Developing Strategic Urban Planning with Sustainable Urban Development Approach
(A Case Study of Bushehr Port)
Subject Areas :
Hajar Jahanshahi
1
,
hamidreza varesi
2
1 - PhD student, Faculty of Geography, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 - Full Professor of Geography, University of Isfahan, Isfahan, Iran
Received: 2019-08-02
Accepted : 2019-12-24
Published : 2022-02-20
Keywords:
Bushehr,
Strategic Planning,
Pplanning,
urban development strategy,
Abstract :
The rapid growth of the population and at the same time the increase of physical and non-physical abnormalities in today's cities, together with the inefficiency of traditional urban development plans to address these problems, has led planners to seek new approaches in urban planning. One of the new approaches is urban strategic planning. The present research studies various urban development indicators with a strategic planning approach in Bushehr to identify suitable strategies to achieve sustainable urban development. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of research method. The method of collecting data is library and field. The survey method is through interviews and completing a questionnaire from 30 experts and specialists in the field of urban planning. Finally, Swat Technique (SWOT) was used to explore urban development strategies and use the quantitative Strategic Planning Matrix (QSPM) technique to prioritize urban development strategies. The obtained findings show that the final score of internal factors is 2.839 and the final score of external factors is 2.895 which among the four positions of offensive, conservative, defensive and competitive, these indicators are in a competitive position. Finally, using the model of quantitative matrix planning technique, 9 strategies for the development of Bushehr were proposed and ranked. These strategies are: integrated management, smart growth strategy, recycling of barren lands and military lands, reorganization of worn-out structures, enhancement of urban services, utilization of foreign tourism capabilities, utilization of transferring rights approach, reduction of interference and manipulation unplanned in the marine ecosystem, and finally increasing the citizens’ participation.
References:
اسماعیل زاده، ح، اسماعیل زاده، ی، 1394. انتخاب استراتژی بهینه توسعه گردشگری با استفاده از مدل راهبردی SWOT (مطالعه مورد: شهر مراغه)، مجله آمایش محیط، 1394، 149-172.
تقوایی، مسعود، نادری، بهنام، دهقانی، یداله، 1385، تحلیلی بر برنامهریزی استراتژی توسعه شهری، نشریه انجمن راه و ساختمان ایران بنا، شماره ص 29-30.
پیرز، جان، ای، ریچارد، بی، رابینسون ،1383، مدیریت راهبردی (برنامهریزی، اجرا و کنترل)، انتشارات سمت، تهران.
حسینی سیاه گلی، م، قدمی، م. (1395). تحلیلی بر مؤلفههای گرایش به رویکرد استراتژیک در فرآیند برنامهریزی شهری در ایران، جغرافیا و پایداری محیط، شماره 18، بهار 1395، صفحات 81-95.
راهنمای بینالمللی برنامهریزی شهری و سرزمینی، 1394، unhabitat.org.ir.
رضایی، م، خاوریان گرمسیر،ا، چراغی، ر. (1394). برنامهریزی راهبردهای فضایی شهرهای شهرهای کوچک اندام با استفاده از مدل META-SWOT (مطالعه موردی: شهر تفت)، پژوهشهای جغرافیا و برنامهریزی شهری، دوره 3، شماره 4، زمستان 1394، صفحات467-486.
زیاری، ک، مهدنژاد، ح، پرهیز، ف. (1388). مبانی و تکنیکهای برنامهریزی شهری، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار.
سرشماری عمومی نفوس و مسکن، مرکز آمار ایران 1335 تا 1395.
شکوهی، م، اسکندری ثانی، م، محمدآبادی، ج. (1395). برنامهریزی استراتژیک توسعه شهر بیرجند بر اساس رویکرد راهبرد توسعه شهر با مدل SWOT و QSPM، فصلنامخ علمی ترویجی مطالعات فرهنگی-اجتماعی خراسان، سال 11، شماره 1، پاییز 1395، صفحات 105-125.
شماعی، ع، عبدالهی، ا، یوسفی فشکی، م. (1393). تحلیلی بر برنامهریزی توسعه شهر سردشت با رویکرد استراتژیک توسعه شهری، چشم انداز جغرافیایی در مطالعات انسانی، سال نهم، شماره 27، تابستان 1393، صفحات 35-51.
صابری، ح، ضرابی، ا، محمدی، ج. (1391). اولویتبندی استراتژیهای توسعه شهر با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP (مطالعه موردی: کلانشهر اصفهان)، فصلنامه علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، سال دوازدهم، شمارهی 39، پاییز 1391، صفحات 59-75.
12- صرافی، م .1381. از حاشیهنشینی تا متن شهرنشینی، فصلنامه هفت شهر، سال سوم، شماره 8، تهران، انتشارات شرکت عمران و بهسازی شهری ایران.
13- عباسی، م، شاکرمی، ن، ملک، ر. 1397. برنامهریزی راهبردی توسعه گردشگری شهری، نمونه مورد مطالعه: شهر خرم آباد، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال هشتم، تابستان 1397، 155- 168.
کشاورز، م، قدیری معصوم، م، عیاشی، ا، سرپرست، ح، 1395. تحلیل راهبردهای توسعه گردشگری پایدار بر اساس مدل "ماتریس داخلی-خارجی" و تحلیل استراتژیک سوات مطالعه موردی: شهرستان خرم آباد، مجله فضای جغرافیایی، 21-46.
گلوردزاده، رضا، سهامی، حبیب اله، پورموسوی، سید موسی، 1397، برنامهریزی راهبردی بافتهای فرسوده شهری از منظر پدافند غیرعامل مورد مطالعه: شهر یزد، مجله آمایش جغرافیایی فضا، سال هشتم، بهار 1397، 201-216.
محمودی، ف، یوسفنژاد، ع، محمدپور، م. راهنمای تدوین برنامههای استراتژیک برای شهرها (چاپ اول)، تهران، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریههای کشور.
مهدیزاده، ج. برنامهریزی راهبردی توسعه شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه ایران)، وزارت مسکن و شهرسازی، شرکت طرح و نشر پیام سیما، تهران.
مهندسین مشاور شهر و برنامه. طرح تجدید نظر در طرح جامع شهر بوشهر با رویکرد راهبردی.
هاروی، د. 1376. عدالت اجتماعی و شهر، مترجمان فرخ حسامیان، محمدرضا حایری و بهروز منادیزاده، انتشارات شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
هریسون، ج، کارون، ج. مدیریت استراتژیک، ترجمه بهروز قاسمی، انتشارات هیات، تهران.
نیک پور، ع، رزقی رمی، ف. 1398. بررسی و تحلیل شاخصهای توسعه شهری بر اساس مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره مورد مطالعه: شهر بابل، فصل نامه آمایش محیط،41-62.
Arnstein, S.1969. A Ladder of Citizen Participation. Journal of American Institute of Planners 35.89.
Bertolini, L. 2010. Sustainable urban mobility, an Evolutionary approach, European Spatial Research Policy 1, 109-126.
24-Brener,g. (2014). Planning and Development Strategy, London and New York Cities.
Cities Alliance. 2006b. Guide to Development Strategies: Improving Urban Performance Washington D.C: The Cities Alliance.
26-Dyson, R. G., (2004), “Strategic Development and SWOT analysis at the University of Waewick”, European Journal of Operatinal Research, 152: 531-540.
Pieterse, Edgar .2008. City Futures Confronting the Crisis of Urban Development, South Africa, First Published
_||_
