرم‌افزار در فضای ابری هستند. از این رو، ضروری است که بازیگران در این زمینه مشارکت­هایی را برای ایجاد اکوسیستم­های موثر ایجاد کنند [18].

2) مسیر درّه اینترنت اشیاء (IoT Valley) را می‌توان با برخی از مولفه‌های معمولی از EE‌ های موفق شناسایی‌شده در متون تخصصی توضیح داد، مانند حضور یک فیلم پرفروش، که در آن برخی شرایط اولیه سودمند از نظر فعالیت‌های مرتبط با پشتیبانی متصدیان محلی، روحیه کارآفرینی که در استندآپ جمعی تجسم یافته است، و همچنین فعالیت­های راه اندازی، و حمایت از نهادهای عمومی محلی از نظر مشوق­ها و زیرساخت­ها [18]. تا اواسط دهه 2010، سینتیک دره اینترنت اشیاء عمدتاً توسط توان منطقه‌ای برای توسعه زیرساخت‌های مبتنی بر LPWAN و راه‌ حل‌های بازار هدایت می‌شد. در واقع، فناوری سیگفاکس (Sigfox) و سایر جایگزین­های LPWAN در آن زمان بیشتر در مرحله اکتشاف بودند. شرکت سیگفاکس در حال و هوای راه‌اندازی کسب ‌و کار بود و فعالیت‌هایی را با شرکای اقتصاد مبتنی بر دانش منطقه‌ای و چند استارت‌آپ که مستقیماً با شبکه سیگفاکس مرتبط بودند آزمایش می‌کرد [18].

با این حال، از سال 2015، سالی که شرکت سیگفاکس دو دور متوالی بودجه جمع آوری کرد، گسترش شبکه خود را راه اندازی کرد و وارد نبرد جهانی بر سر استانداردهای LPWAN شد، سینتیک EE دیگر قادر به تکیه بر هزینه­های منطقه­ای نبوده است [18]. EE عمدتاً توسط رقابت جهانی بین مدل‌های تجاری سه حامی پلتفرم‌های LPWAN دیجیتال و تأثیرات متقابل بین این حامیان مالی و سازمان‌های مختلف مقررات و استاندارد هدایت می‌شود [18]. از آنجایی که پلتفرم‌های LPWAN از طریق عوامل خارجی شبکه کار می‌کنند و به لطف توانایی حامیان مالی برای جذب و تعادل بین طرف‌های مختلف بازار، درّه اینترنت اشیاء به واسطه مشوق‌های شرکت سیگفاکس توسعه یافته است که با ارائه راه‌ حل‌های نوآورانه و قابل اعتماد از کارآفرینان محلی برای انواع خدمات و جذب کاربران از صنایع مختلف حمایت می‌کند [18]. منحنی‌های S شکل شرکت سیگفاکس در فروش، مشارکت، و قراردادهای استقرار شبکه، و همچنین رشد فعالیت‌های راه‌اندازی و افزایش مقیاس در درّه اینترنت اشیاء، این روند رو به رشد را از رقابت برای کسب ‌و کار پلتفرم دیجیتال نشان می‌دهد، مدلی برای توسعه EE است [18].

با این وجود، تجزیه و تحلیل مقاله [18] نشان می‌دهد که بخش بزرگی از چگونگی پیشرفت مسیر آن در چند سال آینده به آنچه در سطح جهانی بین پلتفرم‌های دیجیتال رقیب می‌گذرد بستگی دارد. همانطور که در واقع، بیشتر آینده LPWAN EE اکنون در سطح بین­المللی از طریق استراتژی­های بازار بازیگر اصلی و مقررات جهانی برای تنظیم استانداردها شکل می­گیرد که به روابط و تأثیرات پیچیده ژئوپلیتیکی بستگی دارد. اما این بدان معنا نیست که دیگر عوامل محلی اهمیتی ندارند [18]. آنها در مراحل اولیه توسعه EE اهمیت زیادی داشتند، زیرا به شرکت سیگفاکس کمک کردند تا به بازارهای جهانی و موقعیت مرکزی در رقابت انحصاری برای فناوری­های LPWAN دست یابد [18]. در مرحله «رکود» کنونی، آینده EE هم به این بستگی دارد که نبرد جهانی استانداردها از این پس چگونه پیش می‌رود و هم به توانایی درّه اینترنت اشیاء برای ادامه تنوع و انتشار راه‌حل‌های مبتنی بر اینترنت اشیاء برای رقابت با سایر EE‌ های در حال ظهور و همچنین در سراسر جهان که بازیگران اصلی نیز در آن نقش دارند [18]. بدون شک، نبرد مداوم بر سر استانداردها بین سه جایگزین فناوری LPWAN مبتنی بر رقابت بین سه اکوسیستم تجاری جهانی است که بر توسعه EE های محلی تأثیر می­گذارد [18].

تجزیه و تحلیل مقاله تحقیقی [18] آنچه را که قبلاً در پایان قرن گذشته برجسته کرده بود، روشن می­کند، یعنی اینکه در پشت یک نبرد جهانی بر سر استانداردهای فناوری، نبردی پنهان بین مکان­ها نیز وجود دارد. در مورد پلتفرم‌های دیجیتال، رقابت بین اکوسیستم‌های تجاری تا حد زیادی با رقابت بین اکوسیستم‌های کارآفرینی محلی همراه است [18]. در مطالعه موردی مقاله [18]، اگرچه فناوری‌های LPWAN در برخی موارد استفاده همپوشانی دارند، اما هر یک از گزینه‌ها توسط یک شرکت یا گروهی از شرکت‌ها حمایت می‌شوند و هر جایگزین در تلاش است تا یک اکوسیستم تجاری جهانی را حول مدل خود بسازد، که باعث تحریک ظهور می‌شود. این نبرد LPWAN همچنین منبع عدم اطمینان برای دره اینترنت اشیاء است [18]. به طور خاص، یک نگرانی عمده برای بقای آن، پنجره فرصت مرتبط با مسائل ژئوپلیتیکی استقرار 5G است. در واقع، نقشه راه فناوری اینترنت اشیاء باند باریک (NB-IoT)، که توسط هواوی حمایت می­شود، با 5G مرتبط است، که بر سر آن نبرد منافع استراتژیک بین ایالات متحده و چین در حال جنگ است. از این نظر، وابستگی NB-IoT به برنامه توسعه 5G ممکن است مزیتی به آن بدهد [18]. بنابراین، شرکت سیگفاکس از طریق ابتکار خود، توانایی خود را در بهره‌برداری از مزایای یک موقعیت بازاریابی بسیار «خاطره‌ای» در بازار LPWAN، یعنی «0G» یا مصرف کم انرژی برای راه‌حل‌های اینترنت اشیاء، اثبات کرده است [18]. با این وجود، از آنجایی که درّه اینترنت اشیاء به شدت با فناوری سیگفاکس مرتبط است، این خطر قوی وجود دارد که شکست دومی ممکن است شکست اولی را به همراه داشته باشد [18]. اگر فناوری‌های 5G به پایان شبکه‌های LPWAN منجر شود و منجر به خروج سیگفاکس از رقابت جهانی شود، درّه اینترنت اشیاء با شوکی مواجه می‌شود که سایر EE‌ های دیجیتال قبلاً آن را تجربه کرده‌اند [18]. با این حال، این امر منجر به تسریع بازیافت نیروهای کارآفرین در شرکت‌های محلی با فناوری با رشد بالا، به عنوان نیروی محرکه برای توسعه و تنوع آنها می‌شود [18]. در نهایت، می‌توان برخی مفاهیم را از تأثیر روابط متقابل نزدیک بین یک EE، یک فیلم پرفروش (شرکت سیگفاکس)، و اکوسیستم کسب‌وکار در زمینه رقابت جهانی استخراج کرد. در واقع، این پیوندها یک شمشیر دولبه برای EE هستند، زیرا موقعیت‌های متقابل آن‌ها را تقویت می‌کنند، اما خطرات شکست نیز می‌تواند منجر به فروپاشی آن شود [18]. به طور خاص، یک پیامد مثبت این پیوند، توسعه خود EE است (یعنی پیامدهایی برای شهرت آن، جریان دانش، قدرت چانه زنی)، اما روی دیگر سکه این است که بقای EE را می‌توان به طرق مختلف به خطر انداخت. عمدتاً به دلیل وابستگی آن به یک فناوری (سیگفاکس) که به طور بالقوه می­تواند کاهش یابد، مانند به هم ریختگی استراتژی­های بلاک باستر، و کاهش احتمالی سرریزهای شهرت [18].

3) برای به دست آوردن این سینتیک تعاملات، به نظر می­رسد انتخاب یک روش HEA مرتبط است زیرا سطح بالایی از دقت در محتوای کیفی هر رویداد را با رویکرد کمی به وقوع رویدادها در سطح مجموع هر مقیاس ترکیب می­کند [18]. این روش به عنوان راهی برای کشف درایورهای مختلف در محل کار برای یک EE خاص امیدوارکننده است. در مورد تجربی مقاله [18]، به آنها این امکان را داد که متوجه شوند چگونه EE بر پویایی بازار جهانی LPWAN در طول دوره تأثیر گذاشته است و چگونه اینها به نوبه خود تحت تأثیر آن قرار گرفته­اند. البته، اگر این روش به طور سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل یک زمینه بزرگ­تر به کار گرفته شود، می­تواند با مشکلات و مشکلات قابل حمل مواجه شود. در مقیاس مقاله [18]، مورد "کوچک" آنها نیاز به ساخت یک مجموعه داده "بزرگ" و همچنین کدگذاری اطلاعات پیچیده و فرآیندهای مثلث بندی دارد. اگر قرار بود این روش تعمیم یابد، به پردازش داده‌های خودکار نیاز دارد، با خطر حذف برخی رویدادهای مهم یا بیش از حد برآورد کردن برخی دیگر. علاوه بر این، روش مقاله [18] را می­توان به چهار روش مختلف بهبود بخشید. اول، استفاده از عامل "وزن­دهی رویداد" جالب خواهد بود زیرا همه رویدادها اثرات یکسانی بر پویایی مورد مطالعه ندارند. در مورد خاص آنها، تفاوت در حجم محصولات فروخته شده می­تواند به طور قابل توجهی بر پویایی بازار تأثیر بگذارد. دوم، ترکیب‌های بولی کلمات کلیدی را می‌توان برای انتخاب بهتر رویدادهایی که به دسته‌های زمینه‌ای کوچک‌تر در تعدادی از مولفه‌های EE موجود در متون تخصصی تعلق دارند، بیشتر اصلاح کرد. در پژوهش [18] عدم رخدادهای مربوط به بافت فرهنگی یک محدودیت است. سوم، نویسندگان مقاله [18] می‌توانستند روش طبقه‌بندی رویدادها را با گروه‌بندی انواع رویدادها بر اساس چرخه عمر شرکت و بلوغ فناوری بهبود دهند. این امر آنها را از جهت گیری­های استراتژیک که توسط بازیگران در هر مرحله از صنعت اتخاذ می­شود، آگاه می­کند. چهارم، طبقه بندی رویدادها بر اساس اثرات مثبت یا منفی آنها بر مسیر EE می­تواند بینش بیشتری ارائه دهد. واضح است که یک طبقه‌بندی اضافی تشخیص تأثیر حلقه‌های مثبت یا منفی هر رویداد بر توسعه EE را ممکن می‌سازد [18].

در نهایت، به نظر می­رسد که استخراج پیامدهای سیاست از یک مطالعه موردی منفرد دشوار است، حتی اگر این مورد دقیقاً نقشی را که سیاست گذاران در مراحل مختلف و مقیاس­های مختلف بازی می­کنند نشان داده باشد [18]. در واقع، به دلیل مسیر تاریخی و تکنولوژیکی خاص هر EE در سطح محلی، هیچ تعمیمی امکان پذیر نیست [18]. با این حال، با در نظر گرفتن زیرساخت‌های محلی و مشوق‌های کارآفرینی، و نیاز به استانداردها و مقررات ملی و بین‌المللی، این مورد نشان می‌دهد که چگونه یک سیستم تودرتو از مشوق‌ها و مقررات عمومی می‌تواند در طول زمان بر مسیر EE تأثیر بگذارد [18]. با این وجود، پیامدهای خط مشی مقاله [18] چندان دور از مواردی نیست که به خوبی در تحقیقاتی که در آن حمایت از سیاست باید بر اساس مراحل چرخه حیات خوشه­ها طراحی می­شد، مستند شده است. تجزیه و تحلیل مقاله [18] این یافته­ها را نشان می­دهد زیرا نشان می­دهد که پس از مرحله "رکود"، آینده درّه اینترنت اشیاء در تولوز اکنون بیشتر بر تصمیمات سیاسی استراتژیک در سطح ملی یا اروپایی استوار است که به فناوری سیگفاکس اجازه می­دهد در نبرد LPWAN پیروز شود [18]. در زمینه عدم قطعیتی که در حال حاضر بازارهای جهانی LPWAN در آن قرار دارند، موسسات عمومی محلی باید از جذابیت یکی از مکان‌های «اولین حرکت‌کننده» در صنعت اینترنت اشیاء در سراسر جهان برای جذب افراد و شرکت‌ها سرمایه‌گذاری کنند. آنها همچنین باید از شایستگی­های ایجاد شده در طول دوره در خود EE برای تقویت همکاری­های جدید در کل سیستم نوآوری منطقه­ای به منظور تسهیل تنوع مرتبط به سمت بازارهای جدید سرمایه گذاری کنند [18].

 

3- مدل­های کسب و کار اینترنت اشیاء

مدل­های کسب و کار به شرکت­ها کمک می­کند تا مسیر درستی را برای ایجاد، رشد و حفظ ارزش کسب و کار خود تعیین کنند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که مدل کسب‌وکار بر عملکرد شرکت‌های کارآفرین تأثیر می‌گذارد، هنوز درک محدودی در مورد اینکه چقدر احتمال دارد که انتخاب‌های مدل کسب‌وکار مختلف شرکت‌های راه‌اندازی اینترنت اشیاء (IoT) ارزش خود را حفظ کنند و اینکه آیا شدت سرمایه‌گذاری خطرپذیر نقشی در فرآیند حفظ ارزش مدل کسب و کار داردف وجود دارد [15]. در مقاله [15]، آنها پیشنهاد می‌کنند که انتخاب‌های مدل کسب‌وکار الکترونیکی (یعنی تازگی، کارایی، قفل و مکمل) یک برنامه تلفن همراه اینترنت اشیاء (برنامه کاربردی) ممکن است بر حفظ ارزش آن تأثیر بگذارد. بر اساس تئوری اقتضایی، یک سازمان باید ساختار و تصمیمات خود را با محیط­های بیرونی خود مطابقت دهد. نویسندگان مقاله [15] پیشنهاد می‌کنند که مشارکت سرمایه‌گذاران خطرپذیر می‌تواند قدرت رابطه بین مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی و حفظ ارزش برنامه تلفن همراه اینترنت اشیاء را تعدیل کند. آنها اطلاعات 470 استارت­آپ در چین را جمع­آوری کرده­اند [15]. نتایج کار تحقیقی [15] نشان می‌دهد که مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی مبتنی بر کارایی و مکمل‌محور افزایش می‌یابند در حالی که قفل کردن مدل کسب‌وکار الکترونیکی متمرکز، حفظ ارزش برنامه کاربردی تلفن همراه IoT را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، یافته‌های [15] همچنین نشان می‌دهد که مشارکت سرمایه‌گذار خطرپذیر به حفظ ارزش مدل کسب‌وکار کمک نمی‌کند. رابطه بین مدل کسب و کار الکترونیکی مبتنی بر تازگی و حفظ ارزش تنها زمانی مثبت است که شدت سرمایه گذاریِ خطرپذیر بالا باشد. در مقابل، رابطه بین مدل کسب‌وکار الکترونیکی مبتنی بر کارایی و حفظ ارزش تنها زمانی مثبت است که شدت سرمایه‌گذاری خطرپذیر کم باشد [15].

با اذعان به ارتباط آن در کمک به شرکت­ها در ایجاد، رشد و حفظ ارزش تجاری خود، تحقیقات مدل کسب و کار در کانون توجه دانشگاهیان و متخصصان قرار گرفته است [15]. با این حال، متون تخصصی توسعه مفهومی مدل کسب و کار تا اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 ظاهر نشد. پس از آن به موازات افزایش عوامل برون­زا مانند تکامل فناوری مخابرات، رونق اینترنت و خدمات برون سپاری کسب و کار الکترونیکی رشد کرد [15]. همچنین، ماهیت میان­رشته­ای مدل کسب و کار منجر به تعاریف مبهم مختلفی شده است. در جریان مدل‌های کسب‌وکار، توجه بیشتری به درک و استخراج مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی شده است و مسلماً بیشترین استناد در متون تخصصی دانشگاهی است [15]. آنها مدل کسب و کار را ساختار، محتوا و حاکمیت معاملات بین شرکت مرکزی و شرکای مبادله­ای آن تعریف می­کنند. چهار موضوع مختلف در مدل‌های کسب و کار الکترونیکی طبقه‌بندی شده‌اند: مدل کسب‌وکار جدید محور که به روش‌های جدید انجام مبادلات اقتصادی در میان شرکت‌کنندگان مختلف اشاره دارد. مدل کسب و کار کارایی محور که به ابزارهای دستیابی به کارایی تراکنش در میان شرکای معامله­اش اشاره دارد. مدل کسب و کار با محوریت قفل در مورد ابزارهای حفظ تعامل با شرکای تراکنش موجود از طریق ایجاد هزینه‌ها یا انگیزه‌های تغییر. مدل کسب و کار مکمل محور به عنوان روشی برای افزایش معاملات با ایجاد مکمل­های بیشتر در فعالیت­ها و بین شرکای مختلف در بازار [15]. با این حال، مطالعات تجربی بسیار کمی مرتبط با این چهار مدل کسب و کار در متون دانشگاهی موجود است. در گذشته، پیامدهای عملکرد مدل‌های کسب‌وکار را آزمایش شده است و دریافته­اند که طراحی مدل کسب‌وکار مبتنی بر نوآوری بیشترین اهمیت را برای عملکرد شرکت‌های کارآفرین دارد [15]. علاوه بر این، مطالعه آنها استدلال می­کند که ترکیب عناصر طراحی با کارایی و تازگی در مدل­های تجاری می­تواند معکوس باشد [15]. آنها تناسب بین مدل کسب‌وکار و استراتژی بازار محصول را بررسی کردند و دریافتند که تنها مدل‌های کسب‌وکار جدید محور همراه با استراتژی‌های بازار محصول می‌توانند عملکرد شرکت را افزایش دهند. با این حال، هر دو مطالعه تنها دو نوع مدل کسب‌وکار را بررسی کرده‌اند: مدل کسب‌وکار مبتنی بر تازگی و کارایی، که یک شکاف تحقیقاتی برای تحقیقات آینده برای مطالعه دو نوع دیگر مدل کسب‌وکار باقی می‌گذارد: قفل محور و مکمل محور [15].

