در محیط پرتلاطم و پویای امروز، هدایت مسیر توسعه فناوری، مشتمل بر هدف گذاری، اتخاذ راهبردها و تدوین سیاست ها؛ لازمه توسعه موفق آن به شمار می رود. اما فناوری چه درون زا و مبتنی بر فعالیت های تحقیق و توسعه داخلی باشد چه با منشاء خارجی و برون زا تلقی شود؛ مستلم سیاستگذاری و مدیریت صحیح بر فرایند توسعه فناوری و رهنگاری آن است. لذا رهنگاری فناوری با هدف همراستایی استراتژی های سازمان در جهت دستیابی به اهداف کسب وکار به عنوان یک ابزار مدیریتی پشتیبان کسب وکار قلمداد شده و بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهش های متعددی در این حوزه صورت گرفته و مدل ها، فرایندها و چارچوب های مختلفی برای نمایش رهنگاشت ها و اجرای فرایند رهنگاری ارائه شده است. با این وجود کمبود پژوهشی که به بررسی سیستماتیک و تحلیلی این مطالعات پرداخته باشد احساس می شود. لذا این پژوهش می کوشد با استفاده از تکنیک فراترکیب و تفسیر تطبیقی 73 پژوهش (از سال 1997 تا 2016[i]) در حوزه رهنگاری فناوری، به ارائه یک چارچوب ترکیبی از مولفه های اصلی رهنگاری فناوری (دیدگاه های مختلف نست به رهنگاری، نیازمندی های رهنگاری، فرایند رهنگاری، مولفه های رهنگاشت، شکل و قالب رهنگاشت و تکنیک های اثربخش در رهنگاری) بپردازد. این چارچوب پیشنیاز تحقیقات آتی در حوزه رهنگاری (توسعه فرایند رهنگاری و یا تدوین رهنگاشت نوین در حوزه های تخصصی) می باشد. در پایان با استفاده از نظر خبرگان و آنتروپی شانون کفایت و اهمیت مولفه های شناسایی شده در چارچوب پیشنهادی، ارزیابی می شود. Manuscript profile