درخت بلوط ایرانی (.Quercus brantii Lindl) از نظر اکولوژیکی، اقتصادی- اجتماعی و حفاظتی یکی از با ارزش ترین گونه ها است که بهره برداری بی رویه، حیات آن را با تهدید جدی روبه رو کرده و جنگل کاری و احیای این جنگل ها بسیار ضروری می باشد. در این زمینه آگاهی بیشتر در مورد روش های کاشت بذر و ایجاد شرایط بهینه برای تولید نهال های سالم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تحقیق حاضر به صورت آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور زمان کاشت بذر در دو سطح (آذر و اسفند ماه) و روش کاشت بذر در سه سطح (کاشت مستقیم بذر، خیساندن بذر در آب به مدت 48 ساعت و خیساندن بذر در آب به مدت 72 ساعت) در قالب طرح کاملا تصادفی متعادل با 4 تکرار و 10 گلدان در هر تکرار در نهالستان ایوان واقع در استان ایلام انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد برای اثر اصلی زمان کاشت صفات زنده مانی، درصد زنده مانی، بنیه گیاهچه، طول ساقه و وزن خشک ساقه در سطح 1 درصد و برای صفات قطر یقه طول ریشه در سطح 5 درصد معنی دار بوده است. همچنین برای روش کاشت تمام صفات به جز قطر یقه و طول ریشه در سطح 1 درصد دارای اختلاف معنی دار بودند. نتایج مقایسه میانگین با آزمون دانکن نشان داد بذور کشت شده در آذر ماه برای تمام صفات جوانه زنی و رویشی نهال بهتر از بذور کشت شده در اسفند ماه بوده است. همچنین نتایج مقایسه میانگین نشان داد در بین روش های مختلف، بذوری که قبل از کاشت به مدت 48 ساعت در آب قرار گرفتند، از نظر صفات جوانه زنی و رویشی نهال بهتر از سایر بذور بودند. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد آذر ماه بهترین زمان کاشت و خیساندن بذور به مدت 48 ساعت قبل از کاشت، بهترین روش کاشت برای بذور بلوط ایرانی می تواند باشد. Manuscript profile