Theme Making Together with Fluent Inditement ( calligraphy ) Expressions in the Mathnavi of the Selselatozzahab ( The Haft Owrang of Jaami )

Subject Areas : Abstract Articles

Nahideh Adli ¹ , Ali Dehqan ² , Rostam Amani Astmal ³

1 - PhD student, Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
2 - Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.
3 - Department of Persian Language and Literature, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran.

Received: 2018-04-17 Accepted : 2019-06-22 Published : 2019-11-22

Keywords: Theme Creation, Keywords : Jaami, The Seven Thrones, The selselatozzahab, fluent inditement, theme making elements,

Abstract :

Abstract         Theme creation and poetic interpretation are of the most significant features of Farsi poetry. The poet, In this device, creates relationship between the remote and apparently non-related elements which by similarities, proximities , conflicts, participation in the function, homogeneity and literal agreement are attained. In the lifetime of Abdorrahman Jaami, there was not a new specific style in Persian poetry and the literary works of that period indicate the imitation of the great previous literary men. However, Jaami has created new themes with fluent inditements in his valuable work " The Seven Thrones " or The Haft Owrang which have not yet been investigated. The present article analyzes the theme creation with fluent inditement (calligraphy) in the first Mathnavi of the Seven Thrones (selselatozzahab) from Jaami. They are exquisite themes that , in Jaami's world of poetry  are inconsistent elements in the expression of imagination, beautiful themes are created . Having provided a theoretical framework, the verses of this Mathnawi have been analyzed in descriptive- analytic method.

References:

فهرست منابع و مآخذ

1- افصح زاد، اعلاخان، (1378)، آثار و شرح احوال جامی، تهران: دفتر نشر مکتوب، چ اوّل.

2- ایمان، رحم علیخان، (1349)، تذکرة منتخب. الطایف، (مقدّمة تاراچند، به اهتمام سیّد محمّد رضا جلالی نائینی و سیّد امّیرحسن عابدی)، تهران: پتابان.

3- حسن­پورآلاشتی، حسین، (1384)، معنی بیگانه در شعر صائب تبریزی، مجلّة دانشکدة ادبیّات و علوم انسانی تبریز. ش 196، صص 84 -69.

4- جامی، عبدالرّحمن، (1386)، هفت اورنگ، تصحیح مرتضی مدرّس گیلانی، تهران: اهورا.

5- حقیقت، عبدالرّفیع، (1372)، تاریخ عرفان وعارفان ایرانی از بایزید تا نورعلی شاه گنابادی، چاپ دوم، تهران: کومش.

6- خرمشاهی، بهاءالدّین، (1367)، حافظ­نامه، بخش اوّل، چاپ دوّم، تهران: مروارید.

7- دهخدا، علی‌اکبر، (1377)، فرهنگ لغت دهخدا، زیرنظر محمد معین وسیّدجعفر شهیدی، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.

8- سرمدی، عبّاس، (1380)، دانشنامة هنرمندان ایران و جهان اسلام، تهران: هیرمند، چ اوّل.

 9- سجّادی، جعفر، (1383)، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، چاپ هفتم،تهران، انتشارات طهوری.

10- شیرچی، اسرافیل؛ کیانی، حمید، (1393)، خوشنویسی؛ گذری برتاریخچه و قواعد خط، چاپ اوّل، تهران: ادارة کلّ فرهنگی شهرداری تهران.

11- صفا، ذبیح الله، (1369)، تاریخ ادبیّات در ایران، ج 5، انتشارات فردوس، تهران، چ چهارم. 

12- علی­شاهرودی، فروغ، (1388)، پیدایش و تحول خط در ایران، ج 1و2، چاپ اوّل، تهران: رسانش.

13- فراهانی منفرد، مهدی، (1381)، پیوند سیایت و فرهنگ در عصر زوال تیموریان و ظهور صفویان، تهران: نشر انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چ اوّل.

14- فقیهی، حسین و نظری نوکند، نیره، (1387)، «مضامین عرفانی در غزلیّات صائب»، پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، ش 10، صص 73 – 84.

15- فضائلی، حبیب الله، (1393)، تعلیم خط، تهران: سروش، چاپ دهم.

16- قلیچ خانی، حمیدرضا، (1388)، فرهنگ واژگان واصطلاحات خوشنویسی و هنرهای وابسته، چاپ دوم، تهران: روزنه.

17- مدرس تبریزی، محمّدعلی، (1374)، ریحانه­الادب، جلد 1و 2و 3و 4و 5و 7و 8، تهران: خیّام، چ چهارم.        

18- معین، محمّد، (1375)، فرهنگ معین، چاپ نهم، تهران: امّیرکبیر.

19- وحیدیان کامّیار، تقی، (1385). «مضمون­آفرینی و نکته­پردازی درغزل». شعر، شماره 64، صص47 - 45

20- یار شاطر، احسان، (1383)، شعرفارسی در عهد شاهرخ (نیمه اوّل قرن نهم) یا آغاز انحطاط در شعر فارسی، تهران: دانشگاه تهران، چ اوّل.