زمینه و هدف: با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، انسانها به تدریج از طبیعت دور شده و تراکم بیش ازحد جمعیت و ایجاد محیط های انسان ساخت، نیازهای زیست محیطی، جسمی و روحی انسان را بیشتر بروز داده است. برای رفع این نیازها، انسان شهرنشین اقدام به ایجاد پارکها در داخل شهرها کرده است. هدف تحقیق حاضر اولویت بندی شاخص های رضایت مندی شهروندان از پارک ها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل تاپسیس در پارک های شهر تهران است. روش بررسی: روش انجام پژوهش به صورت توصیفی، تحلیلی و پیمایشی بوده است. اطلاعات به صورت تکمیل پرسشنامه توسط مراجعان به پارک اخذ شد و در نهایت تجزیه و تحلیل نهایی بر روی آن صورت گرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که اکثر پاسخگویان در دامنه سنی بین 20 تا 40 سال، دارای شغل آزاد، با مدرک تحصیلی دیپلم و لیسانس بودند، انگیزه آن ها از مراجعه به پارک استراحت و طریقه دسترسی آن ها به پارک وسیله شخصی بوده است. شاخص های رضایت مندی شهروندان از پارک ها براساس مدل تاپسیس مشخص گردید. در این مدل فضای سبز و تابلوها به ترتیب دارای کمترین و بیشترین فاصله از گزینه ایده آل بودند. براساس شاخص شباهت، در بین 23 معیار مورد بررسی فضای سبز و مساحت پارک به ترتیب رتبه یک و دو و تابلوها و زباله دان ها به ترتیب رتبه 22 و 23 را به خود اختصاص دادند. براساس روش چند متغیره تجزیه خوشه ای معیارهای رضایت مندی شهروندان از پارک ها به سه گروه تقسیم شدند. معیارهایی که بیشترین، کمترین و حد متوسطی از رضایتمندی را برای مردم داشتند به ترتیب در گروه اول، دوم و سوم قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: براساس روش تجزیه خوشه ای میزان رضایتمندی مردم از عناصر برگزاری مسابقات در پارک، فضای سبز در بهار، وسعت فضای سبز، مساحت پارک و تنوع گل ها و درختان نسبت به سایر عناصر بیشتر بود. Manuscript profile