The methodology of cognition in transcendent wisdom

Subject Areas : فلسفه اسلامی

MohammadHossien Irandoost ¹ , Eshagh Aban ²

1 - Assistant Professor, Islamic Azad University, Qom, Iran
2 - Phd.Student of Philosophy and Theology, Islamic Azad University, Qom Branch, Qom, Iran.

Received: 2019-04-21 Accepted : 2020-05-10 Published : 2019-09-23

Keywords: Mulla sadra, Islamic Philosophy, knowledge, transcendent wisdom, Cognitive Methodology,

Abstract :

  Cognition and knowledge have been the categories that allscholars and philosophers discuss and research on. In the methodology of cognition, one should pay attention to the main sources of the philosopher in achieving cognition. Mulla Sadra has a completely new method and approach, and he does not completely reject or confirm any of his previous methods, including the method of recognizing peripatetics, enlightenment, mysticism, and theology, and he does not approve of these methods and their sources, including proof and revelation. In addition, the intuition has also been used, and it has provided a comprehensive, complete, and new analysis, and has laid a new horizon for the attainment of knowledge.

References:

1. ابن سینا، حسین بن عبدالله  (1404ق/ب). الشفاء. تصحیح سعید زائد. قم: کتابخانۀ آیت­الله مرعشی نجفی، ج1.


2. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1404ق/الف). التعلیقات. تحقیق از عبدالرحمن بدوی. بیروت: مکتبه الاعلام الاسلامی.


3. ابن عربی، محی­الدین (1329ق). الفتوحات المکیه فی معرفه أسرار المالکیه والملکیه. به کوشش عثمان یحیی. قاهره:بی‌نا، ج2.


4. تهانوی، محمدعلی بن علی (1996م). موسوعه کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم. بیروت: مکتبه لبنان ناشرون، ج2.


5. خامنه­ای، محمد (1378). ملاصدرا؛ زندگی، شخصیت و مکتب صدرالمتألهین. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.


6. ذاکری، مهدی؛ عمادزاده، حسین­ (1396. منابع معرفت از نظر ملاصدرا. خردنامۀ صدرا، شمارۀ 87، ص84.


7. سجادی، سید جعفر (1341). تأثیر اخوان­ الصفا و حمیدالدین کرمانی در صدرالدین شیرازی. مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 9(3)، ص96.


8. شریف، میان­محمد؛ پورجوادی، نصرالله. (1389). تاریخ فلسفه در اسلام. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.


9. صدرالدین شیرازی (1370). تفسیر القرآن الکریم. به تصحیح محمد خواجوی. قم: بیدار، ج9.


10. عبایی کوپایی، محمود (1383). بررسی تطبیقی معرفت­شناسی حکمت مشاء و حکمت متعالیه. رسالۀ دکتری. استاد راهنما: محمدتقی فعالی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.


11. کربن، هانری (1391). تاریخ فلسفۀ اسلامی. با همکاری حسین نصر و عثمان یحیی. ترجمۀ جواد طباطبایی. تهران: نشر مینوی خرد، ج1.


12. ملاصدرا (1370). تفسیر القرآن الکریم. به تصحیح محمد خواجوی. قم: بیدار.


13. ملاصدرا (بی­تا). کسر الاصنام. تصحیح محمد جهانگیری. تهران: نشر بنیاد حکمت اسلامی


14. ملاصدرا، محمد  (1368). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. قم: مکتبه مصطفوی، چاپ دوم، ج1،3،4،7،5،9،2.


15. ملاصدرا، محمد (1354). المبدأ والمعاد. به تصحیح سید جلال­الدین آشتیانی. تهران: انجمن حکمت و فلسفۀ ایران، ج2.


16. ملاصدرا، محمد (1363الف). مفاتیح الغیب. به تحقیق محمد خواجوی. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.


17. ملاصدرا، محمد (1363ب). المشاعر. ترجمۀ بدیع­الملک میرزا عماد الدوله. ترجمه و مقدمه و تعلیقات فرانسوی از هنری کربن. تهران: کتابخانۀ طهوری، چاپ دوم.


18. ملاصدرا، محمد (1363ج). مفاتیح ­الغیب. ترجمۀ محمد خواجوی. تهران: دانشگاه تهران.


19. ملاصدرا، محمد (1366). شرح اصول ­الکافی. به تصحیح محمد خواجوی. با حاشیۀ علی بن جمشید نوری. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.


20. میناگر، غلامرضا (1392). روش­شناسی صدرالمتألهین؛ استنباط معارف عقلی از نصوص دینی. تهران. سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.


21. نصر، حسین (1382). صدرالمتألهین شیرازی و حکمت متعالیه. ترجمۀ حسین سوزنچی. تهران: دفتر پژوهش و نشر سهروردی.


22. نصر، حسین (1389). سه حکیم مسلمان. ترجمۀ احمد آرام. تهران: نشر علمی و فرهنگی.


23. نصر، حسین (1971م). حکمت الهیات و کلام. بی­جا: استودیا اسلامیکا.