هدف تحقیق [15] کمک به متون تخصصی مدل کسب و کار از چهار طریق است. اول، مطالعه آنها در میان معدود مطالعات پیشگامی است که تحقیقات قبلی را با بررسی تجربی تأثیر هر چهار نوع مدل کسب‌وکار بر ارزش کسب‌وکار گسترش می‌دهد. اصطلاح "ارزش" به مجموع دلار ایجاد شده توسط معاملات بین یک شرکت و شرکای آن اشاره دارد. در حالی که مطالعات قبلی بر خلق ارزش مدل­های کسب و کار تمرکز دارند، تحقیق [15] بر حفظ ارزش مدل­های کسب و کار تأکید دارد. نویسندگان مقاله [15] بر این باورند که توانایی مدل کسب و کار برای حفظ ارزش در طول زمان معیاری معنادار برای عملکرد آن در یک صنعت در حال تغییر یا رشد سریع است، زیرا بسیاری از محصولات، به ویژه محصولات جدید و نوآورانه، معمولاً ارزش خود را خیلی سریع از دست می­دهند و در نتیجه، میزان حفظ ارزش آنها پایین است [15]. مطالعه حفظ ارزش ممکن است به شرکت­ها کمک کند تا بفهمند چگونه یک مدل تجاری می­تواند قصد خرید و رضایت مشتری را افزایش دهد. تنها زمانی که مدل‌های کسب ‌و کار بتوانند پایگاه مشتری خود را حفظ کنند، می‌توان گفت که محصولات یا خدمات مرتبط ارزش خود را حفظ می‌کنند [15]. با توجه به دانش موجود، تحقیق [15] اولین تحقیق در متون تخصصی دانشگاهی است که نتایج تجربی در مورد اینکه چگونه هر چهار مدل کسب و کار الکترونیکی (شامل مدل‌های کسب ‌و کار مبتنی بر قفل و مکمل) بر حفظ ارزش محصول تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌کند.

دوم، مقاله [15]، مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی را در زمینه کسب ‌و کار الکترونیکی جدید، نوپا و آزمایش ‌نشده – اینترنت اشیاء (IoT) و برنامه‌های کاربردی تلفن همراه کسب‌وکار مطالعه می‌کند. اینترنت اشیاء پارادایم جدیدی است که ارتباطات پیشرفته بین افراد و اشیاء هوشمند را از طریق دستگاه­های متصل به اینترنت تسهیل می­کند. ذینفع اصلی نوآوری اینترنت اشیاء در برنامه­های مصرف کننده است که تخمین زده می­شود از 2.9 میلیارد در سال 2015 به 13 میلیارد شی­ء متصل در سال 2020 افزایش یابد [15]. بیشتر محصولات اینترنت اشیاء از طریق برنامه‌ها به تلفن هوشمند متصل می‌شوند و از قابلیت محاسباتی فراگیر تلفن هوشمند استفاده می‌کنند، تعامل ماشین و کاربر را تسهیل می‌کنند و تجربه کاربری برتر را ارائه می‌دهند [15]. از یخچال و ترموستات خانگی گرفته تا تخته وایت برد ماشین یا دفتر و تبلت پزشکی، فناوری تلفن همراه IoT با موفقیت تلفن هوشمند را برای اتصال جهان اطراف ما به اینترنت درگیر می­کند [15]. آنها برنامه‌های تلفن همراه اینترنت اشیاء را به‌عنوان برنامه‌هایی تعریف می‌کنند که روی یک تلفن هوشمند اجرا می‌شوند، اتصال ماشین به ماشین (M2M) را فراهم می‌کنند، امکان اشتراک‌گذاری سرویس‌های داده را فراهم می‌کنند و محاسبات همه‌جا را در دستگاه‌های مختلف تسهیل می‌کنند که همگی بر روی دستگاه تلفن هوشمند قرار دارند [15]. تا قبل از تحقیق [15]، هیچ تحقیقی در مورد رابطه بین چهار مدل کسب و کار الکترونیکی و حفظ ارزش بالقوه آن برای شرکت‌های برنامه کاربردی تلفن همراه اینترنت اشیاء انجام نشده است [15]. آمار نشان می­دهد که 95 درصد از برنامه­های تلفن همراه در عرض یک ماه توسط کاربران رها می­شوند و به طور متوسط، یک برنامه در عرض چند ماه کل مشتری خود را از دست می­دهد [15]. بنابراین، مهم و مفید است که بدانیم کدام مدل کسب ‌و کار به احتمال زیاد به شرکت برنامه کاربردی تلفن همراه اینترنت اشیاء کمک می‌کند تا ارزش خود را حفظ کند. نتایج مطالعه [15] می­تواند بینش‌های مهم و پیامدهای جدیدی را برای راهنمایی شرکت‌های برنامه کاربردی تلفن همراه اینترنت اشیاء در مورد چگونگی انتخاب یک مدل کسب ‌و کار برنده برای حفظ ارزش ارائه دهد.

سوم، اگرچه کارهای اخیر به ایجاد ارزش در طراحی مدل کسب و کار برای شرکت­های کارآفرین پرداخته است، اما اطلاعات نسبتاً کمی در مورد تأثیر خاص سرمایه گذاران خطرپذیر بر انتخاب مدل­های کسب و کار وجود دارد. هجوم طلای اینترنت اشیاء «هر چیزی، در هر زمان، هر کجا» در جریان است و تعداد بی‌سابقه‌ای از شرکت‌های در حال کار بر روی بهترین روش کسب درآمد از نقاط تماس با ارزش بین برنامه‌های تلفن همراه اینترنت اشیاء و کاربرانشان هستند [15]. استارت‌آپ‌ها میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری جمع‌آوری می‌کنند تا راه خود را از آینده مفهومی خارج کنند و به اپلیکیشن‌های تجاری‌سازی شده بازگردند [15]. سرمایه گذاری­های خطرپذیر آمریکا در تجارت اینترنت اشیاء از سال 2010 تا 2014 بیش از ده برابر افزایش یافت و به بیش از 300 میلیون دلار کمک کرد [15]. برای سال 2015، مجموع بودجه سرمایه گذاری خطرپذیر برای 100 استارت­آپ برتر اینترنت اشیاء 6.19 میلیارد دلار است [15]. در واقع، نقش سرمایه گذاران خطرپذیر را نباید نادیده گرفت و همانطور که مطالعات قبلی نشان می­دهد، سرمایه گذاران خطرپذیر به طور فعال سرمایه گذاران خود را در مورد نحوه تصمیم گیری تجاری راهنمایی می­کنند [15]. مقاله [15] پیشنهاد می‌کند که شدت سرمایه‌گذاری خطرپذیر نقش تعدیل‌کننده مهمی در رابطه بین مدل کسب‌وکار برنامه و حفظ ارزش آن ایفا می‌کند. نادیده گرفتن نقش سرمایه گذار خطرپذیر ممکن است ما را از دیدن تصویر کامل و واقعی از تأثیر مدل کسب و کار الکترونیکی بر حفظ ارزش باز دارد. بررسی تأثیر بالقوه سرمایه گذاران خطرپذیر ممکن است درک بیشتری را برای محققان و مدیران در مورد فرآیند پیچیده حفظ ارزش کسب و کار نوپای اینترنت اشیاء ایجاد کند [15].

چهارم، رایج است که بسیاری از مطالعات تحقیقاتی واقعیت اقتصادهای غربی را منعکس می­کنند. با این حال، برای درک اینکه آیا یافته‌های موجود از کشورهای توسعه‌یافته را می‌توان برای شرکت‌هایی در اقتصادهای کمتر توسعه‌یافته تعمیم داد، نیاز به مطالعات تحقیقاتی از دیگر اقتصادهای نوظهور و در حال گذار مانند چین وجود دارد [15]. چین بزرگترین بازار برنامه کاربردی تلفن همراه اینترنت اشیاء را دارد و دومین بازار سرمایه خطرپذیر در جهان است [15]. همچنین اکثر برنامه­های تلفن همراه در چین کاربران را بیش از یک هفته حفظ نمی­کنند [15]. بنابراین، استفاده از داده‌های چین برای بررسی این­که چگونه انتخاب یک مدل کسب‌وکار ممکن است بر حفظ ارزش تأثیر بگذارد و تأثیر سرمایه‌گذار خطرپذیر در فرآیند حفظ ارزش مدل کسب‌وکار چیست، مهم و جالب است [15].

 

4- همکاری­های تحقیق و توسعه در حوزه کارآفرینی اینترنت اشیاء

با پیشرفت­های سریع در صنعت و سرعت انقلاب صنعت 4.0، آموزش مهندسی باید روش یادگیری مبتنی بر پروژه (Project BL) را به یادگیری مبتنی بر محصول (Product BL) ارتقا دهد. دانشجویان مهندسی باید در حوزه­های بین رشته­ای کار کنند، نیازهای مشتری را درک کنند و مشکلات دنیای واقعی را حل کنند.

اگر به دانشجویان مهندسی به عنوان محصولات سیستم آموزش مهندسی فکر کنیم، مهم است که باید دانش حوزه مرتبط و همچنین مهارت­های نَرم (Soft skills) را به دانشجویان خود در چهار سال تحصیلات مهندسی خود بدهیم به گونه­ای که دانشجویان مهندسی، و همچنین صنعت، جایی که آنها جذب خواهند شد، احساس اطمینان کنند. با پیشرفت­های فناوری مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی/عمیق، تجزیه و تحلیل داده­ها، پیش بینی سناریوی شغلی در 10 سال آینده دشوار است. انتظار می­رود بسیاری از مشاغل فعلی منسوخ شوند و بسیاری از مشاغل جدید ظاهر شوند. در آن شرایط، دانش‌آموزان باید پویا، چابک و آماده باشند تا در آینده چالش‌های جدیدی را تحمل کنند [4].

در سطح گسترده­ای، دانشجویان مهندسی یا در صنعت قرار می­گیرند یا شرکت خود را برای کارآفرین شدن یا ادامه تحصیلات عالی راه اندازی می­کنند. از آنجایی که درصد زیادی از دانشجویان پس از اتمام دوره لیسانس خود به این صنعت می­پیوندند، باید اطمینان حاصل کنیم که دانشجویان، آماده صنعت هستند، دانش عملی در مورد محصول و خدمات دارند و می­توانند کار خود را مستقیماً پس از چهار سال تحصیل بدون گذراندن دوره­های آموزشی اضافی شروع کنند. حدود 10 درصد از دانش آموزان دارای ذهنیت کارآفرینی هستند و همچنین باید این مجموعه مهارت­ها را در چنین دانش آموزانی فعال کنیم [4].

چنین کار دلهره آوری تنها در صورتی حل می­شود که صنعت با دانشگاه­ها همکاری کند و آنها با یکدیگر به صورت حلقه بسته همکاری کنند. تعامل صنعت و دانشگاه باید در سطحی عمیق باشد که برخی از کارشناسان صنعت نیاز به فعالیت در موسسات دانشگاهی داشته باشند و بالعکس.

در مقاله [4]، مدل NETRA که در دو سال اخیر در موسسه فناوری راجارامباپو در حال اجراست و برخی از موفقیت‌هایی که تاکنون کسب کرده ‌است، ارائه می‌شود. این سفر یک سفر مداوم برای هر موسسه است و مقاله [4] تلاش­های اولیه آنها را در این راستا تشریح می­کند.

مدل یادگیری مبتنی بر محصول (Product BL)

بسیاری از موسسات مهندسی در حال حاضر با موفقیت از روش یادگیری مبتنی بر پروژه استفاده می­کنند. گام بعدی می­تواند این باشد که دانش آموزان را قادر سازد تا از پروژه­ها به محصولات نمونه اولیه با ذهنیت مشتری حرکت کنند. این فرآیند نوآوری محصول ساختار یافته در سه مرحله انجام می­شود [4].

اولین قدم، ایجاد پایه‌ای در سال‌های اول و دوم دانش‌آموزان با کمک دوره‌های طراحی شده ویژه برای ایجاد ذهنیت مبتنی بر محصول است. مرحله دوم ایجاد دانش محصول با آزمایشگاه­های زنده (Living Labs) و تبدیل پروژه­های سنگ بنا به Proof of Concept (POC) و توسعه نمونه اولیه محصول تحت راهنمایی کارشناسان صنعت است. گام نهایی ساخت یک اکوسیستم محصول و وارد کردن این نمونه اولیه محصولات به انکوباتور کسب و کار فناوری (TBI) است. در این مدل، دو تا سه کارشناس صنعت از پیشینه محصولات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به عنوان استاد کمکی به موسسه می‌پیوندند و با دانشجویان و اساتید برای فعال‌سازی این سه مرحله همکاری می‌کنند. به این ترتیب، نوآوری محصول فقط یک فعالیت درس/تکلیف باقی نمی­ماند، بلکه به یک فرآیند ساختاریافته در هر چهار سال در طول تحصیلات مهندسی دانشجو تبدیل می­شود [4].

اقدامات دیگری که در مقاله تحقیقی [4] انجام شده است عبارتند از: ساخت بنیاد با دوره­های ویژه طراحی شده، دوره پروژه اکتشاف و طراحی مهندسی (EEDP)، دوره­های توسعه کارآفرینی (ED)، ایجاد دانش محصول با ساخت آزمایشگاه­های زنده، ساخت سیستم سازگار با محیط زیست محصول با انکوباتور کسب و کار فناوری (TBI).

نتایج شرح داده شده در مقاله [4] برای یک سال تحصیلی است. آنها 450 دانشجوی سال اول را مورد مطالعه قرار داده­اند که همگی دوره اکتشاف مهندسی را به پایان رسانده­اند و 120 محصول کوچک را در نمایشگاه به نمایش گذاشته­اند. در پلتفرم اینترنت اشیاء آنها 15 دانش آموز دارند که 5 محصول ایجاد کرده­اند [4]. آنها همچنین یک استارت­آپ دارند که با همکاری دانشجویان و اساتید تشکیل شده است. در پلتفرم AEV آنها 50 دانش آموز دارند که روی 8 پروژه کار کرده­اند و اثبات مفهومی یک خودروی الکتریکی نیمه مستقل را به نمایش گذاشته­اند [4]. انکوباتور کسب و کار فناوری آنها دارای 7 استارت­آپ است و 5 کرور روپیه بودجه از انجمن نوآوری ایالت ماهاراشترا دریافت کرده است [4].

یکی از ویژگی­های حیاتی برای همکاری موفق تحقیق و توسعه با سازمان­های خارجی، یافتن شرکای مناسب است. هنگام انتخاب شرکای تحقیق و توسعه، شرکت­های کارآفرین با چالش­هایی در مورد چگونگی استفاده از منابع محدود خود و مدیریت تنش بین یادگیری و حفاظت مواجه می­شوند. با توجه به آن چالش‌ها، مطالعه تحقیقی [16] چارچوبی مبتنی بر پتنت را برای کمک به شرکت‌های کارآفرین مبتنی بر فناوری در انتخاب شرکای تحقیق و توسعه پیشنهاد می‌کند. چارچوب مقاله [16] شرکای نامزد را با قابلیت‌های تکنولوژیک تکمیلی برای یک شرکت کارآفرین شناسایی می‌کند و با در نظر گرفتن پتانسیل یادگیری و خطر ناشی از سرریزهای ناخواسته دانش، نامزدها را ارزیابی می‌کند. به عنوان مثال، این چارچوب برای یک شرکت در صنعت IoT اعمال می­شود [16].

همکاری تحقیق و توسعه توسط شرکت­ها وسیله­ای برای ایجاد ارزش با ادغام منابع و قابلیت­های داخلی ناکافی آنها با منابع خارجی است. به طور خاص، شرکت‌های کارآفرین مبتنی بر فناوری تمایل بیشتری به همکاری تحقیق و توسعه نسبت به سایر انواع سازمان‌ها برای انطباق با محیط‌های فناوری در حال تغییر با توجه به کمبود منابع و قابلیت‌هایشان دارند [16]. مطالعات اخیر همچنین گزارش داده­اند که بخش قابل توجهی از شرکت­های کارآفرین کوچک همکاری تحقیق و توسعه با سازمان­های خارجی را تجربه می­کنند [16].

با این وجود، همکاری تحقیق و توسعه توسط شرکت‌های کارآفرین مستعد نرخ بالای شکست است [16]. دلایل مختلفی در زمینه چنین شکستی در چندین مرحله از فرآیند همکاری وجود دارد. یکی از چالش‌های مهم در مراحل اولیه همکاری، انتخاب شرکای مناسب است، به ‌ویژه از نظر این­که چگونه شرکت‌های کارآفرین به دنبال پتانسیل هم­افزایی با شرکا با توجه به منابع و قابلیت‌های بسیار محدود آن‌ها هستند [16]. مدیریت تنش بین یادگیری و حفاظت در طول همکاری، دومین چالش می­باشد [16]. اگرچه چالش دوم تا حدودی یک مشکل کلی همکاری برای همه سازمان‌ها است، این موضوع به ویژه برای شرکت‌های کارآفرین برجسته است، زیرا مستقیماً بر بقای آنها تأثیر می‌گذارد [16]. چنین مشکلاتی نه تنها بر میزان کم موفقیت آنها در همکاری تحقیق و توسعه تأثیر می­گذارد، بلکه بر ترس آنها از همکاری با سازمان­های خارجی علیرغم نیاز شدید به این کار تأثیر می­گذارد [16].

