هدف از این پژوهش، ارائه مدل توسعه تاب‌آوری سازمان‌های ورزشی از طریق شایستگی‌های عملکرد مجازی بود. از این‏رو روش پژوهش از نوع کیفی و با رویکرد تماتیک بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید و مدیران) و منابع اطلاعاتی (کتاب‏ها، مقالات، اسناد، رسانه‏ها و ...) بود. نمونه‏گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (18 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه‏ای نظام‏مند و مصاحبه‏های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته‏ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله‏ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. نتایج کدگذاری گزینشی نشان داد که شایستگی‏هایی نظیر شایستگی‏های رفتار مجازی، شخصیت مجازی، مدیریتی، دانشی و رسانه‏ای ازجمله مهم‏ترین شایستگی‏های مجازی مؤثر بر تاب‏آوری در سازمان‏های ورزشی می‏باشد. بنابراین برنامه‌ریزی و تلاش در جهت توسعه شایستگی‌های مجازی می‌تواند تاب‌آوری سازمان‌های ورزشی را در بحران‌های مختلف همچون بحران اقتصادی و سلامتی (همچون همه‌گیری ویروس کرونا) ارتقاء دهد. Manuscript profile