An analysis of Good & Bad in Shahnameh, Ancient Iran Religions and Islam

Subject Areas : شعر

Abdolreza Daneshvar Vaziri ¹ ( PhD scholar, Persian Language & Literature, Islamic Azad University, Boushehr Branch )
Seyyed Ahmad Hosseini Kazerouni ² ( Faculty Member, Persian Language & Literature, Islamic Azad University, Boushehr Branch )
Seyyed Mahmoud Seyyed Sadeqi ³ ( Faculty Member, Persian Language & Literature, Islamic Azad University, Boushehr Branch )

Received: 2015-12-08 Accepted : 2015-12-08 Published : 2015-08-01

Keywords: myth, اسطوره, فردوسی, Ferdowsi, خوبی, بدی, goodness, badness,

Abstract :

Ferdowsi’s “Shahnameh” is not the only epic poetry which expresses the wars and heroes and kings biography. But it contains deep humanistic and ethic concepts and is reliable from educational point of view. One of the main ethical concepts in Shahnameh is the concept of good & bad and the conflicts between them. The present article tries to express, explain and determine the concepts and thoughts of good and bad in Shahnameh. Thus it has been found out that the good and bad thoughts are like invisible and inseparable chain which links the different parts of Shanameh. The base of Shahnameh is the expression of good and bad in different fields. The research method is the content analysis and the method of subject selection is cluster (method).

References:

اسلامی ندوشن، محمدعلی. 1391، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، چاپ نهم، تهران: شرکت سهامی انتشار.

پیرنیا، حسین. 1386، ایران باستان، تهران: انتشارات دبیر.

طوسی، خواجه نصیرالدین. 1346، اخلاق ناصری، تصحیح و تعلیقات ادیب تهرانی، تهران: جاویدان علمی.

رشاد، محمد. 1365، فلسفه از آغاز تاریخ، تهران: انتشارات کتابخانه صدر.

ریاضی، حشمت اله. 1389، برگردان روایت‌گونه داستان‌های شاهنامه، تهران: نشر اوحدی.

سنجری، غلامعلی. 1391، مسأله منطقی شر، قم: مؤسسه بوستان کتاب.

فردوسی، ابوالقاسم. 1386، شاهنامه فردوسی، تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

قدیانی، عباس. 11391، مذهب و باورهای دینی ایرانیان، تهران: ارون.

کانت، ایمانوئل. 1378، درس‌های فلسفه اخلاق، ترجمه منوچهر صالحی، تهران: نقش و نگار.

 

مقالات

خلیلی جهانتیغ، «ادبیات تعلیمی و تربیتی در شاهنامه فردوسی»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی،1390، سال سوم، شماره یازدهم، صص 41-58.