مطالعات قبلی فرآیندی را برای انتخاب شریک پیشنهاد کرده­اند که شامل مشخص کردن اهداف همکاری تحقیق و توسعه، ارزیابی شرکای نامزد بر اساس معیارهای مربوط به وظیفه و شریک، و ادغام نمرات ارزیابی است [16]. به دنبال این مطالعات، چارچوب مقاله [16] با شناسایی زمینه‌های فناوری تکمیلی برای همکاری تحقیق و توسعه آغاز می‌شود، که می‌تواند به تحقق پتانسیل منابع فن‌آوری محدود یک شرکت کارآفرین کمک کند. منطق شناسایی به طور مفهومی بر ماهیت فناوری، جستجوی سازمانی، و مکمل فناوری استوار است [16]. علاوه بر این، منطق مفهومی با تکنیک­هایی مانند تحلیل شبکه و مدل سازی موضوع پیاده سازی می­شود. مقاله تحقیقی [16] از حوزه‌های فناوری شناسایی‌شده، سازمان‌های نامزد را فهرست می‌کند و آن‌ها را بر اساس معیارهای مربوط به وظیفه و شریک ارزیابی می‌کند، که هم در مورد مسائل یادگیری و هم در مورد مسائل حفاظتی منعکس می‌شود. به طور خاص، شاخصی برای ارزیابی ریسک ناشی از سرریزهای ناخواسته دانش به تازگی ابداع شده است. در نهایت، آنها نمرات ارزیابی را برای به دست آوردن اطلاعات مفید برای انتخاب شرکا یکپارچه کرده­اند [16].

انتظار می‌رود چارچوب پیشنهادی مقاله [16] به شرکت‌های کارآفرین مبتنی بر فناوری کمک کند تا شرکای تحقیق و توسعه را انتخاب کنند، به‌ویژه در صنایعی که در آن شرکت‌های کوچک به‌عنوان تأمین‌کننده فناوری ویژه خدمت می‌کنند. آنها نمونه‌ای از یک شرکت کارآفرینی را ارائه می‌کنند که دارای فناوری‌های سنجش و شبکه در صنعت IoT است [16]. مطالعه تحقیقی [16] با پیشنهاد یک ابزار پشتیبانی تصمیم عملی برای انتخاب شریک به متون تخصصی همکاری تحقیق و توسعه کمک می­کند. به طور خاص، آنها نشان می‌دهند که چگونه می‌توان مفاهیم جستجوی محلی و دور، ماهیت فناوری و فناوری مکمل را در عمل برای شرکت‌های کارآفرین برای انتخاب شرکای خود به کار برد. علاوه بر این، مقاله [16] نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از درس‌های متون تخصصی همکاری تحقیق و توسعه برای طراحی یک چارچوب تصمیم‌گیری که همکاران را شناسایی و ارزیابی می‌کند، استفاده کرد.

 

5- جهت گیری­های استراتژیک برای راه حل­های هوشمند

محصولات و راه‌حل‌های هوشمند اخیراً در میان محققان و متخصصان کسب‌وکار مورد توجه قرار گرفته‌اند، زیرا شرکت‌های تولیدی مدل‌های کسب‌وکار خود را تغییر داده‌اند تا با الزامات دیجیتالی جدید هماهنگ شوند [3]. تصدیق شده است که شرکت­های فناوری تلاش می­کنند تا از طریق راه حل­های هوشمند، مزایای مختلف مالی، استراتژیک و بازاریابی را به دست آورند [3]. شرکت‌های فناوری مدل‌های کسب‌وکار خود را از معاملاتی به رابطه‌ای تغییر می‌دهند و تلاش می‌کنند از طریق استفاده از سیستم‌های دیجیتالی مانند حسگرها، آنتن‌ها و هوشمندی تعبیه‌شده در محصولاتشان، ارزش مشتری را به دست آورند [3]. بنابراین، محصولات و راه‌حل‌ها «هوشمند» شده‌اند، به این معنی که به ابر متصل هستند و داده‌های مربوط به محصول را به نفع تولیدکنندگان، مشتریان و سایر ذینفعان ارسال و دریافت می‌کنند [3].

این تغییر سازمانی اثرات زیادی بر شرکت­ها دارد. علاوه بر تغییرات در استراتژی‌های شرکت و منطق کسب درآمد، قابلیت‌های سازمانی، ساختارها، روابط تجاری و فرآیندهای شرکت‌ها باید بازنگری شوند [3]. علاوه بر این، توسعه راه حل­های هوشمند ممکن است تأثیرات گسترده­تری بر رفتار شرکت، یعنی جهت گیری­های استراتژیک آن داشته باشد [3]. این جهت گیری­های استراتژیک تجلیاتی از چگونگی بازار، مشتری و فناوری یک شرکت و میزان کارآفرینی آن هستند. جهت گیری­های استراتژیک نیز بر رویکرد یک شرکت فناوری برای توسعه راه حل­های هوشمند تأثیر دارد [3].

مطالعه تحقیقی [3] جهت گیری­های استراتژیک مختلف موجود برای شرکت­های فناوری که راه حل­های هوشمندی را برای مشتریان خود ارائه می­دهند را بررسی می­کند. آنها هشت کهن الگو از رویکردهای به کار گرفته شده توسط شرکت­های فناوری را برای توسعه راه حل­های هوشمند بر اساس سه جهت گیری استراتژیک بررسی می­کنند: 1) کارآفرینی، 2) فناوری، و 3) بازار (مشتری) [3]. آنها در تجزیه و تحلیل خود، تعامل این جهت گیری­ها را در شرکت­های فناوری پیشرو که در حال توسعه راه حل­های هوشمند هستند، بررسی می­کنند. یافته‌های آنها نشان می‌دهد که راه‌حل‌های هوشمند به طور بالقوه می‌توانند شرکت‌های فناوری را برای همگام‌سازی جهت‌گیری‌های استراتژیک خود از طریق بهبود قابلیت یادگیری سازمانی تسهیل کنند [3].

برای پرداختن به این سوال که چگونه توسعه راه‌حل‌های هوشمند بر جهت‌گیری‌های استراتژیک شرکت تأثیر می‌گذارد، مطالعه تحقیقاتی [3] داده‌هایی را از پنج شرکت تولیدی که در صنایع مربوطه پیشتاز هستند، جمع‌آوری کرده است. مشارکت­های این مطالعه دو دسته است: 1) کهن الگوهای مختلف شرکت­های فناوری را بر اساس جهت گیری­های استراتژیک آنها مفهوم سازی می­کند و 2) بر تعامل جهت گیری­های استراتژیک مختلف در مورد رویکرد شرکت­ها برای توسعه راه حل­های هوشمند تأکید می­کند. حتی اگر اذعان داریم که اشکال خالص به ندرت در دنیای واقعی وجود دارند، معتقدیم که مفهوم‌سازی کهن‌الگوهای مختلف درک ما را از تفاوت شرکت‌ها در رویکردهایشان برای توسعه راه‌حل‌های هوشمند و نحوه رقابت استراتژیک شرکت‌های فناوری در بازار با توجه به رفتارشان افزایش می‌دهد [3]. این اطلاعات هم برای پزشکان و هم برای محققانی که بر درک آناتومی راه حل­های هوشمند متمرکز هستند مفید است. آنها هشت نوع شرکت تولیدی را با توجه به جهت گیری­های استراتژیک آنها به سمت راه حل­های هوشمند شناسایی کرده­اند [3].

همچنین، مقاله [3] اهمیت تعامل بین جهت گیری­ها را برجسته می­کند. اگرچه گفته شده است که شرکت‌ها معمولاً نیاز به معاوضه بین MO (بازارگرایی) و TO (فناوری گرایی) دارند، آنها دریافتند که شرکت‌های فناوری می‌توانند در اجرای هر دو جهت‌گیری موفق باشند، اگرچه این با توجه به پاسخ‌های مصاحبه‌شوندگان دشوار است [3]. اول، راه حل­های هوشمند ممکن است این دوسوختگی را از طریق افزایش استفاده از داده­های با کیفیت بالا فعال کنند. دوم، شرکت­های بزرگ به طور خاص ممکن است مهارت­های برتر در بخش­های مختلف سازمان داشته باشند [3]. در عمل، یک شرکت فناوری ممکن است در توسعه فناوری پشتیبان و درک مشتریان خط مقدم برتر باشد [3]. در این مورد، تعامل بین توابع، مهم و در عین حال چالش برانگیز می­شود. تیم‌های توسعه متقابل، مجاورت فیزیکی، همکاری غیررسمی، اشتراک دانش فعال و چرخش شغلی مدیریت ممکن است نمونه‌هایی از شیوه‌هایی باشند که می‌توانند همکاری داخلی، اشتراک دانش، حس‌سازی و یادگیری متقابل را بین واحدها افزایش دهند [3]. مطالعه تحقیقی [3] به مدیران کمک می­کند تا رویکردها و رفتارهای خود را در مورد توسعه راه حل­های هوشمند تشخیص دهند. متخصصان می­توانند موقعیت شرکت را در بازار شناسایی کنند، آن را با رقبای کلیدی مقایسه کنند، نقشه راهی برای تغییر آن موقعیت تهیه کنند و بر جهت گیری­هایی تمرکز کنند که نیاز به توجه ویژه دارند [3].

 

6- کاربردها و فرصت­های کارآفرینانه در اینترنت اشیاء

امروزه اینترنت اشیاء، کاربردهای متنوعی را در خانه هوشمند، شبکه برق و شهر هوشمند [11,12,22]، حمل و نقل هوشمند [6,17]، بهداشت هوشمند [2,11]، ساختمان هوشمند [13]، آبیاری هوشمند [23]، زنجیره تأمین هوشمند [9] و امور دانشگاهی [10,14,20] یافته است. در ادامه، مختصری در مورد هر یک از این کاربردها، شرح داده می­شود.

نقشی که سیستم­های اطلاعاتی ایفا می­کنند در همه جا، به ویژه در صنعت مراقبت­های بهداشتی، رشد کرده است [2]. از سوابق الکترونیکی سلامت گرفته تا سیستم­های مبتنی بر ابر، صنعت سلامت همواره از فناوری اطلاعات (IT) بهره برده است [2]. همانطور که فناوری اطلاعات در حال توسعه است، سیستم­های اطلاعاتی کلید بهبود مراقبت­های بهداشتی و مدیریت آن می­شوند [2]. این امر منجر به جستجوی مدل‌های کسب‌وکار جدید با هدف تسهیل دسترسی به خدمات بهداشتی توسط همه بازیگران درگیر، از طریق گردش بیشتر اطلاعات شده است [2].

اینترنت اشیاء (IoT) یکی از آخرین کاربردهای فناوری اطلاعات در مراقبت­های بهداشتی است. اینترنت اشیاء را می­توان به عنوان اتصال بین اشیاء یا دستگاه­های هوشمند از طریق اینترنت در نظر گرفت که باعث ایجاد برنامه­های کاربردی جدید و خدمات نوآورانه می­شود [2]. این اشیاء با داشتن قابلیت‌های تشخیص انسانی گسترده، در زمینه پزشکی برای نظارت از راه دور سلامت، تشخیص زودهنگام و مراقبت از سالمندان استفاده می‌شوند [2]. این برنامه­های کاربردی اینترنت اشیاء در بخش مراقبت­های بهداشتی می­تواند رفاه بیماران را بهبود بخشد و هزینه­های خدمات را کاهش دهد، به عنوان مثال با اجتناب از بستری شدن غیر ضروری در بیمارستان و اطمینان از مراقبت بهتر برای افرادی که در شرایط بحرانی هستند [2]. خدمات مراقبت­های بهداشتی مبتنی بر اینترنت اشیاء، که بر روی کل زنجیره ارزش عمل می­کنند، انقلابی را در بخش مراقبت­های بهداشتی ایجاد خواهند کرد [2].

مقاله تحقیقاتی [2] به بررسی مقالات علمی و پتنت‌های مربوط به اینترنت اشیاء (IoT) در مراقبت‌های بهداشتی می‌پردازد. هدف این مقاله این است که هم حوزه تحقیق و هم حوزه عمل را به طور همزمان کشف کند. آنها رشد سالانه، تولید کشور و موضوعات روند انتشارات و پتنت­ها را با تمرکز بر مرتبط­ترین موضوعات مربوط به اینترنت اشیاء در صنعت مراقبت­های بهداشتی مقایسه می­کنند [2]. تجزیه و تحلیل با انتخاب انتشارات و اختراعات برای دوره 2015-2020 آغاز شده است. از آنجایی که این تحلیل مقایسه­ای بین داده­های علم سنجی در مراقبت­های بهداشتی جدید است، یافته­های مطالعه تحقیقی [2] می­تواند مبنایی برای مطالعات آینده برای تعیین فرصت­های تحقیقاتی جدید در مورد اینترنت اشیاء باشد. این مطالعه درک بهتری از تحقیقات اینترنت اشیاء در مراقبت‌های بهداشتی و به طور همزمان دانش کارآفرینی در این زمینه را به محققان ارائه می‌دهد. پزشکان ممکن است از این بررسی برای درک فرصت‌های جدید و ناشناخته بهره ببرند [2].

در چارچوب شهرنشینی در حال توسعه جامعه بشری، تمرکز توسعه به طور مداوم به شهرها منتقل شده است. با این حال، بسیاری از مشکلات ایجاد شده توسط شهرنشینی سریع، مانند تراکم ترافیک، آلودگی محیط زیست، کمبود منابع، و بدتر شدن سلامت ساکنان، همچنین محدودیت‌های شدیدی را برای تراکم بیشتر و توسعه پایدار شهرها ایجاد می‌کند [11]. بشر به برنامه­ای برای شکستن چرخه شهرنشینی و توسعه نیاز مبرم دارد. در مقابل این پس زمینه، مفهوم شهرهای هوشمند، که مبتنی بر فناوری­های نوظهور انقلابی هستند، به تدریج مورد توجه محققان قرار گرفته و مجموعه­ای از بحث­ها را برانگیخته است [11].

مفهوم شهرهای هوشمند از "جنبش رشد هوشمند" در دهه 1990 سرچشمه گرفت، که مجموعه­ای از حالت­های عملیاتی را توصیف می­کند که به طور گسترده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در هر زیرسیستم شهر برای بهبود کارایی اقتصادی و اجتماعی استفاده می­کند. متون تخصصی موجود سهم احتمالی شهرهای هوشمند را در زمینه درمان پزشکی و سلامت از نظر دو بعد مورد بحث قرار می­دهد [11]. اولاً، در بعد فنی، استفاده از فناوری­هایی مانند فناوری حسگر، فناوری اینترنت اشیاء و فناوری ابر در شهرهای هوشمند می­تواند تأثیر مثبتی بر سلامت ساکنان داشته باشد. استفاده از فناوری حسگرهای پوشیدنی می­تواند به طور موثر داده­های فیزیولوژیکی بیمار را به موقع جمع آوری کند و از این طریق نظارت جامع سلامت بیمار را محقق سازد [11]. با پشتیبانی از فناوری اینترنت اشیاء، طیف وسیع­تری از داده­های بیمار را می­توان جمع آوری و پردازش کرد تا به پزشکان کمک کند تا تصمیمات پزشکی دقیق­تری برای بهبود بهره­وری استفاده از منابع پزشکی بگیرند. علاوه بر این، فناوری اینترنت اشیاء می­تواند به طور موثر از امنیت ارتباط بین دستگاه­های پزشکی برای کاهش خطر نشت اطلاعات محافظت کند [11]. استفاده از فناوری ابری می‌تواند راه‌حلی مناسب برای ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌های پزشکی ارائه دهد تا امکان ارتباط و اشتراک‌گذاری داده‌های پزشکی در میان متخصصان پزشکی با هزینه کمتر را فراهم کند [11]. دوم، در بعد اتصال، شهرهای هوشمند می­توانند تأثیر مثبتی بر کارایی پزشکی داشته باشند. از طریق ارتباط متقابل و یکپارچه سازی جامع اطلاعات در بین سیستم­های مختلف در شهرهای هوشمند، کارایی بخش پزشکی را می­توان بهبود بخشید [11]. تقویت ارتباط با سایر زیرسیستم­های شهری، مانند سیستم حمل و نقل، به متخصصان پزشکی کمک می­کند تا درک عمیقی از وضعیت سلامت ساکنان برای ترویج توسعه پیشگیری از بیماری و کاهش هزینه­های پزشکی ایجاد کنند. به طور خلاصه، با استفاده از دو بعد فوق برای بررسی سهم شهرهای هوشمند در درمان پزشکی و سلامت، یک نقطه مشترک منطقی وجود دارد، یعنی توانایی کسب اطلاعات در شهرهای هوشمند تقویت شده است و سطح اشتراک اطلاعات نیز افزایش یافته است. برای بخش‌های پزشکی شهری، اطلاعات کافی می‌تواند به پزشکان در تصمیم‌گیری سریع‌تر و دقیق‌تر کمک کند، بنابراین به طور موثر ظرفیت پزشکی شهرها را بهبود می‌بخشد [11]. با این حال، متون تخصصی موجود عمدتاً نقش شهرهای هوشمند را در زمینه درمان پزشکی و سلامت از منظر کاربردها مورد بحث قرار می‌دهد و فاقد تجزیه و تحلیل و خلاصه مکانیسم‌های تأثیر در سطح نظری است. علاوه بر این، هیچ مطالعه­ای شواهد تجربی برای تعیین اینکه آیا پیاده سازی شهرهای هوشمند می­تواند تأثیر مثبتی بر مراقبت­های بهداشتی داشته باشد، جمع آوری نکرده است، که تمرکز مطالعه تحقیقی [11] است. بنابراین، تمرکز مقاله [11]، ارائه یک مبنای نظری و طراحی آزمایش‌هایی برای آزمون نظریه با هدف از بین بردن شکاف در تحقیقات موجود است.

