هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل تسلط به زبان انگلیسی به عنوان عامل پیش بینی‌کننده هوش فرهنگی (CQ) سرپرستان ورزشی ایران بود.روش شناسی: در این مطالعه با رویکرد کیفی از روش پدیدارشناسی استفاده شد.12 نفر از سرپرستان ورزشی زن و مرد که حداقل یک دوره ورزشکاران خود را به مسابقات بین المللی اعزام کرده بودند به صورت هدفمند و همگون انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرارگرفتند.یافته‌ها: عوامل تسلط به زبان انگلیسی در قالب 3 مضمون فراگیر "ساختاری"، "فردی" و "محیطی" شناسایی گردید. مضمون فراگیر عوامل ساختاری از مضامین پایه؛ آموزش، ارتباط با واسطه مترجم و تبادل اطلاعات، تدوین گردید. مضمون فراگیر عوامل فردی از مضامین پایه؛ رفتار کلامی، برقراری ارتباط و تعاملات هدفمند، تشکیل شد و مضمون فراگیر عوامل محیطی شامل مضامین پایه؛ تبادل فرهنگ‌ها، رعایت قوانین و آگاهی از قوانین، بود.نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که یکی از مولفه‌های هوش‌فرهنگی، تسلط به زبان انگلیسی است. تسلط به زبان انگلیسی عامل اصلی برقراری ارتباطات موثر در فضاهای بین‌فرهنگی است. پژوهش حاضر اهمیت دادن به موضوع تسلط به زبان انگلیسی در جهت رسیدن به موفقیت‌های بیشتر سرپرستان ورزشی ایران در عرصه‌های بین المللی را پیشنهاد می‌کند. Manuscript profile

در این مقاله برساخت معنایی پیامدهای اجتماعی و فرهنگی کم آبی و خشکسالی زاینده رود با تأکید بر پایداری شهری، از طریق تجربه زیسته‌ی شهروندان اصفهانی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش مطالعه ی حاضر کیفی، از نوع پدیدارشناسی و نحوه ی نمونه گیری مبتنی بر نمونه گیری هدفمند از نوع متجانس بوده است. بر این اساس 32 نفر از شهروندان زن و مرد اصفهانی در محدوده‌ی سنی 30 تا 65 سال انتخاب شدند و در طول مصاحبه‌ی عمیق نیمه ساختاریافته، تجربه‌ی زیسته ی خود درباره‌ی کم‌آبی و خشکسالی زاینده رود را به طور کامل بیان کردند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل مضمون و برای تعیین اعتبار یافته ها از معیارهای قابلیت اعتبار، قابلیت اطمینان و مطابقت با عینیت داشتن، استفاده شد. یافته های این پژوهش در قالب 4 مقوله‌ی فراگیر دسته بندی شد که حاصل استخراج و مفهوم بندی داده ها در 92 مقوله‌ی پایه، 27 مقوله‌ی سازمان دهنده و 14 مقوله‌ی زیر فراگیر است. مقوله های فراگیر به عنوان پیامدهای اجتماعی و فرهنگی کم آبی و خشکسالی زاینده رود با تأکید بر پایداری شهری عبارتند از: سرمایه‌ی اجتماعی(کاهش مشارکت اجتماعی،...)، سرمایه‌ی سیاسی(کاهش اعتماد سیاسی، ...)، سرمایه‌ی اقتصادی(کاهش قیمت زمین های کشاورزی بی آب و کم آب، تغییر در کاشت محصولات، ...) و سرمایه‌ی فرهنگی(تغییر در ذائقه‌ی غذایی، ...)، در مجموع یافته ها بیانگر آن است که کم آبی و خشکسالی زاینده رود، سرمایه های(اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی) شهروندان و بویژه ساکنان منطقه‌ی شرق اصفهان(عمدتاً کشاورزان) را تحت تأثیر قرار داده است. در عین حال، شهروندان خشکسالی و کم آبی را دلیل اساسی تخریب تمدن و فرهنگ شهر تاریخی اصفهان قلمداد نموده و سلامت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شهر را در خطر می بینند. Manuscript profile