در رابطه بین معماری، فرهنگ و مصرف، فرهنگ ب هواسطه ساختما نها، ب هعنوان یک ابزار مادی ، و مصرف ساکنین خانه ها،ب هعنوان رفتار و کنش فرهنگی، خود را بازتولید م یکند؛ زیرا معماری و مصرف، ابزارهای بازنمایی فرهنگ هستند. پرسشاصلی پژوهش، چگونگی تغییر کارکرد عناصر خانه در فرهنگ های متفاوت است که جهت بررسی آن، در مطالعه ای تطبیقی، ازروش های کیفی و میدانی استفاده م یشود. در نمونه های این مطالعه تطبیقی، ساکنین خانه های محله حاجی )بافت قدیم( ومحله استادان )بافت جدید( همدان، با مقایسه تشابهات و تفاو تها، مورد مطالعه قرار م یگیرد. در گردآوری اطلاعات، از روشمصاحبه، مشاهده و عکاسی و ب همنظور تحلیل داد هها از روش های توصیف و تفسیر مفاهیم استفاده می شود. یافته های پژوهشنشان می دهد چگونه ساختارهای فرهنگی متفاوت در دو بافت، باعث ایجاد تفاوت هایی در شیوه نگرش و ارزش گذاری ساکنینخانه ها ازجمله تفاوت در سبک چیدمان فضاهای داخلی خانه، دستشویی، آشپزخانه، فضاهای شخصی و نیز سبک های متفاوتپذیرایی از مهمان شده است. Manuscript profile

مساجد به‌عنوان نوعی قرارگاه‌های جمعی با پتانسیل اجتماع‌پذیری بالا در راستای هم‌ساختی فعالیت‌های عبادی، آموزشی و فرهنگی؛ سلسله‌مراتبی از نظام‌های رفتاری و فعالیتی را به‌وجود می‌آورند. امروزه به دلیل تغییر در ساختار شهری، می‌توان شاهد افزایش شکل‌گیری مساجدی با ساختاری طبقاتی و یا طرح‌های با مبانی کمینه‌گرایی بود که؛ سرزندگی، پویایی و میزان اجتماع‌پذیری مطلوب و پیوند پایدار مابین فضا و مخاطبان در این مساجد برقرار نگردیده است. هدف پژوهش؛ بررسی سنجش میزان اجتماع‌پذیری در مساجد و عوامل مؤثر در کیفیت اجتماعی آن با اولویت قرار دادن مؤلفه‌های کالبدی و عملکردی در مساجد شهر قزوین می‌باشد. ابتدا مساجد موردنظر با روش توصیفی ـ تحلیلی و میدانی موردسنجش قرارگرفته‌اند و در ادامه به جهت بررسی پاره‌ای از پارامترها، پرسشنامه تدوین گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که عوامل کالبدی ایستا و پویا نظیر؛ توزیع، پیکره‌بندی، سلسله‌مراتب فضایی و آسایش محیطی به‌همراه عوامل فعالیتی، در اجتماع‌پذیری محیط مساجد تأثیرگذار می‌باشند. Manuscript profile