شهرهای هوشمند می­توانند کمک­های نوآورانه­ای در مراقبت­های بهداشتی ساکنان داشته باشند. از یک سو، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات می­تواند به طور موثری کارایی عملیاتی بخش پزشکی را بهبود بخشد. تا حد زیادی، ناکارآمدی بخش‌های پزشکی ناشی از افزونگی اطلاعات است [11]. با این حال، شهرهای هوشمند می­توانند به طور موثر یکپارچه سازی جامع داده­ها و اطلاعات را با کمک ICT بهبود بخشند. این یکپارچه سازی منجر به تحقق اتصال کامل، اشتراک گذاری و یکپارچه سازی منابع داده در داخل و بین سیستم­های شهری می­شود، که به طور موثر کارایی پزشکی را بهبود می­بخشد [11]. از سوی دیگر، ارتقاء اطلاعات بخش پزشکی سنتی به طیف وسیع­تری از سناریوهای کاربردی پزشکی (مانند تشخیص از راه دور) اجازه می­دهد تا پوشش و کیفیت خدمات پزشکی را بهبود بخشد. اگرچه سهم ساخت و ساز شهر هوشمند در درمان پزشکی و سلامت به طور گسترده در سطح تئوری نشان داده شده است، اثر اجرایی واقعی ممکن است آنطور که انتظار می­رود ایده آل نباشد. به عنوان مثال، نشان داده شده که هنوز شواهد قوی برای تعیین اینکه آیا شهرهای هوشمند می­توانند به طور موثر بسیاری از مشکلات پیچیده­ای که شهرها با آن مواجه هستند را حل کنند وجود ندارد [11]. همچنین در متون تخصصی آمده است که در فرآیند ساخت و ساز هوشمند در بسیاری از شهرها، پیگیری بیش از حد هوشمندی تا حد انحراف از هدف اصلی برای رفع نیازهای اساسی شهروندان صورت گرفته است. بر اساس شکاف موجود در مطالعات فعلی، مقاله [11] به دنبال ایجاد یک مطالعه تجربی برای ارزیابی عملکرد شهرهای هوشمند در دستیابی به هدف بهبود وضعیت سلامت ساکنان است.

با استفاده از داده‌های پانل سه ساله از نظرسنجی پایه ملی چارلز، مقاله [11] بررسی کرده است که آیا ساخت و ساز شهر هوشمند بر وضعیت سلامت ساکنان تأثیر می‌گذارد یا خیر. نتایج آنها نشان می­دهد که ساخت شهرهای هوشمند وضعیت سلامت ساکنان را بهبود می­بخشد. این رابطه با کاهش استفاده از خدمات سرپایی و افزایش استفاده از خدمات بستری حاصل می­شود [11]. علاوه بر این، ساکنان روستایی در مقایسه با ساکنان شهری، تغییرات رفتاری قابل توجهی را در استفاده از خدمات پزشکی تحت تأثیر ساخت و ساز شهر هوشمند نشان می­دهند [11].

هدف کلی شهرهای هوشمند ترویج استفاده از اینترنت اشیاء برای پیشبرد کارایی در برنامه ریزی شهری و تسهیل فرصت­های تعاملی بین شهروندان، دولت و سایر بازیگران در شهرها برای غنی سازی زندگی شهری است [12]. تحقیقات اولیه در مورد این موضوع بر این دیدگاه متمرکز بود که با در نظر گرفتن دستگاه‌های IoT در هسته عملیات خود، شهرها قادر خواهند بود سطوح کارایی خود را ارتقا دهند و از پیشرفت‌ها در اقتصاد بازار سود ببرند [12]. با این حال، متون تخصصی رو به رشد این فرض اساسی را به چالش می­کشد که پذیرش اینترنت اشیاء به تنهایی در نهایت وجود انسان را غنی می­کند. بنابراین، پیشرفت‌های بعدی جایگزینی «روش مبتنی بر فناوری» اولیه با «روش انسان محور» را پیشنهاد کرده‌اند که در آن شهروندان دستگاه‌های اینترنت اشیاء را ایجاد می‌کنند و در مدل‌های تجاری اینترنت اشیاء شرکت می‌کنند [12]. اگرچه بعد فناوری همچنان نقش مهمی در تحقق آرمان­های شهر هوشمند دارد، گفته می­شود که شهروندان نقش حیاتی و مهمی در ایجاد و تخصیص اینترنت اشیاء دارند. بر این اساس، انتظار می­رود نهادهایی با ماهیت متفاوت، زیرساخت­های لازم را برای تولید این محیط مساعد ایجاد کنند [12].

تئوری نهادی بیان می­کند که نهادها در یک محیط معین قوانین بازی را تعیین می­کنند و اختیارات خود را بر عامل انسانی و نیّات آن برای مشارکت در کارآفرینی اعمال می­کنند. به‌ویژه در اقتصادهای نوظهور، چنین بستر نهادی اغلب نیّت‌های فردی را برای مشارکت در چنین مداخلاتی غیرفعال می‌کند [12]. با توجه به پیچیدگی و منابع عظیم لازم برای توسعه مداخلات اینترنت اشیاء، محیط سازمانی می­تواند به عنوان تنها بزرگ­ترین مانع در اقتصادهای نوظهور عمل کند [12]. بنابراین، با در نظر گرفتن نظریه نهادی، این تحقیق بررسی می‌کند که چگونه شهرها در اقتصادهای نوظهور محیط خود را برای فعال کردن مداخلات اینترنت اشیاء تحت رهبری شهروندان قرار می‌دهند [12].

مقاله [12] برای درک نقش محیط نهادی در اقتصادهای نوظهور که شهروندان را به ایجاد مداخلات مبتنی بر اینترنت اشیاء (IoT) تشویق می­کند، بر نظریه نهادی استوار است. تحقیق [12] شامل یک مطالعه میدانی در حیدرآباد، یک شهر هوشمند جنوب هند، با استفاده از روش تحقیق اکتشافی کیفی بود. این تحقیق نشان داد که اگرچه یک محیط نظارتی حمایتی به ایجاد یک زمینه نهادی نظارتی و شناختی مثبت کمک می­کند، نهادهای هنجاری همچنان محیط مثبتی را که این زمینه ایجاد کرده است، منع می­کنند. چنین سناریویی ممکن است به وضعیت «استعداد در ورود و خروج استعداد» منجر شود که پتانسیل کارآفرینی شهرها را کاهش می‌دهد [12]. بنابراین، دولت‌های شهری در اقتصادهای نوظهور باید بر ساختن یک محیط نظارتی نه تنها تمرکز کنند، بلکه محیطی مساعد برای ذینفعان کلیدی در اکوسیستم ایجاد کنند تا مداخلات اینترنت اشیاء تحت رهبری شهروندان را تشویق و ترویج کنند که منجر به ساخت شهرهای هوشمند فراگیر می‌شود [12].

با توجه به رشد جمعیت شهری جهان از 4.9 میلیارد به 7.4 میلیارد بین سال­های 2014 تا 2050، نیاز جهانی به راه حل­های حمل و نقل شهری هوشمند وجود دارد [6]. انتظار می‌رود که تقریباً 90 درصد از این افزایش در کشورهای در حال توسعه، عمدتاً از آسیا و آفریقا، رخ دهد [6]. اعتقاد بر این است که تا سال 2050، حدود 2 تا 3 میلیارد وسیله نقلیه در جهان وجود خواهد داشت [6]. راه حل هوشمند شهری به استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای بهینه سازی عملکرد شهر و هدایت رشد اقتصادی، عمدتاً به استفاده از اتوماسیون نوظهور، یادگیری ماشینی و اینترنت اشیاء (IoT) اشاره دارد [6]. بعضی از متون تخصصی، تحرک شهری هوشمند را به عنوان استفاده از فناوری برای تولید و به اشتراک گذاری داده­ها، اطلاعات و دانش تعریف کرده­اند که بر تصمیمات برای بهبود وسایل نقلیه، زیرساخت­ها و خدمات تأثیر می­گذارد [6]. یکی از بزرگ­ترین تهدیدات امروزی هر کلان شهر، تراکم ترافیک است. با اضافه شدن هر وسیله نقلیه جدیدی به خیابان، شهروندان و مقامات شهری با چالش‌های جدیدی برای یافتن راه‌های کارآمد برای رفت‌ و آمد، با راه ‌حل‌های محدود در دسترس، مواجه هستند [6]. ازدحام ترافیک با افزایش میزان مصرف سوخت و زمان در جاده­ها و کاهش سلامت عمومی، تأثیر مستقیمی بر اقتصاد یک کشور و کیفیت زندگی شهروندان دارد [6]. گزارش سال 2012 توسط Securing America's Future Energy تخمین زده است که میزان سوختی که به دلیل ازدحام ترافیک تنها در ایالات متحده آمریکا در سال 2010 هدر رفته است حدود 7.19 میلیارد لیتر بوده است [6]. اعتقاد بر این است که تقریباً 30 درصد از کل ترافیک در شهرها وسایل نقلیه­ای است که به دنبال مکان­های مناسب برای پارک هستند [6]. بنابراین، بسیاری از شرکت‌های خصوصی مانند Google، HERE، Mapbox و غیره، فعالانه در حال کار بر روی یافتن راه‌های نوآورانه برای بهبود رفت و آمد روزانه مردم هستند [6].

در مقاله [6]، B-DRIVE ارائه شده است که یک شبکه اینترنت اشیاء (IoT) توزیع شده مبتنی بر بلاک­چین برای حمل و نقل شهری هوشمند است. این شبکه برای اتصال ناوگان بزرگی از دستگاه‌های IoT، نصب شده بر روی وسایل نقلیه مختلف و زیرساخت‌های کنار جاده‌ای، به مراکز ذخیره‌سازی داده‌های توزیع‌شده، به نام Full-Nodes، برای ثبت و انتشار داده‌های تولید شده توسط حسگر طراحی شده است [6]. این دستگاه‌ها را از سراسر شهر به چندین Full-Node متصل می‌کند تا داده‌های ایجاد شده در زمان­های مختلف را در بلاک­چین ثبت کند. این سنسورها از GPS (سیستم موقعیت یاب جهانی)، سنجش کیفیت هوا، ژیرومتر گرفته تا دوربین­های سرعت به منظور تسهیل حرکت شهری کارآمد متفاوت هستند [6]. سه لایه سخت افزاری شناسایی شده که شبکه را تشکیل می­دهند، لایه اینترنت اشیاء، لایه ذخیره سازی و لایه کاربر هستند [6]. آنها به ترتیب گره­های ساکن (Static-Nodes)، گره­های کامل (Full-Nodes) و دستگاه­های هوشمند هستند [6]. گره‌های متحرک/ساکن به ترتیب از وسایل نقلیه متحرک و زیرساخت‌های کنار جاده تشکیل شده‌اند، بنابراین به‌عنوان منابع داده مختلف عمل می‌کنند [6]. در حالی که دستگاه‌های گره کامل و هوشمند، موسسات و تلفن‌های همراه هستند که به ترتیب به‌عنوان کنترل‌کننده/اشاعه‌دهنده داده و ناوبر/بصری‌ساز داده عمل می‌کنند [6]. داده­ها یا بلوک­های داده دریافتی توسط گره­های کامل به بلاک چین در حال اجرا اضافه می­شوند که برای اهداف خاصی طراحی شده­اند [6]. این شبکه به گونه­ای طراحی شده است که از هرگونه فعالیت استخراج بلوک عاری باشد. این امکان دسترسی آزاد به داده­های حسگر ناشناس را برای کاربران نهایی، به ویژه دانشمندان، سیاست گذاران و کارآفرینان فراهم می­کند تا راه حل­های نوآورانه حمل و نقل شهری را توسعه دهند [6]. اعتقاد نویسندگان مقاله [6] بر این است که سیستمی مانند B-DRIVE، همراه با VANET های موجود (Vehicular Ad-hoc NETworks)، قادر به پاسخگویی به برخی از مسائل جاری حمل و نقل شهری در مورد ازدحام ترافیک، ناوبری و پارک خودرو است [6]. سایر کاربردهای داده­های بلاک­چین می­تواند از نقشه برداری فعالیت کاربر تا ارزیابی کیفیت داده VGI (اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه) متفاوت باشد [6]. دو محدودیت شناسایی شده در معماری ارائه شده در مقاله [6]، قدرت پردازش پایین دستگاه­های اینترنت اشیاء فعلی و فقدان زیرساخت اینترنت اشیاء شهری است.

فن‌آوری‌های هوشمند پتانسیل قابل توجهی برای ایمن‌تر کردن و زندگی‌پذیرتر کردن مکان‌های ما دارند [22]. با این حال، برابری جنسیتی و خشونت جنسیتی عمدتاً توسط شهرهای هوشمند اصلی و رویکردهای برنامه‌ریزی فضایی هوشمند نادیده گرفته می‌شوند [22]. رویکردهای کنونی می­توانند نابرابری­ها و خشونت موجود را به دلیل عدم آگاهی از مقیاس مشکل تشدید کنند. داده‌های اخیر از نظرسنجی ایمنی شخصی اداره آمار استرالیا نشان می‌دهد که از هر 10 زن که تجاوز جنسی را تجربه می‌کنند، 9 نفر این حادثه را به پلیس گزارش نمی‌کنند، در نتیجه رویکردهای رایج، جدیّت و میزان خشونت جنسیتی را نادیده می‌گیرند [22]. در مقابل این، یک جنبش رو به رشد در میان فعالان فناوری و جنسیت برای شناسایی و افزایش آگاهی در مورد چنین مشکلاتی و استفاده از فناوری برای ایمن‌تر کردن فضاهای شهری و فراگیرتر کردن زنان و افراد با تنوع جنسیتی وجود دارد [22]. طیفی از کارآفرینان اجتماعی و فعالان جنسیتی میزان آزار و اذیت خیابانی و خشونت مبتنی بر جنسیت در مناطق عمومی را آشکار کرده‌اند و شروع به پیشنهاد رویکردهایی برای مقابله با این بی‌عدالتی کرده‌اند. مرجع [22] ابتکارات نوآورانه اخیر را برای استفاده از اینترنت اشیاء و کلان داده­ها برای رسیدگی به چنین بی­عدالتی در یک رویکرد دو قسمتی مرور می­کند. اول، برای بررسی طیف وسیعی از فناوری­های ایمنی موجود و نقد این ابتکارات و دوم شناسایی عوامل ایمنی مبتنی بر جنسیت مرتبط با طراحی و ایجاد محیط­های شهری امن­تر [22]. در تعقیب محیط‌های هوشمندتر و ایمن‌تر، فناوری‌های فضایی راه‌های نوآورانه‌ای برای تحلیل این مسائل در مقیاس‌های مختلف از محلی تا ملی ارائه می‌دهند. استفاده از چنین ابزارهایی احتمالاً قابلیت زندگی را در شهرهای سراسر جهان بهبود می­بخشد. برای پاسخ به این سوالات، مرجع [22] به طور روشمند پایگاه داده­ای از 82 مقاله را برای شناسایی 21 مقاله مرتبط با بررسی همتا و نقد 12 ابتکار فناوری شهری نوآورانه متمرکز بر جنسیت و ایمنی شهری بررسی می­کند. یافته‌های آنها به‌عنوان مجموعه‌ای از توصیه‌ها ارائه شده‌اند که می‌تواند به مدیران شهری کمک کند تا درک بهتری از نحوه رسیدگی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد 5 (برابری جنسیتی) و 11 (شهرهای پایدار) و طیف وسیعی از ابتکارات فراگیر مرتبط در شهرهای سراسر جهان داشته باشند [22].

با ظهور پردیس‌های هوشمند، بسیاری از دانشگاه‌ها در سراسر جهان برنامه‌هایی با استفاده از فناوری‌های هوشمند برای ارائه خدمات بهبودیافته که منجر به زیرساخت‌های سازگار با محیط‌زیست، ایمن و پایدار می‌شوند، توسعه داده‌اند [10]. فناوری‌های هوشمند به طور فعال توسط دانشگاه‌ها برای رسیدگی به چالش‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی، حریم خصوصی کاربران، یکپارچه‌سازی فناوری‌ها و در نتیجه توسعه شبکه هوشمند برای تولید انرژی پاک، بهبود مکانیسم توزیع انرژی و کمک به اجرای روان وظایف مرتبط با شهرهای هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند [10]. استفاده از ریزشبکه که یک سیستم الکتریکی در مقیاس کوچک است در پردیس‌ها رو به افزایش است و از دیدگاه مدیریت، اطمینان بیشتری را ارائه می‌دهد [10]. در متون تخصصی گزارش داده شده است که وقتی ژاپن در سال 2011 توسط زلزله ویرانگر 9 ریشتری آسیب دید و به منبع برق منطقه آسیب رساند، حتی در آن زمان ریزشبکه سندای (Sendai) به بیمارستان­ها و ساکنان خانه سالمندان برای سه روز متوالی نیرو داد [10]. بسیاری از دانشگاه­ها دارای پردیس­های بزرگ هستند و از شهرهای کوچک در مقیاس تقلید می­کنند. به عنوان مثال، دانشگاه دوک بیش از 37.83 کیلومتر گسترش دارد، در حالی که دانشگاه استنفورد 33 کیلومتر مربع مساحت دارد [10]. دانشگاه‌ها در مقیاس کوچک‌تر شهرهایی کاملاً کاربردی در نظر گرفته می‌شوند و توصیه می‌شود که پردیس‌ها کاندیدای عالی برای توسعه ریزشبکه‌ها با در نظر گرفتن طبیعت مستقل، سرمایه‌گذاران بلندمدت، نیازهای انرژی 24 ساعته، و فضای فراوان موجود (استادیوم‌ها، پشت بام­ها و پارکینگ­ها) هستند [10]. برای ارتقای پایداری در سطح محوطه دانشگاه، بسیاری از شهرها و دانشگاه­ها راه حل­های هوشمندی را برای تصفیه آب، زیرساخت­های سبز، حمل و نقل و مدیریت زباله و غیره معرفی کرده­اند [10].

