این پژوهش بر روی آبخوان آب زیرزمینی دشت چاردلی، حد فاصل استان­های کردستان و همدان واقع در غرب ایران صورت گرفته است. برای این منظور از داده­های کیفیت آب زیرزمینی آبخوان در سال­های 87- 1381 بهره گرفته شده و اقدام به بررسی تغییرات پارامترهای کیفی آبخوان در طی این سال­ها، در مقایسه با استانداردهای کیفی مربوط به آب شرب، کشاورزی، خورندگی و رسوب­گذاری شده است. تحلیل کیفی آب زیرزمینی براساس نتایج حاصل از اطلاعات تجزیه شیمیایی 25 حلقه چاه در محدوده مورد نظر انجام پذیرفت. پارامترهای کیفی مورد تحلیل شاملpH, HCO₃^-, SO₄^2-, Cl^-, Mg²⁺, TH, Ca²⁺, K⁺, Na⁺ TDS, Co₃^2-و هدایت الکتریکی می­باشند.  نتایج حاصل از تحلیل­های کیفی در محیط نرم­افزار GIS، تحت لایه­های توصیفی وارد شده و درون­یابی با استفاده از روش کوکریجینگ بر اساس کمترین خطای میانیابی، جهت تهیه نقشه­های پهنه­بندی کیفی انجام گرفت. وضعیت کیفی آبخوان، نشان دهنده کاهش کیفیت آب زیرزمینی در سال­های 1383 تا 1385 و سپس بهبود وضعیت تا سال 1387 است. نقشه­های پهنه­بندی کیفی آبخوان آب زیرزمینی نیز نشان دهنده افت کیفیت بین سال­های 1381 تا 1384 در مناطق خروجی آبخوان بوده و پس از آن تا سال 1387 رو به بهبود نهاده­اند. این تغییرات منطبق با افت تراز آب زیرزمینی دشت در سال 1384 می­باشد و این موضوع متاثر از وضعیت بارندگی کم منطقه در این دوره و حفر بی­رویه چاه بوده است. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که مناطق واقع در شمال دشت و نزدیک به خروجی آبخوان از کیفیت پایین­تری برخوردار می­باشند. Manuscript profile