چکیدهبیماری های روان تنی به بیماری های جسمی گفته می شود که عوامل روان شناختی در شروع یوا تشودیدآن ها مؤثر هستند. هدف این پژوهش مقایسه اضوطراب و کیفیوت زنودگی در بیمواران روان تنوی تحوتدرمان شناختی رفتاری و - دارویی با بیماران تحت درمان دارویی بود. روش پژوهش، علی مقایسه ای بود. -جامعه آماری تعداد 70 نفر بیمارانی بودند که از سال 1392 تا 1401 از شهرستان های مختلوف اسوتانگیلان با تشخیص بیماری روان تنی به کلینیک سلامت روان در لاهیجان مراجعوه کورده بودنود. از بوینآن ها تعداد 38 نفر به عنوان نمونه آماری با شیوه هدفمند انتخاب شدند و به طوور تصوادفی در دو گوروه19 نفری قرار گرفتند. گروه اول از دارودرمانی و 8 جلسه یک ونیم ساعتی و هور هفتوه یوک جلسوه، ازمداخله درمان شناختی رفتاری، بر اساس محتوای پروتکل درمانی بک، بهره مند شد اما گروه دوم فقوط -از دارودرمانی استفاده نمود. هر دو گروه به وسیله پرسشنامه اضطراب )کتل( و پرسشنامه کیفیت زندگیسازمان بهداشت جهانی مورد آزمون پس از درمان قرار گرفتند. شیوه تحلیل آماری، تحلیل واریوانس بوااندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار 20SPSS بود. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیوری مکورر نشوانداد که میانگین اضطراب گروه شناختی رفتاری و دارویی و گروه دارودرمانی متفاوت است. همچنوین –یافته ها نشان داد که میانگین کیفیت زندگی گروه اول و گروه دوم باهم متفاوت بود به این صوورت کوهگروه درمان دارویی و شناختی رفتاری، کواهش بیشوتری در اضوطراب داشوتند و کیفیوت زنودگی آنهواافزایش بیشتری نشان داد. بنابراین پیشنهاد موی شوود در مراکوز روان پزشوکی در کنوار دارودرموانی ا زروان درمانی برای کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی بیماران روان تنی و درموان اخوتلالات روانویاستفاده شود. Manuscript profile