تلاش‌هایی برای ارتقای هوشمندی یک پردیس از دیدگاه‌های مختلف از جمله به‌دست‌آوردن آمار بلادرنگ در مورد کاهش مصرف انرژی، افزایش درصد تولید برق از منابع تجدیدپذیر، بهبود جریان ترافیک دانشگاه، کیفیت هوا، و نظارت بر سلامت ساختمان‌ها و غیره انجام شده است [10]. با این حال، تا آنجا که می‌دانیم، فهرست جامعی از شاخص‌های عملکرد کلیدی (KPI) برای پردیس هوشمند و ریزشبکه هوشمند هنوز تدوین نشده است [10]. در کار تحقیقاتی [10]، شهرهای هوشمند، ریزشبکه‌های هوشمند، سیستم‌های رتبه‌بندی شهر، و متون تخصصی پردیس‌های هوشمند را برای استخراج فهرستی از KPI های مرتبط مطالعه می‌کند و همچنین KPI های جدیدی را در مواردی که برای پشتیبانی از فرآیند اصلی کسب ‌و کار پردیس دانشگاهی مورد نیاز است، پیشنهاد می‌کند. بر این اساس، 74 KPI فهرست شده است که قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط و مرحله­ای هستند. نویسندگان مقاله [10] این شاخص‌های کلیدی عملکرد را بین 15 حوزه خدماتی شامل ریزشبکه هوشمند، ساختمان‌های هوشمند، حمل‌ونقل هوشمند، رشد اقتصادی، حکمرانی هوشمند، مدل انتشار، مدیریت آلودگی و زباله، انعطاف‌پذیری آب و هوا، مدیریت منابع آب، پایداری مالی، رهبری کارآفرینی، آموزش و یادگیری پیشرفته، مکانیسم­های امنیتی و حریم خصوصی، ارائه مراقبت­های بهداشتی و مشارکت عمومی تقسیم می‌کنند. علاوه بر این، نمونه‌ای از پردیس دانشگاهی را از دیدگاه مصرف انرژی و ردپای کربن ارائه می‌کنند [10]. آنها همچنین نیاز به معماری ارتباطات راه دور و کم توان را برای پشتیبانی از ارتباطات دو طرفه ریزشبکه و زیرساخت با دستگاه‌های نصب شده در مکان‌های راه دور برجسته می‌کنند. هدف از این کار ایجاد مکانیزمی است که به مدیریت پردیس اجازه می­دهد تا هوشمندی محوطه دانشگاهی خود را به طور کلی و ریزشبکه به طور خاص نظارت کند [10].

دانشگاه­ها در کشورهای توسعه یافته به طور فزاینده­ای کارآفرین شده­اند [14]. در اوایل دهه 1980، دانشگاه کارآفرین به یک مفهوم پذیرفته شده تبدیل شد و متون تخصصی مورد بحث در مورد نقش موسسات آموزش عالی در رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی توجه دانشمندان برجسته را جلب کرد [14]. مطالعات نشان داده‌اند که در طول زمان، تأثیر منطقه‌ای دانشگاه‌ها بر ایجاد کسب ‌و کار جدید، انتقال دانش، و هجوم افراد تحصیل‌کرده قابل توجه است [14]. فعالیت‌های مختلف مانند همکاری‌های تحقیقاتی با صنعت، درخواست‌های ثبت اختراع، تفکیک ایده‌ها در شرکت‌های جدید، آموزش کارآفرینی افراد با مهارت بالا و مراکز رشد کسب‌وکار، ابزارهایی هستند که دانشگاه‌ها برای دستیابی به پیکربندی کارآفرینی خود از آنها استفاده می‌کنند [14]. این فعالیت­ها به عنوان کارآفرینی آکادمیک شناخته می­شوند [14].

فناوری‌های دیجیتال امروزی مانند رسانه‌های اجتماعی، تجزیه و تحلیل کسب‌وکار، اینترنت اشیاء، کلان داده‌ها، تولید پیشرفته، چاپ سه‌بعدی، ابر و راه‌حل‌های سایبری و MOOC، در هر سازمان خصوصی و دولتی نفوذ می‌کنند [14]. با این حال، حتی اگر این پدیده به طور کلی برای کارآفرینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته باشد، تا آنجا که ما می­دانیم، تأثیر فناوری­های دیجیتال بر کارآفرینی دانشگاهی کم مورد توجه قرار گرفته است. با هدف پر کردن این شکاف، مقاله [14] سهم جدیدی را در رابطه با مفهوم نوظهور کارآفرینی آکادمیک دیجیتال پیشنهاد می‌کند. بر اساس بررسی متون تخصصی کیفی، یک چارچوب تفسیری برای کارآفرینی آکادمیک دیجیتال به صورت قیاسی در مقاله [14] پیشنهاد شده است که از مولفه‌های زیر تشکیل شده است: منطق پذیرش فناوری‌های دیجیتال برای کارآفرینی دانشگاهی (چرا)، اشکال نوظهور کارآفرینی دانشگاهی دیجیتال (چه چیزی)، ذینفعان درگیر از طریق فناوری­های دیجیتال برای دستیابی به هدف کارآفرینی دانشگاهی (چه کسی) و فرآیندهای کارآفرینی دانشگاهی با پشتیبانی فناوری­های دیجیتال (چگونه) [14].

اینترنت اشیاء چرخه تغییر در بخش­های متعدد زندگی روزمره است. نوآوری اینترنت اشیاء برای توانمندسازی عاقلانه و خودگردانی ترتیبات، معادل پیشرفت گذشته نیست. پیشرفت اینترنت اشیاء یک الگوی بهبود نوآوری حیاتی است [20]. ظرفیت پر کردن حفره بین جهان حسگرهای همه جا حاضر و دنیای واقعی و ماشین یک سیستم کاربردی برای مدل یادگیری دیگری است [20]. فکری که در پس تغییر فوق‌العاده در چشم‌انداز وجود دارد، ظرفیت حسگرهای نصب‌شده در چارچوب اینترنتی فعلی و وسیله/گجت از تعداد میلیاردها پیوند هر مورد و استفاده از مکاتبات ماشین به ماشین (M2M) است [20]. کل دنیای واقعی در وب سریع است. اینترنت اشیاء و به سرعت ایجاد شده است، در حال تبدیل شدن به تعداد فزاینده­ای از موضوعات است تا انرژی و راحتی را در سراسر جهان ایجاد کند [20]. اینترنت اشیاء، پایه‌های آموزشی پیشرفته، مانند کالج خاص، تعداد زیادی قلمرو، و علائم مختلفی که باید تغییر کنند، را در بر دارد. در حال حاضر، کالج، نه فقط چرخش مکانیکی قابل توجهی از رویدادها و پیشرفت مدل اینترنت اشیاء، بلکه برای ساختن یک پیشگام و سرنوشت نهایی اینترنت اشیاء، از اعتماد، شخصیت، امنیت، خطر بیمه، ایمنی و رفاه برای تعیین اینترنت اشیاء صحبت می­کند. اینترنت اشیاء، همانطور که به نظر می­رسد، ابزارهای مشارکتی را که با سازمان واقعی در سراسر جهان مرتبط هستند، به بنیاد اینترنت، فضای داخلی و خارجی اشیاء می­دهد و دلیل، همانطور که به نظر می­رسد، از طریق ابزار تشخیص داده، انگیزه پشت داده است که مورد استفاده برای تجارت بستگی به یک توافق خاص دارد. به این ترتیب، اینترنت اشیاء در ارتباط است [20]. هر کس هر زمان که با اینترنت ارتباط برقرار می­کند، برای دنبال کردن هدف، به انجام رساندن شناسه عاقلانه، از هر کمکی به هر سازمان یا جهانی که بر آن نظارت دارد استفاده می­کند [20].

فناوری در چند سال آینده به طرق مختلفی بر تجربه یادگیری تأثیر خواهد گذاشت، اینترنت اشیاء (IoT) همچنان جایگاه مهمی را در توسعه محیط زیست و جامعه فناوری اطلاعات و ارتباطات تأیید می­کند. موسسات از طریق پشتیبانی اینترنت از چیزها، تجربه یادگیری غنی‌تری را ارائه می‌کنند، کارایی عملیاتی را بهبود می‌بخشند و عملکرد دانش‌آموز را در زمان واقعی ارتقاء می‌دهند [20] و با کسب بینش عملی، نتایج یادگیری را بهبود می­بخشند. هدف تحقیق [20] به حداکثر رساندن فواید و آموزش عالی برای یافتن امکان اینترنت اشیاء برای کاهش خطرات مرتبط با آن است [20]. نیاز به تلاش‌های بیشتر برای آزادسازی پتانسیل کامل سیستم‌ها و فناوری IoT وجود دارد. بنابراین، پژوهش [20] در مورد تأثیر اینترنت اشیاء در آموزش عالی، به ویژه در دانشگاه­ها می­باشد. اینترنت اشیاء در بسیاری از زمینه­ها برجسته است و در هر سطحی، شیوه کار کالج­ها را به طور قابل توجهی تغییر می­دهد و یادگیری دانشجویان را بهبود می­بخشد. این پتانسیل زیادی برای دانشگاه­ها و سایر موسسات آموزشی دارد. اگر زود آماده شود، طیف وسیعی از رهبران، کارکنان و دانش آموزان اجرای موفقیت آمیز را تضمین خواهند کرد [20]. توسعه اینترنت اشیاء می­تواند منجر به توسعه دانشگاه­های محلی شود. محققان و دانشجویان کشف و توسعه سیستم‌ها، دستگاه‌ها، برنامه‌ها و خدمات IoT را در مکان‌های منحصربه‌فرد نشان می‌دهند [20]. در سال بعد، توسط بسیاری از موسسات و شرکت­های تحقیقاتی علمی ارائه می­شود تا شواهدی از آینده اینترنت اشیاء در آموزش عالی ارائه شود. از سوی دیگر، اینترنت اشیاء نیز چالش مهمی برای آموزش عالی ایجاد می­کند [20].

از دهه 2000، نسل خالص به یک پدیده جمعیتی جهانی تبدیل شده است که در ویتنام نیز رواج داشته است [13]. دستگاه­های هوشمند برای شبکه­های مبتنی بر پلتفرم اینترنت اهمیت فزاینده­ای دارند. بیشتر این دستگاه‌ها تلفن‌های هوشمند با برنامه‌های تعبیه‌شده هستند که به افراد اجازه می‌دهند کارهای دور خود را به‌صورت هم‌زمان پیگیری و تصمیم گیری کنند [13]. طبق آمار بانک جهانی، طی 17 سال از سال 2000 تا 2016، تعداد حساب­های مشترک تلفن همراه به ازای هر 100 نفر در ویتنام تقریبا 130 برابر بیشتر بوده است در حالی که در سطح جهانی تنها 8.35 برابر بیشتر بوده است [13]. قابل توجه است که رشد بازار ویتنام از سال 2007 از بازار جهانی پیشی گرفته است. وضعیت ویتنام و جهان از سال 2007 به طور قابل توجهی متفاوت بوده است [13]. علاوه بر این، تنها دو سال بعد، ویتنام بیش از یک اشتراک تلفن همراه به ازای هر 100 نفر داشته است. از سال 2008، یک ویتنامی در بیش از یک حساب خدمات تلفن همراه مشترک شده است، که به معنای افزایش تعداد افراد متصل مجازی است [13]. اینترنت و تلفن‌های هوشمند احتمالاً نقش کلیدی در ایجاد بازارهای سودآور برنامه‌های IoT دارند زیرا کاربران می‌توانند در نتیجه به تلفن‌های هوشمند متصل به اینترنت مجهز شوند. به عبارت دیگر، مردم برای اتخاذ راه‌حل‌های جدید و نوآورانه از سواد فناوری برخوردار بوده‌اند [13]. از منظر عرضه، از زمانی که ویتنام در سال 2007 به عضویت رسمی سازمان تجارت جهانی (WTO) درآمد، صادرات کالاهای ICT (فناوری اطلاعات و ارتباطات) آن به طور تصاعدی افزایش یافته است. این نشان دهنده روندهای برون سپاری شرکت­های چندملیتی است که به دنبال کشورها و مناطق کم هزینه مانند ویتنام و سایر کشورهای در حال توسعه آسیایی هستند [13]. علاوه بر این، سرعت فزاینده شهرنشینی در ویتنام فرصت­های بازار را برای ارائه دهندگان راه حل­های سیستم مدیریت ساختمان هوشمند (SMS) باز کرده است [13]. در ترکیب ظهور پروژه­های املاک و مستغلات، به ویژه "ساختمان­های مرتفع" در شهرهای بزرگ مانند هوشی مین، ها نوی، یا دا نانگ، تقاضا برای راه حل­های پیامکی به منظور افزایش کارایی مدیریت و راحتی مسکونی وجود دارد [13]. شایان ذکر است که جمعیت شهری از سال 2000 در حال گسترش بوده است و به نظر می­رسد این روند در سال­های آینده بدون تغییر باقی بماند [13].

اهمیت و شیوع روزافزون IoT (اینترنت اشیاء) اخیراً توسط دانشگاهیان و سیاست گذاران مورد قدردانی قرار گرفته است. ظهور حسگرها، دستگاه‌های هوشمند و ظرفیت اینترنت پهن‌باند، ادغام شبکه‌ها را برای جمع‌آوری و پردازش همزمان داده‌ها، که در نهایت تصمیم‌گیری سریع و پاسخ‌های فیزیکی به تغییرات را به شیوه‌ای بلادرنگ تسهیل می‌کند، ممکن کرده است. ارتباط مجازی انسان­ها و اشیاء کارایی مدیریتی و راحتی احساسی را برای اپراتورهای شبکه، کاربران نهایی و دیگر بازیگران شخص ثالث اعمال می­کند که منجر به استقبال از پلتفرم­های مبتنی بر اینترنت اشیاء در تولید و مصرف می­شود [13]. افزایش سرسام آور شهرنشینی به طور مزمن باعث تمرکز متراکم جمعیت در ساختمان‌ها شده است که چشم‌انداز بازار را برای راه‌حل‌های سیستم مدیریت ساختمان هوشمند مبتنی بر برنامه‌های IoT ایجاد می‌کند [13]. با این وجود، مدل‌های کسب‌وکار کاربردی IoT در اقتصادهای نوظهور و در حال گذار نوپا باقی مانده‌اند [13]. در مقاله [13]، نویسندگان از بوم مدل کسب و کار برای ارزیابی یک راه اندازی اینترنت اشیاء در ویتنام و ایجاد یک بوم مدل کسب و کار خروجی برای کارآفرینان استفاده می­کنند. یافته‌های آنها حاکی از مزیت‌های رقابتی بالای شرکت‌های محلی است و ادغام عمودی در سرمایه‌گذاری‌های مشترک را به عنوان استراتژی ورود سرمایه‌گذاران خارجی پیشنهاد می‌کند [13].

کاربردهای اصلی اینترنت اشیاء از حسگرها گرفته تا فناوری‌های ارتباطی شبکه تا ماشین به ماشین و فن‌آوری‌های ترمینال تلفن همراه کنترل‌شده را شامل می‌شود [17]. نمونه‌هایی از طیف وسیعی از کاربردهای ممکن شامل استفاده از اینترنت اشیاء برای سیستم‌های ردیابی موجودی برای حمایت از مدیران لجستیک در برنامه‌ریزی فعالیت‌های ذخیره‌سازی مجدد و توزیع است [17]. ابزارهای تحلیلی پیش‌بینی‌کننده که به مدیران کسب‌ و کار در تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد مدیریت انبار و برنامه‌ریزی زنجیره تأمین با محاسبه کوتاه‌ترین مسیرهای تحویل، شناسایی علائم کمبود تجهیزات یا یادآوری کارکنان برای جایگزینی اجزای تجهیزات کمک می‌کند، یا ابزارهای مدیریت مکان اینترنت اشیاء که مکان دقیق زمان واقعی هر وسیله نقلیه، وضعیت تحویل، و همچنین زمان تخمینی مورد نیاز برای تکمیل فرآیند را ثبت می­کند، که ممکن است منجر به مزایایی مانند حذف تلفات زمانی ناشی از ترافیک یا کاهش سرقت شود [17]. علاوه بر این، فناوری‌های مبتنی بر هواپیماهای بدون سرنشین و وسایل نقلیه خودکار در آینده نزدیک به نوآوری‌های اصلی تبدیل خواهند شد که می‌توانند هزینه‌های عملیاتی را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و تعداد کارگران مورد نیاز برای بهبود عملکرد شرکت‌ها را کاهش دهند [17].

برنامه­های ذکر شده تنها چند نمونه از پتانسیل ارائه شده توسط به اشتراک گذاری داده­ها در زمان واقعی و ارتباط ماشین به ماشین در بخش حمل و نقل و لجستیک (T&L) هستند. با این حال، با وجود تعداد قابل توجهی از مزایای ناشی از ادغام IoT در عملیات تجاری در T&L، شرکت­های فعال در این زمینه در مورد کاربرد اینترنت اشیاء در مدیریت زنجیره تأمین مردد هستند [17]. در حالی که متون تخصصی موجود مزایا و پویایی پذیرش اینترنت اشیاء در T&L را بررسی کرده است، تنها چند مطالعه بر روی عواملی که منجر به پذیرش اینترنت اشیاء می­شوند یا مانع پذیرش اینترنت اشیاء در این بخش می­شوند، تمرکز کرده­اند [17]. به منظور پر کردن این شکاف، هدف مقاله [17] بررسی این است که چه عواملی بر پذیرش اینترنت اشیاء از سوی شرکت در صنعت T&L تأثیر می‌گذارد. با تکیه بر مطالعات بین بخشی در این زمینه، آنها فرض کردند که عوامل سازمانی و فردی (اندازه شرکت، ظرفیت نوآوری، ظرفیت جذب، منافع درک شده، و هزینه­ها و خطرات درک شده کارآفرینان) بر سطح پذیرش شرکت از فناوری­های اینترنت اشیاء در T&L تأثیر می­گذارد [17]. به منظور آزمون فرضیه­های خود، آنها شواهد تجربی را از شرکت­های متعلق به چهار خوشه T&L در منطقه کامپانیا، واقع در جنوب ایتالیا استخراج کرده­اند [17]. برای اطمینان از اعتبار داخلی، نویسندگان مقاله [17] یک زمینه منطقه‌ای خاص را برای کنترل شرایط محیطی، و فرصت‌های کارآفرینی انتخاب کرده­اند [17].

کار تحقیقاتی [17] عوامل موثر بر پذیرش اینترنت اشیاء (IoT) توسط یک شرکت را در صنعت حمل و نقل و لجستیک (T&L) ارزیابی می­کند. مطالعه تحقیقی [17] از روش‌های ترکیبی برای کشف عوامل تعیین‌کننده اینترنت اشیاء استفاده می‌کند. ابتدا اطلاعاتی در مورد ویژگی­های ساختاری شرکت­ها از طریق پرسشنامه جمع آوری کرده است [17]. سپس، آنها از یک تحلیل رگرسیون OLS برای تعیین اینکه کدام عوامل باعث پذیرش اینترنت اشیاء می‌شوند، استفاده کرده­اند [17]. نتایج آنها نشان می­دهد که سطح پذیرش فناوری‌های اینترنت اشیاء در شرکت‌ها در T&L به طور مثبت تحت تأثیر اندازه شرکت، ظرفیت جذب شرکت، و درک کارآفرینان از مزایای فناوری‌های مرتبط است [17].

برگ مورینگا دارای خواص ضد باکتری، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است [23]. برگ مورینگا همچنین می­تواند قند و کلسترول خون را کاهش دهد. این برگ‌های گیاه در بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان، بیماری‌های قلبی و قند خون بسیار مفید است [23]. در عصر تکنولوژی امروز، هر روز اختراعات جدیدی ساخته می‌شود و کارهای یا فرآیندهای ما اگر بسیار ساده‌تر نشده باشد، خودکار شده‌اند [23]. اکثر وظایفی که نیازمند زمان و منابع بیشتری از سوی بشر و صنعت هستند، اکنون یا ساده شده یا خودکار شده­اند. این نه تنها باعث صرفه جویی در زمان و هزینه می­شود، بلکه وظایف با کارایی و دقت بالایی انجام می­شود [23]. پروژه­های خودکار با استفاده از اینترنت اشیاء (IoT) نه تنها مقرون به صرفه هستند، بلکه کارآمدتر نیز هستند [23] همچنین باعث صرفه جویی در پول، زمان و منابع می­شود. فناوری در حال توسعه امروزی به افراد و شرکت‌ها کمک می‌کند تا عملیات خود را از کارهای ساده روزمره به عملیات صنعتی یا از کار دستی به پروژه‌های خودکار تغییر دهند [23].

استفاده از دستگاه‌های اینترنت اشیاء برای انجام عملیات به روشی هوشمندانه، درها را به روی بازارهای جدید برای تکامل باز کرده است و در طول زمان نتایج دقیق‌تر و کارآمدتری به مردم داده است. این به ایجاد تقاضا برای چنین پروژه‌های خودکار کمک کرده است، که کارآفرینان و سازمان‌ها را تشویق می‌کند تا پروژه‌هایی از انواع مختلف را توسعه دهند که منجر به اتوماسیون کارهای روزانه ما و همچنین برنامه‌های کاربردی در ابعاد صنعتی می‌شود [23]. پروژه مطرح شده در مقاله [23] مربوط به گیاهان مورینگا با هدف کاهش ضایعات دستگاه­های طبیعی و دست ساز ساخته شده است تا پروژه­ای بسازد که در کنار آن به محیط زیست و منابع کمک کند و در کنار آن بهره­وری را افزایش دهد [23]. این پروژه از دستگاه­های مختلفی استفاده می­کند که به آن اجازه می­دهد مطابق با نیازهای کاربر عمل کند. این پروژه عمدتاً بر دو جزء متکی است: Arduino UNO و سنسور رطوبت خاک (YL-69). Arduino UNO یک ریزپردازنده است که پروژه کلی و نتیجه نهایی را پس از مقایسه داده­های ارائه شده توسط YL-69 کنترل می­کند [23]. داده­های زنده را با پارامترهای تعیین شده توسط کاربر بررسی می­کند و بر اساس آن عمل می­کند. YL-69 یک سنسور رطوبت خاک است که میزان رطوبت خاک و نیاز به آبیاری را نشان می­دهد [23]. نظارت خودکار مداوم انجام می­شود، که توسط آن داده­های جمع آوری شده برای درک رفتار رشد گیاه مورینگا در شرایط مختلف آب و هوایی نیمه گرمسیری تجزیه و تحلیل می­شود [23].

مدیریت زنجیره تأمین (SCM) به بررسی و تلاش برای بهینه سازی فرآیندهای تجاری بین شرکتی می­پردازد که با جریان­های پایین دستی کالاها و خدمات و جریان­های بالادستی اطلاعات و امور مالی مشخص می­شوند [9]. هماهنگی جریان­های زنجیره تأمین زیربنایی به دلیل علایق مختلف ذینفعان درگیر، فرآیندهای تجاری پیچیده و ساختار توزیع شده یک زنجیره تأمین، یک وظیفه چالش برانگیز را نشان می­دهد [9]. ویژگی‌های برجسته چالش‌های SCM مربوط به تسلط بازیگران بزرگ، پراکندگی، مشکلات در تأمین مالی زنجیره تأمین و مشکلات مربوط به زمان رهبری و توان عملیاتی زنجیره تأمین است [9]. با ظهور صنعت نسل چهارم (Industry 4.0)، این مسائل به دنیای تولید هوشمند و لجستیک منتقل می­شوند، اما اکنون تحت تأکید فراکتال­ها، سیستم­های فیزیکی سایبری شبکه­ای (CPS)، خود سازمان دهی و خود بهینه سازی و همچنین سیستم­های ماشین به ماشین (M2M) قرار دارد [9]. از این رو، در زمینه صنعت 4.0 چالش­های کلاسیک SCM هوشمندتر، شبکه­ای­تر، پراکنده­تر و توزیع شده­تر می­شوند [9].

قرارداد هوشمند یک پروتکل تراکنش الکترونیکی است که به منظور تسهیل، تأیید، یا اجرای مذاکرات و اجرای شرایط یک قرارداد حقوقی اساسی طراحی شده است که برای اجرای شرایط قراردادی مشترک شامل پرداخت‌ها، تعهدات قانونی و اجرای بدون اشخاص ثالث طراحی شده است [9]. بنابراین، با پیروی از ادراک سنتی، قراردادهای هوشمند کاهش هزینه‌های تراکنش از جمله هزینه‌های داوری و اجرایی را با تحقق تراکنش‌های قابل ردیابی و برگشت‌ناپذیر با استفاده از فناوری بلاک­چین برای پایگاه‌های داده توزیع شده هدف قرار می‌دهند [9]. با این حال، پتانسیل قراردادهای هوشمند با تسهیل همکاری کارآفرینانه فرآیندهای تجاری بین سازمانی که مشخصه زنجیره تأمین هوشمند است، بسیار فراتر از کاهش هزینه است [9]. نگاهی دقیق‌تر به پروژه‌های قراردادهای هوشمند موجود یا در حال انجام نشان می‌دهد که اکثر برنامه‌های کاربردی قرارداد هوشمند در زندگی تجاری به مدیریت زنجیره تأمین، اینترنت اشیاء و راه‌حل‌های صنعت 4.0 مرتبط هستند [9].

نویسنده مقاله [9] در چندین پروژه اتحادیه اروپا مرتبط با شبکه­های کارآفرینی فراملی و زنجیره­های تأمین هوشمند شرکت کرده است. بنابراین، مقاله [9] این سوال تحقیقاتی را مورد بحث قرار می‌دهد که چگونه و تا چه حد قراردادهای هوشمند و فناوری بلاک­چین می‌توانند اجرای ساختارهای تجاری مشترک را برای فعالیت‌های کارآفرینی پایدار در زنجیره‌های تأمین هوشمند تسهیل کنند [9]. تحقیق [9] بر اساس مصاحبه­های کارشناسان، نظرسنجی­ها و مطالعات موردی است که در چارچوب پروژه­های اتحادیه اروپا با تمرکز بر منطقه دریای بالتیک انجام شده است.

در قسمت دوم این بخش، به مبحث فرصت­های کارآفرینی پرداخته­ایم. همانطور که اینترنت اشیاء (IoT) شروع به تسلط بر چشم انداز فن­آوری می­کند، محصولات و خدمات جدیدی وجود خواهند داشت که از نظر فنی و مالی امکان پذیر می­شوند. فن­آوری­های اینترنتی و پیشرفت در ابزارهای تعامل اجتماعی منجر به افزایش استفاده از جمعیت به عنوان ارائه دهنده راه حل­های تجاری شده است [5]. با این حال، ما تنها کسری از امکانات فن­آوری‌های جمع‌سپاری را دیده‌ایم [5]. این به این دلیل است که بیشتر توسعه، بحث و تحقیق در مورد جمع سپاری بر روی جمع سپاری فعال با ورودی متمرکز شده است [5]. با این حال، فشار تحول‌آفرین واقعی از منابع غیرفعال داده‌ها ناشی می‌شود که عمدتاً با توسعه و رشد فن­آوری‌های حسگر تولید می‌شوند [5]. این نسل بعدی جمع سپاری یک تغییر بازی برای فرصت­های کارآفرینی خواهد بود. با گسترش سیستم­های جمع سپاری، ورودی­های بیشتری از حسگرها، هوش مصنوعی، ربات­ها و سایر دستگاه­ها به دست می­آید [5]. در نتیجه این انفجار، تنوع فرصت‌های محصول و خدمات افزایش می‌یابد، زیرا کارآفرینان از ادغام فن­آوری‌ها آگاه‌تر می‌شوند – مانند ترکیب جمع‌سپاری، حسگرها و کلان داده‌ها در نوع جدیدی از کارآفرینی: کارآفرینی مبتنی بر حسگر [5]. هدف از تحقیق [5] کمک از طریق (1) شفاف سازی نسل بعدی جمع سپاری و (2) توسعه و ارائه چارچوبی برای کمک به کارآفرینان مبتنی بر حسگر است که محصولات و خدمات جدید خود را برنامه ریزی، توسعه و نقشه­برداری می­­کنند [5].

در مقاله [5]، چهار تکنیک جمع‌سپاری نسل بعدی ارائه شده است: جمع‌سپاری موقعیت‌یافته (Situated crowdsoursing)، جمع‌سپاری فضایی (Spatial crowdsourcing)، سنجش جمعیت (Crowdsensing)، و جمع‌سپاری از طریق دستگاه‌های پوشیدنی [5].

با توجه به پیشرفت­های فنی سریع، بسیاری از فرصت­های تجاری به جای سنتی، دیجیتالی هستند [5]. این موضوع باعث افزایش فعالیت­های دیجیتال یا دیجیتالی شدن در اکثر صنایع می­شود. در نتیجه، کارآفرینی دیجیتال رایج­تر خواهد شد [5]. کارآفرینی دیجیتال را می‌توان زیرمجموعه‌ای از کارآفرینی نامید «که در آن برخی یا همه چیزهایی که در یک سازمان سنتی فیزیکی است دیجیتالی شده است» [5]. این فعالیت­ها شامل تولید دیجیتال، بازاریابی دیجیتال، فروش دیجیتال و توزیع دیجیتال است [5].

همانطور که اینترنت اشیاء گسترده­تر می­شود، فعالیت­های مرتبط با حسگرها نیز در بیشتر صنایع افزایش می­یابد [5]. در نتیجه، کارآفرینی مبتنی بر حسگر نیز رایج‌تر خواهد شد [5]. کارآفرینی مبتنی بر حسگر را می­توان به عنوان زیرمجموعه­ای از کارآفرینی دیجیتال در نظر گرفت که در آن برخی یا همه محصولات و خدمات از داده­های جمع آوری شده از حسگرهای مستقل یا تعبیه شده و دستگاه­های مرتبط مشتق شده­اند [5]. فرصت‌های کارآفرینی که توسط کارآفرینی مبتنی بر حسگر مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، معمولاً در پیوند اینترنت اشیاء، داده‌های غیرفعال از حسگرها و کلان داده‌ها قرار دارند [5].

در میان محیط آشفته کسب‌وکار امروز و همه‌گیری جهانی کووید-19، شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) به دنبال راه‌های جایگزین و نوآورانه‌ای برای به حداقل رساندن اتلاف و افزایش کارایی عملیاتی برای بقا و رزق و روزی کسب‌وکار خود هستند [21]. مفهوم اقتصاد چرخشی (Circular economy) یکی از رویکردهای راهبردی است که سازمان­ها برای جایگزینی اقتصاد خطی اتخاذ می­کنند [21]. در متون تخصصی موجود، تعریف مفصلی از اقتصاد چرخشی ارائه شده است به عنوان "سیستم اقتصادی که در آن ورودی منابع و اتلاف، انتشار و نشت انرژی با چرخش، گسترش، تشدید، و غیرمادی کردن حلقه­های مواد و انرژی به حداقل می­رسد." [21] این را می­توان از طریق دیجیتالی کردن، راه حل­های اشتراک گذاری، طراحی محصول طولانی مدت، تعمیر و نگهداری، تعمیر، استفاده مجدد، تولید مجدد، نوسازی و بازیافت به دست آورد [21]. با استفاده از این تعریف، مقاله [21] بر روی سه چالش اقتصاد چرخشی تمرکز می­کند: منابع محدود، تغییرات آب و هوایی و پایداری [21].

برای اتخاذ مفهوم اقتصاد چرخشی در سطح سازمانی، مدل­های کسب و کار باید از مفهوم سازی به اجرای اقتصاد چرخشی گذر کنند [21]. مدل‌های کسب‌وکار از اوایل دهه 1990 تکامل یافته‌اند و به‌عنوان ابزاری ضروری برای ارزیابی، برنامه‌ریزی، تجزیه و تحلیل و اجرای تحول مدل‌های کسب‌وکار جدید و نوآورانه برای «ایجاد، ارائه و جذب ارزش» عمل می‌کنند [21]. مدل­های کسب و کار که در حوزه اقتصاد چرخشی قرار می­گیرند، مدل­های کسب و کار چرخشی (CBM) نامیده می­شوند. CBM ها می­توانند به بهبود استفاده از منابع کمک کنند و مشاغل را قادر می­سازند تا الزامات پایداری را برآورده کنند و عملکرد زیست محیطی و مالی را بهبود بخشند [21]. در همین راستا، SME ها می­توانند با اتخاذ CBM های بیشتر، ارزش بیشتری ایجاد کنند، زیرا مشتریان مایل به انتخاب محصولات تجاری چرخشی هستند [21]. پذیرش CBM توانایی شرکت‌های کوچک و متوسط را برای پذیرش پیچیدگی‌های حوزه‌های تجاری خود توسعه می‌دهد، بنابراین به آن‌ها کمک می‌کند فرآیندهای خلق ارزش پایدارتر و هوشمندانه‌تری ایجاد کنند [21]. از آنجایی که شرکت­های کوچک و متوسط منبع اصلی رشد اقتصادی هستند، می­توانند مزیت رقابتی به دست آورند و ارزش عظیمی را با اتخاذ CBM ایجاد کنند [21].

اتخاذ یک مدل کسب و کار چرخشی توسط کارآفرینان یک راه جایگزین و نوآورانه برای به حداقل رساندن اتلاف و افزایش کارایی عملیاتی است [21]. در حالی که متون تخصصی موجود بر تناسب اقتصاد چرخشی با مدل‌های کسب‌وکار سازمان‌های بزرگ تمرکز دارد، تحقیقات کمّی و تجربی در مورد پذیرش مدل کسب‌وکار چرخشی توسط شرکت‌های کوچک و متوسط در اقتصادهای فقیر و با محدودیت منابع وجود ندارد [21]. مطالعه تحقیقی [21] با بررسی کمّی نقش عوامل کارآفرینی فردی که اتخاذ مدل‌های کسب‌وکار چرخشی را تعیین می‌کنند، به این شکاف‌ها می‌پردازد [21]. آنها متوجه شدند که در حالی که ریسک پذیری و نوآوری به طور قابل توجهی بر پذیرش مدل­های کسب و کار چرخشی تأثیر می­گذارد، خودکارآمدی و فعال بودن تأثیرات ناچیزی از خود نشان می­دهند [21]. آنها اجرای سیاست‌های جدید را برای ترویج مدل‌های کسب‌وکار چرخشی به عنوان یک شکل سرمایه‌گذاری کم‌خطر، از جمله سرمایه‌گذاری بیشتر در فناوری‌های نوظهور مانند اینترنت اشیاء (IoT) و دیجیتالی‌سازی برای ایجاد زنجیره تأمین چرخشی، کاهش ریسک کارآفرینی، توصیه می‌کنند [21]. بهبود خودکارآمدی کارآفرینان با افزایش آگاهی در مورد اهمیت مدل‌های کسب‌وکار چرخشی در میان مشتریان، کشش تقاضا، ایجاد می‌کند. همچنین این کارآفرینان را تشویق می‌کند تا محصولات و خدمات نوآورانه‌تری ایجاد کنند [21].

مقاله تحقیقی [19] این فرض را در بسیاری از متون تخصصی بازاریابی و خدمات محصول مورد سوال قرار می­دهد که محصولات را می­توان به عنوان پلتفرم­های پایدار برای ارائه خدمات در نظر گرفت [19]. در عوض، از مفهوم بیوگرافی محصول استفاده می­کند تا استدلال کند که محصولات به طور مزمن، هم از نظر فیزیکی و هم از لحاظ نهادی ناپایدار هستند، و بر تلاش مدیریتی و سازمانی مورد نیاز برای تثبیت موقت و واجد شرایط بودن محصولات برای تبادل یا ایجاد ارزش خدمات تمرکز می­کند [19]. زمینه اقتصاد چرخشی، که چالش‌های حاد صلاحیت‌سازی را ارائه می‌کند، برای تحریک بینش در مورد اینکه چگونه رویکرد بیوگرافی محصول می‌تواند بحث سرویس دهی را آگاه کند، استفاده می‌شود [19]. به طور خاص، دیدگاه اقتصاد چرخشی بر نیاز به مشاهده محصولات به‌عنوان واجد شرایط و تشکیل‌دهنده یک شبکه توزیع شده، به جای تعریف یک‌بار برای همیشه توسط تولیدکننده آنها تأکید می‌کند و به فرصت‌های کارآفرینی در لحظات انتقال بین نمونه‌های منحصربه‌فرد اشیاء عمومی، کالایی، قابل مدیریت – و بالعکس اشاره می‌کند [19]. بیوگرافی محصولات گسترده­تر و متعدد ناشی از اقتصاد چرخشی نیز منجر به پیکربندی مجدد شبکه­ها می­شود، زیرا ارزش گذاری­های بالقوه جدید باعث ایجاد فضاهای کارآفرینی جدید می­شود [19].

 

7- چالش­های اینترنت اشیاء

رشد اینترنت اشیاء چالش­های منحصر به فرد و شدیدی را در رابطه با حریم خصوصی و امنیت ایجاد می­کند [1]. اول، اینترنت اشیاء می­تواند مخازن وسیعی از داده­ها را در مورد افراد تولید کند. به عنوان مثال، محل اختفای شخصی که با یک برچسب RFID که برای پرداخت عوارض استفاده می‌شود (چیزی که در شهرهای بزرگ در سرتاسر جهان کاملاً رایج است) رانندگی می‌کند را می‌توان در زمان واقعی به دست آورد یا بعداً تجزیه و تحلیل کرد تا ببینند آیا شخص خاصی در یک منطقه­ای که در آن جنایت انجام شده، بوده است یا خیر [1]. به طور مشابه، اگر همه کالاهای فیزیکی دارای یک برچسب RFID باشند، می­توان به سرعت و از راه دور محتویات خانه شخصی را اسکن کرد [1]. دوم، اینترنت اشیاء با اجازه دادن به مزاحمان برای کنترل اشیاء فیزیکی از راه دور، مستعد تهدیدات امنیتی جدی است [1]. تصور کنید شخصی کامپیوتر مرکزی ماشین را هک کرده و پارامترهای شکستن یا فرمان آن را تغییر دهد در حالی که ماشین در بزرگراه با سرعت 70 مایل در ساعت در حال حرکت است. اگر شخصی از راه دور به سیستم حمایت از زندگی بیمار دسترسی پیدا کند و آن را خاموش کند، چه؟ یا، اگر تروریست‌ها شروع به ساخت بمب‌های کنار جاده‌ای مجهز به RFID خوان­ها کنند که به محض احساس کردن چندین برچسب RFID که در کارت‌های اعتباری یا پاسپورت‌های مجاور آن جاسازی شده‌اند، باعث انفجار شوند، چه اتفاقی می‌افتد [1]؟

برای چندین دهه، این سناریوهای فرضی باعث ایجاد ترس از حریم خصوصی و امنیت در بین مردم در رابطه با اینترنت اشیاء شده است [1]. در نتیجه افزایش نگرانی عمومی، گروه­های متعددی برای حفظ حریم خصوصی ایجاد شده است [1]. برای مثال، گروه مترو، یکی از بزرگ‌ترین خرده‌فروش‌های جهان مستقر در آلمان، RFID را در محیط خرده‌فروشی به عنوان بخشی از ابتکار فروشگاه آینده خود در آغاز دهه 2000 آزمایش کرد [1]. گروه حریم خصوصی Stop RFID در آلمان به طور خاص برای متوقف کردن آزمایش‌های گروه مترو با این فناوری جدید تشکیل شد [1]. گروه مترو تا حدودی به نگرانی­های این گروه پرداخت و قول داد که تمام برچسب­های RFID به محض خروج یک خریدار از فروشگاه، از بین می­روند [1]. گروه حفظ حریم خصوصی Stop RFID آلمان اکنون منحل شده است، اما تعداد بی‌شماری از گروه‌های رسمی و نیمه رسمی حفظ حریم خصوصی دیگر (مانند Spychips.com، RFID1984) برای نظارت بر چشم‌انداز اینترنت اشیاء برای نقض احتمالی حریم خصوصی و امنیت مصرف‌کننده پدید آمده‌اند [1]. اگر مسائل حریم خصوصی و امنیتی توسط توسعه دهندگان کاربردهای جدید اینترنت اشیاء به درستی پرداخته نشوند، این گروه­های حریم خصوصی می­توانند به یک مانع جدی برای رشد و توسعه اینترنت اشیاء تبدیل شوند [1].

 

8- مباحث قانونی

در شرایط اجتماعی-اقتصادی مدرن، فعالیت کارآفرینی نیاز به مقررات قانونی خاصی دارد که با کمک ابزارهای قانونی، که به طور سنتی به عنوان ابزارهای تأثیر بر روابط اجتماعی تعریف می­شود، با هدف دستیابی به یک نتیجه خاص از فعالیت کارآفرینی، به ویژه تنظیم موثر، امکان پذیر است [7].

ابزارهای عمومی - حقوقی شامل ابزارهای قانونی مورد استفاده توسط نهادهای عمومی است و اساس مقررات دولتی اقتصاد را تشکیل می­دهد. در شرایط عادی اقتصادی، بحث استفاده از چنین وسایلی بحث برانگیز است و حل این موضوع منوط به رویکرد مقررات قانونی است [7]. دو رویکرد اصلی برای درک حدود مقررات قانونی فعالیت کارآفرینی در علم وجود دارد. اساس رویکرد لیبرال، ایده اعمال آزادانه فعالیت کارآفرینانه با حداقل دخالت نهاد عمومی (دولت) در واحد اقتصادی است. این رویکرد در قوانین ایالات متحده منعکس شده و رویکرد آمریکایی نیز نامیده می­شود. مداخله بیشتر دولت در چارچوب دکترین نهادی ارائه می­شود. بنابراین، مدل تقاضای کل جی ام کینز مشکل افزایش کارایی تقاضا را با تحریک دولتی مصرف شخصی و سرمایه گذاری حل می­کند [7]. جی. هاجسون با ارائه نظریه مدرن نهادگرایی، ساختار بازار را به عنوان یک مبادله سازمان یافته و نهادینه شده توجیه می­کند. در عین حال، بازار به معنای لیبرالیسم کلاسیک هرگز کاملاً آزاد نیست [7]. بنابراین، در زمینه فعالیت­های ضد انحصار، صرفاً «عدم دخالت» کافی نیست، بلکه اطمینان از شرایط اجرای رقابت مهم است. و در اینجا موضع متفکرانه مقامات دولتی به وضوح کافی نیست.

فعالیت کارآفرینانه را می‌توان بخشی از فرهنگ، نوع خاصی از کسب‌ و کار مولد دانست که در رویکرد ارزش‌شناختی به فعالیت کارآفرینانه در نظر گرفته می‌شود [7]. ارزش شناسی به عنوان نظریه ارزش­ها از دوران باستان شناخته شده است [7]. به عنوان مثال، سقراط یک رویکرد ارزشی را با این سوال فرموله کرد: "خوب چیست؟" ارزش یک انسان در قدرت و ظرفیت او برای خشونت به نام قدرت نیست، بلکه در عقل او، در درک او از خیر دولت-شهر و در اختیار داشتن او از فضیلت سیاسی است [7].

تحلیل ارزش شناسی مبتنی بر مطالعه مفاهیم ارزشی است [7]. بنابراین، حسن نیّت به عنوان مقوله ارزیابی اصلی در قوانین بریتانیا و آمریکا در نظر گرفته می­شود [7]. دشوار است که اهمیت مفاهیم ارزیابی را بیش از حد ارزیابی کنیم: آنها کامل بودن و پویایی قانون مدنی را تضمین می­کنند، اجازه می­دهند پدیده­های اخلاقی را در قانون منعکس کنند، و بر اجرای قانون تأثیر بگذارند [7].

هنگام تجزیه و تحلیل جنبه­های خاصی از مقررات قانونی فعالیت کارآفرینی، محققان همچنین به تجزیه و تحلیل مقوله­های ارزش گذاری اصلی حقوق خصوصی روی می­آورند. در عین حال، ماهیت فعالیت کارآفرینانه دارای مبنای ارزشی است و قبل از هر چیز با اهمیت ویژه فعالیت کارآفرینانه تعیین می­شود. بر این اساس، رویکرد ارزشی به فعالیت کارآفرینی را می­توان به تجزیه و تحلیل کیفیات اخلاقی و همچنین ارزش­های شخصی کلی خود موضوعات کارآفرینی تقلیل داد [7].

با این حال، اهمیت فعالیت کارآفرینی برای جامعه تا حد زیادی به کیفیت ذهنی خود کارآفرینان بستگی ندارد. بر این اساس، رویکرد ارزش‌شناختی برای درک ماهیت فعالیت کارآفرینانه دقیقاً زمانی امکان‌پذیر شد که فعالیت کارآفرینانه نه تنها به عنوان یک فعالیت درآمدزا، بلکه به عنوان فعالیتی که منفعت عمومی را به همراه دارد در نظر گرفته شود [7] و این، به نوبه خود، با نگرش دولت به فعالیت آزاد اقتصادی فردی مرتبط است [7].

تحلیل ارزش‌ شناختی قانون (به عنوان مثال، صنعت داروسازی، تولید وسایل توانبخشی) ما را قادر می‌سازد تا اهداف کارآفرینی را به روشی جدید در نظر بگیریم [7]. به نظر نویسندگان مقاله [7]، هر ابتکار کارآفرینی به نوعی با اهداف اجتماعی مرتبط است. هدف اجتماعی خود نشان دهنده رفاه کارآفرینان و سودمندی فعالیت آنها برای کل جامعه است [7]. بنابراین نمی­توان در مقابل رفاه کارآفرین و اهداف اجتماعی، فعالیت­های آنها را قرار داد. جوهر فعالیت کارآفرینی در مفید بودن آن برای جامعه نهفته است، یعنی چنین فعالیتی نه تنها منافع خصوصی افراد، بلکه منافع کل جامعه (در واقع، منافع عمومی) را نیز دنبال می­کند [7]. در نتیجه، اصل به حداکثر رساندن رفاه، خیرین سنتی و توانایی­های مرتبط با پیشرفت اقتصادی را تشویق می­کند و به آنها پاداش می­دهد [7].

 

9- نقش اینترنت اشیاء در تحول سازمانی

موفقیت یک شرکت به پیگیری جدی رهبری دیجیتال بستگی دارد [8]. اینکه آیا مفاهیم فناوری اطلاعات پیشرفته مانند ابر، کلان داده، بلاک­چین یا یادگیری عمیق منجر به اختلال در کسب و کار یا افزایش سرعت تکامل "صرفاً" می­شود، مهم نیست. بسیار مهم است که استراتژی شرکت برای انجام اقدامات مناسب، به ویژه در سه بعد زیر، تمهیداتی ایجاد کند [8]: 

• تعامل با مشتری با تمرکز بر فرآیندهای مشتری، پشتیبانی سرتاسری، طراحی سرویس هوشمند، کنترل اکوسیستم و غیره.

• مدیریت پیچیدگی در فرآیند خلق ارزش با Industry 4.0، IoT، اتوماسیون تولید، کارخانه هوشمند و غیره.

• انطباق و شفافیت با پایداری، شفافیت اطلاعات و استفاده از داده­ها، انطباق با فشار دادن یک دکمه، و غیره [8].

تصادفی نیست که مارک آندرسن در سال 2011 مقاله معروف خود را با عنوان "چرا نرم افزار دنیا را می­خورد" در وال استریت ژورنال، یعنی یک روزنامه تجاری برجسته، منتشر کرد [8]. یکی دیگر از شاهدان برای سطح فوریت جدید ایجاد شده توسط فناوری نرم افزار، مدیر عامل سابق جنرال الکتریک (GE)، جفری ایملت با بیانیه معروف خود است: "اگر امروز به عنوان یک شرکت صنعتی از خواب بیدار شوید، فردا به عنوان یک شرکت نرم افزاری و تحلیلی بیدار خواهید شد." در نتیجه، ایملت قصد داشت جنرال الکتریک را به ده شرکت برتر نرم افزار تبدیل کند [8]. شرکت آلمانی بوش از الگوی جنرال الکتریک پیروی می­کند و سرمایه گذاری قابل توجهی در فناوری اطلاعات انجام می­دهد [8]. برای پیشروی در ارتقای دیجیتال سبد محصولات خود، بوش قصد دارد حدود 20000 متخصص و مدیر جدید را در سرتاسر جهان استخدام کند که هر دومین پست مربوط به نرم افزار باشد [8]. با هدایت فناوری اطلاعات، روابط تجاری بین شرکت­ها به طور چشمگیری تغییر خواهد کرد [8]. نتیجه نهایی: زنجیره‌های ارزش سفت و سخت و هنوز تا حد زیادی خطی با بسیاری از واسط‌های فنی حیاتی آن با اکوسیستم‌های تجاری به‌صورت یکپارچه به‌صورت افقی و عمودی جایگزین خواهند شد [8].

در آلمان کارشناسان به طور مرتب در مورد این موضوع بحث می­کنند که آیا شرکت­ها به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا از فرصت­های دیجیتال استفاده کنند. دیدگاه غالب دیدگاهی انتقادی است [8]. در نهایت، به نظر می­رسد فقدان کلی شجاعت برای پذیرش نوآوری و انتقال سریع پیشرفت دیجیتال به راه حل­های پیشگامانه وجود دارد [8]. شرکت مشاوره اتونچر (Etventure) می‌گوید: شرکت‌های آلمانی ثابت کرده‌اند که نمی‌توانند این دانش را به کل سازمان اصلی منتقل کنند و کارکنان خود را در مورد نیاز به دیجیتالی‌سازی متقاعد کنند. این موقعیت خطرناکی است [8].

اکثر شرکت‌های آلمانی اذعان دارند که دیجیتالی ‌سازی به مسئولیت‌های جدید منجر می‌شود و نیازمند تغییراتی در سازمان است، اما در حال حاضر تنها تعداد کمی از آنها مفاهیم جدیدی را برای چابکی سازمانی تجربه می‌کنند [8]. علیرغم ابتکارات بی‌شماری برای ترویج فرهنگ راه‌اندازی در شرکت‌ها، آن‌ها تمایل دارند از الگوهای تثبیت شده در کسب‌وکار اصلی خود پیروی کنند. آیا این تمرکز بر ثبات سازمانی برای تضمین موفقیت تجاری آینده در زمانی که "نرم افزار دنیا را می­خورد" کافی است؟ دلیل این بی­میلی چیست؟ چگونه یک مدیریت می­تواند فرهنگ مناسبی برای روشن کردن سریع­تر تغییرات ایجاد کند [8]؟

به طور کلی، موفقیت تقریباً هر کسب و کاری به ارتقای تعالی دیجیتال بستگی دارد. فناوری­های مخرب مانند Hadoop، IoT، بلاکچین یا DevOps چالش­های کاملاً جدیدی را برای توسعه کسب و کار ایجاد می­کنند [8]. در حالی که هیچ شکی در مورد نیاز به همگام شدن با پیشرفت فنی وجود ندارد، این مبهم است که چقدر این امر بر رهبری و چابکی سازمانی تأثیر می­گذارد [8]. حداقل در آلمان، بسیاری از تحلیلگران شکافی را بین نوآوری مهندسی و رهبری دیجیتال ناکافی ثبت می­کنند. بدیهی است که دیجیتالی شدن منجر به پروفایل­های شغلی جدید و استرس خاصی بر بافت سازمانی می­شود [8]. بسیاری از شرکت‌ها فرهنگ راه‌اندازی، مسئولیت کارآفرینی و الگوهای تیمی انعطاف‌پذیرتر را تجربه می‌کنند، اما یک رویکرد ثابت برای یک مدیر هنوز وجود ندارد [8]. در این بحث اولیه، مقاله [8] به سه بعد برای افزایش چابکی شرکت در دوران داروینیسم دیجیتال اشاره می‌کند: انعطاف‌پذیری ساختاری، پروفایل‌های شغلی مبتنی بر نرم‌افزار و الزامات رهبری.

تسریع پویایی فناوری، پیامدهای سازمانی عمیقی دارد [8]. مدیران سطح C باید بزرگی تغییر را بپذیرند [8]. دیگر مناسب نیست که کارکنان و مسئولیت آنها را در سیلوها "مرزبندی" کنیم. یادگیری مادام العمر برای مدتی یک الزام بوده است. افزایش شغل و غنی سازی شغل مفاهیم بسیار مورد بحث هستند. با این حال، با توجه به اختلالات تکنولوژیکی پیش رو، به نظر می­رسد که مفاهیم گسترده­تری برای چابکی سازمانی به نظر برسد [8]. دگرگونی مستلزم تغییر سازمان از سیستم­های ایستا به سیستم­های مدیریت سیّال و انعطاف­پذیرتر است [8].

فرض بر این است که سازمان‌ها باید بر همکاری یکپارچه بین واحدها، اجرای سریع نقش‌های استراتژیک فناوری اطلاعات و رهبری به همان اندازه مبتنی بر چشم‌انداز و خواستار تمرکز کنند [8]. مدیریت باید با فناوری اطلاعات و استراتژی عملیاتی به شدت هماهنگ باشد و مسئولیت­های گسترده­تری را اجرا کند [8].

سوالات زیادی در رابطه با اجرای عملی چابکی مطرح می­شود و در نهایت، چابکی سازمانی یک تعهد برای همه نیست [8]. هدف در مقاله [8] پرداختن به یک نیاز اساسی است که ناشی از پیشرفت بی­سابقه در فناوری اطلاعات است.

 

10- تأثیر همه گیری کرونا بر روی کارآفرینی در اینترنت اشیاء

گسترش عفونت کرونا احتمالاً به مهم‌ترین رویداد نه تنها در یک سال و نیم گذشته تبدیل شده است، بلکه در آینده نزدیک نیز همچنان مرتبط خواهد بود که به نوبه خود چالش‌های جدیدی را برای کشورها و جامعه جهانی ایجاد می‌کند. هدف از پژوهش [7]، تحلیل روندهای اصلی در مقررات قانونی فعالیت کارآفرینی در شرایط جدید اقتصادی است. همه‌گیری همه حوزه‌های فعالیت را تحت تأثیر قرار داده است، اما بیشترین تأثیر را بر کارآفرینی داشته است، زیرا کارآفرینان اساس اقتصاد بازار را تشکیل می‌دهند و روسیه نیز از این قاعده مستثنی نیست [7]. در طول سال گذشته، مقالات زیادی در مورد تأثیر همه گیری بر حوزه­های مختلف زندگی عمومی و در مورد اجرای شرکت­های حمل و نقل فعالیت کارآفرینی منتشر شده است [7]. با این حال، این آثار شامل تجزیه و تحلیل جامعی برای ارزیابی تأثیر عفونت ویروس کرونا بر شرایط عمومی فعالیت کارآفرینی نیست [7]. بر این اساس، وظیفه کار علمی [7] دقیقاً خلاصه کردن آن دسته از روندهای مقررات قانونی فعالیت کارآفرینی است که در مرحله کنونی شکل گیری اقتصاد توسعه یافته است. ابزارهای قانونی تنظیم کارآفرینی، که به طور قابل توجهی در طول همه گیری تغییر یا تشدید شده است، در مقاله [7] تجزیه و تحلیل می­شود.

در واقع، هدف مقاله [7] تحلیل روند مقررات قانونی در فعالیت تجاری در شرایط آلودگی جدید ویروس کرونا است. روش دیالکتیکی این تحقیق در ارتباط با تحلیل گذشته نگر و تطبیقی امکان شناسایی سه گرایش اصلی در تنظیم قانونی فعالیت کارآفرینی را در چارچوب واقعیت­های جدید اجتماعی - اقتصادی فراهم کرده است [7]. نقش فزاینده تنظیم دولتی فعالیت­های کارآفرینی، بر اساس استفاده از ابزارهای عمومی و قانونی، به دلیل نیاز به افزایش مداخله دولت در فعالیت­های کارآفرینان نشان داده شده است [7]. حمایت دولت از تجارت برای توسعه بعدی اقتصاد و رعایت تعادل اجتماعی نیز در حال افزایش است [7]. بر این اساس، اهمیت اجتماعی فعالیت کارآفرینی در حال افزایش است. این بیماری همه گیر همچنین دیجیتالی شدن فعالیت­های کارآفرینی، شرکت­های حمل و نقل را تشدید کرده است، زیرا بسیاری از اشکال سنتی انجام تجارت توسط انزوای اجباری جامعه محدود شده­اند [7]. ابزارهای دیجیتالی فردی، از جمله اینترنت صنعتی اشیاء، تجارت الکترونیک و قراردادهای هوشمند، بسیار رایج شده­اند [7]. در نتیجه، همه گیری را نمی­توان تنها به عنوان یک عامل منفی نگریست، تأثیر آن بر فعالیت­های کارآفرینی نیز تأثیر مثبتی دارد [7].

این بیماری همه گیر تأثیر قابل توجهی بر توسعه فعالیت­های کارآفرینی داشته است، که نیاز به استفاده از مجموعه کاملی از قوانین عمومی و خصوصی ابزارهای مقررات قانونی را با هدف حفظ تجارت از پیش تعیین کرد [7]. در واقعیت­های جدید اجتماعی-اقتصادی، استفاده از ابزار قانونی دو هدف اصلی را دنبال می­کند. اولین مورد اطمینان از حفظ کسب و کار (یک هدف موقت) است [7]. این هدف با اقدامات حمایتی دولت از واحدهای اقتصادی دنبال می­شود. اول از همه، این امر در مورد مشاغل کوچک و متوسط صدق می­کند [7]. در اکثر کشورهای دارای اقتصاد بازار توسعه یافته، اقدامات حمایتی متعددی برای آنها در نظر گرفته شده است. با این حال، محدود کردن استفاده از ابزار قانونی تنها با هدف حفظ تجارت به ما اجازه نمی­دهد که بر پیامدهای منفی بحران اقتصادی به طور کامل غلبه کنیم: لازم است مجموعه­ای از ابزارهای قانونی تشکیل شود که شرایطی را برای دور جدیدی از توسعه تجارت ایجاد کند که امروزه باید به عنوان هدف اصلی تنظیم قانونی فعالیت تجاری در نظر گرفته شود که می­توان آن را برنامه نویسی توسعه نامید [7]. ابزارهای قانونی برنامه نویسی به هنجارهای قانون تنظیم کننده بخش­های تجاری خاص تبدیل می­شوند و در وهله اول، این موسسات دیجیتالی­ سازی هستند: اینترنت صنعتی اشیاء (IIoT)، قراردادهای هوشمند، تجارت الکترونیک، که نیاز به حمایت قانونی مناسب دارند [7]. تغییر شرایط اجتماعی برای انجام کسب ‌و کار در طول همه‌گیری، این مورد را به محرک خاصی برای دیجیتالی شدن تبدیل کرده است و فرصت‌های جدیدی را برای کارآفرینان برای استفاده از فناوری دیجیتال افزایش می‌دهد [7]. علاوه بر این، این روند نه تنها برای روسیه، بلکه برای اکثر کشورهای دارای اقتصاد بازار توسعه یافته نیز معمول است [7]. مطالعه موردی انجام‌ شده در مقاله [7] نشان می‌دهد که چالش‌های معمولی که کارآفرینان در اقتصادهای نوظهور با آن مواجه هستند، به چالش‌های جهانی تبدیل شده‌اند، از طریق بیماری کرونا، این چالش‌ها انگیزه ارزشمندی برای دیجیتالی ‌سازی و تغییر استراتژی‌های کارآفرینی هستند، اما نه چندان برای پایداری، و تأثیر فساد و بوروکراسی همه‌جانبه منفی هستند [7].

 

نتیجه گیری:

نتایج این کار تحقیقاتی مروری را به طور کلی می­توان به دو زیربخش کلی پیامدهای نظری و پیامدهای عملی تقسیم نمود. در ادامه، هر یک از آنها، توضیح داده شده است.

 

پیامدهای نظری:

از آنجایی­که فناوری اینترنت اشیاء جدید است و در دهه اخیر رشد و توسعه یافته است، تحقیقات داخلی کمتر به آن پرداخته­اند و همچنین سهم بیشتری از این تحقیقات، ابعاد مهندسی و فنی اینترنت اشیاء را بررسی کرده­اند، و کمتر تحقیقاتی در داخل کشور به کارآفرینی در اینترنت اشیاء پرداخته است، بنابراین این مقاله مروری، می­تواند این شکاف تحقیقاتی را به نحو مطلوبی پر کند. بنابراین این مقاله مروری، می­تواند مورد توجه دانشگاهیان، اساتید، محققین، دانشجویان و به طور کلی جامعه آکادمیک قرار گیرد. همچنین این مقاله مروری، می­تواند در استفاده از ظرفیت­های دانشگاهی برای توانمندتر کردن واحدهای تحقیق و توسعه صنایع وابسته به اینترنت اشیاء، از نظر علمی و اطلاعاتی، ایفای نقش کند.

از منظری دیگر، دانشگاه­ها می­توانند به عنوان مشتریان صنعت اینترنت اشیاء در امر یادگیری و آموزش دیجیتال و از راه دور در دنیای امروزی مطرح باشند. این مقاله مروری به این موضوع نیز پرداخته است و مشارکت نظری داشته است و همچنین نمونه­های عملی را نیز مورد بحث و بررسی قرار داده است.

نوع نگرش مدیریت، در کارآفرینی در اینترنت اشیاء، نقش مهمی در پذیرش، رشد و توسعه اینترنت اشیاء، و استفاده از ظرفیت­های آن بازی می­کند. در نتیجه این مطالعه مروری، می­تواند در تصمیم گیری­ها، انتخاب استراتژی و انتخاب جهت گیری­های استراتژیک مناسب در زمینه کارآفرینی در اینترنت اشیاء به کارآفرینان، تولیدکنندگان کالا و خدمات، مدیران بنگاه­های تجاری و پردیس­های کارآفرینی کمک کند. همچنین، مباحث حقوقی و قانونی مطرح شده در این مطالعه تحقیقی مروری، می­تواند به طور بالقوه برای سیاستگذاران و قانونگذاران و به طور کلی سیاست گذاران بخش­های صنعت و خدمات در حاکمیت مفید باشد، تا مسیر پیشرفت و توسعه صنایع وابسته به اینترنت اشیاء را هموار کنند و همچنین از مصرف کنندگان نیز حفاظت و حمایت درستی نمایند.

بحث­های نظری مربوط به مدل­های کسب و کار اینترنت اشیاء که با کارآفرینی در این حوزه از فناوری جدید و پیشرو کاملاً هماهنگ است، می­تواند بازتعریف و توجه گسترده­تری باشد برای کارآفرینان تا از مطالب نظری این مقاله مروری در این موضوع، نهایت استفاده را ببرند.

ایده­های مربوط به کسب درآمد از داده­ها و کلان داده­ها و کسب و کارهای دیجیتال موضوع مهمی است که علاقمندان و کارآفرینان احتمالی در این حوزه، می­توانند از این مقاله مروری استفاده مطلوب کنند.

رشد و توسعه فرهنگ کارآفرینی، در حوزه­های فناورانه به ویژه اینترنت اشیاء، با اصلاح دیدگاه نسبت به موضوع کارآفرینی با بازتعریف آن به عنوان فعالیتی که در خلق ارزش با نفع رساندن بیشتر به اجتماع، مردم و بقیه انسان­ها و در نهایت سودآوری از این راه، می­تواند به نحو مطلوبی میسر شود. این مقاله مروری با تبیین این موضوع، می­تواند نقش مهمی در این امر ایفا نماید.

 

پیامدهای عملی:

نمونه­های عملی موفق متعددی از کارآفرینی در اینترنت اشیاء در زمینه­های آموزش دیجیتال، پرورش گیاهان خاص، و صنایع مختلف در این مقاله مروری، مورد بررسی و بحث قرار گرفته است. هر یک از آنها، می­تواند برای شرکت­ها و سازمان­هایی که در این حوزه­ها فعالیت می­کنند، بسیار مفید باشد و آنها را با موانع و چالش­های عملی در کارآفرینی در این حوزه­ها آشنا نماید.

در بخش کاربردها و فرصت­های اینترنت اشیاء، بازارهای بالقوه و با پتانسیل بالایی مورد مطالعه قرار گرفته است که در عمل می­تواند زمینه ساز موفقیت­های احتمالی زیادی برای کارآفرینان باشد.

الگوبرداری از یک نمونه عملی و موفقی از اکوسیستم­های اینترنت اشیاء که در بحث درّه اینترنت اشیاء در کشور فرانسه اشاره شده، اهمیت بسیار زیادی در رشد و توسعه همه جانبه صنایع به هم پیوسته اینترنت اشیاء دارد. این موضوع می­تواند برای هولدینگ­های بزرگ که در زمینه­های مختلف فناورانه فعالیت می­کنند، نیز مفید باشد.

 

محدودیت­ها و تحقیقات آینده:

این تحقیق مروری فقط در پایگاه استنادی ساینس دایرکت و الزویر انجام شده و قابلیت گسترش به پایگاه­های معتبر دیگر را نیز دارد. به عنوان تحقیقات گسترده­تر می­توان بررسی­های بیشتری بر روی پایگاه­های اطلاعاتی معتبری نظیر اشپرینگر، امرالد و تیلور اند فرانسیس (Taylor & Francis) در تمام سال­ها همانند این مقاله مروری انجام داد.

همچنین بهتر است برای کار تحقیقی آینده شرایط کشور ایران به عنوان مکان توسعه کسب و کارهای کارآفرینانه بر پایه اینترنت اشیاء مورد بررسی قرار گیرد. بررسی کشور ایران، از منظرهای مختلفی می­تواند دارای اهمیت ویژه­ای باشد. به عنوان نمونه، می­توان چالش­های قانونی و حقوقی، محدودیت­های اقتصادی کشور ایران، مسائل فرهنگی و اخلاقی مرتبط با اینترنت اشیاء در جامعه ایران و به طور کلی فناوری­های نوظهور و موانع فرهنگی پذیرش آنها در جامعه ایران، مسائل قیمت تمام شده محصولات اینترنت اشیاء و مسائل و مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم­های ایران را نام برد. بسیاری از این موارد، در شکل نیافتگی اکوسیستم اینترنت اشیاء در جامعه و صنعت در ایران، نقش انکار ناپذیری دارند. از این نظر، کار تحقیقی کارآفرینی اینترنت اشیاء در ایران، می­تواند به نتایج متمایزی از بررسی مروری انجام شده، منجر شود.

 

مراجع:

[1] Krotov, V., 2017. The Internet of Things and new business opportunities. Bus. Horiz. 60(6), 831-841.

[2] Belfiore, A., Cuccurullo, C., Aria, M., 2022. IoT in healthcare: A scientometric analysis. Technol. Forecast. Soc. Change. 184, 122001.

[3] Huikkola, T., Kohtamaki, M., 2019. Interplay of strategic orientations in the development of smart solutions. Procedia CIRP. 83, 89-94.

[4] Sabnis, V., Kulkarni, S. S., Gurav, S., 2020. Netra Model at Rajarambapu Institute of Technology (RIT): Transform Engineering Campus into Product Innovation Centre – Journey so far. Procedia Comput. Sci. 172, 98-105.

[5] Brown, T. E., 2017. Sensor-based entrepreneurship: A framework for developing new products and services. Bus. Horiz. 60(6), 819-830.

[6] Zia, M., 2021. B-Drive: A blockchain based distributed IoT network for smart urban transportation. Blockchain: Research and Applications. 2(4), 100033.

[7] Rubtsova, N., 2022. The impact of the pandemic on the legal regulation of entrepreneurial activity of transport companies. Transp. Res. Procedia. 63, 1798-1803.

[8] Jesse, N., 2018. Organizational Evolution - How Digital Disruption Enforces Organizational Agility. Proc. IFAC World Congress. 51(30), 486-491.

[9] Prause, G., 2019. Smart Contracts for Smart Supply Chains. Proc. IFAC World Congress. 52(13), 2501-2506.

[10] Alrashed, S., 2020. Key performance indicators for Smart Campus and Microgrid. Sustain. Cities & Soc. 60, 102264.

[11] Wu, W., Zhu, D., Liu, W., Wu, C. H., 2020. Empirical Research on Smart City Construction and Public Health under Information and Communications Technology. Socio-Econ. Plan. Sci. 80, 100994.

[12] Kummitha, R. K. R., Crutzen, N., 2019. Smart cities and the citizen-driven internet of things: A qualitative inquiry into an emerging smart city. Technol. Forecast. Soc. Change. 140, 44-53.

[13] Le, D. N., Tuan, L. L., Tuan, M. N. D., 2019. Smart-building management system: An Internet-of-Things (IoT) application business model in Vietnam. Technol. Forecast. Soc. Change. 141, 22-35.

[14] Rippa, P., Secundo, G., 2018. Digital academic entrepreneurship: The potential of digital technologies on academic entrepreneurship. Technol. Forecast. Soc. Change. 146, 900-911.

[15] Guo, L., Wei, S. Y., Sharma, R., Rong, K., 2017. Investigating E-business Models’ Value Retention for Start-ups: The ModeratingR of Venture Capital Investment Intensity. Int. J. Prod. Econ. 186, 33-45.

[16] Jee, S. J., Sohn, S. Y., 2020. Patent-based framework for assisting entrepreneurial firms’ R&D partner selection: leveraging their limited resources and managing the tension between learning and protection. JET-M. 57, 101575.

[17] Rey, A., Panetti, E., Maglio, R., Ferretti, M., 2021. Determinants in adopting the Internet of Things in the transport and logistics industry. J. Bus. Res. 131, 584-590.

[18] Bessagnet, A., Crespo, J., Vicente, J., 2021. Unraveling the multi-scalar and evolutionary forces of entrepreneurial ecosystems: A historical event analysis applied to IoT Valley. Technovation. 108, 102329.

[19] Spring, M., Araujo, L., 2016. Product biographies in servitization and the circular economy. Ind. Mark. Manag. 60, 126-137.

[20] Xu, B,. Li, C., 2021. Influencing factors of college students’ entrepreneurial ecosystem based on the internet of things and embedded systems. Microprocess. & Microsyst. 81, 103694.

[21] Al-Awlaqi M. A., Aamer A. M., 2022. Individual entrepreneurial factors affecting adoption of circular business models: An empirical study on small businesses in a highly resource-constrained economy. Journal of Cleaner Production. 379(2), 134736.

[22] German S., Metternicht G., Laffan S., Hawken S., 2023. 9- Intelligent spatial technologies for gender inclusive urban environments in today’s smart cities. Advanced Systems for a Healthy Planet. 285-322.

[23] Shukla V. K., Nair R. S., Khan F., 2022. Chapter 13- Smart irrigation-based behaviorial study of Mringa plant for growth monitoring in subtropical desert climate condition. AI, Edge and IoT-based Smart Agriculture. 227-240.