افزایش قابلیت مقایسه صورت‌های مالی منجر به کاهش هزینه نمایندگی و نیاز به نگهداشت وجوه نقد می‌شود. در این راستا، هدف این تحقیق بررسی ارتباط قابلیت مقایسه صورت‌های مالی و نگهداشت وجوه نقد و تاثیر ساختار سرمایه و چرخه های عملیاتی بر رابطه قابلیت مقایسه صورت-های مالی و نگهداشت وجوه نقد می‌باشد. برای رسیدن به اهداف تحقیق، داده‌های شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1393 تا 1397 با استفاده از رگرسیون خطی چند گانه به روش داده های تابلویی مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهند که افزایش قابلیت مقایسه صورت‌های مالی به طور قابل توجهی باعث کاهش نگهداشت وجوه نقد شرکت‌ها می‌شود. همچنین شواهد حاکی از آن است که تاثیر معناداری ناشی از ساختار سرمایه و چرخه های عملیاتی بر رابطه بین قابلیت مقایسه صورت‌های مالی و نگهداشت وجوه نقد وجود ندارد. نتایج به-دست‌آمده بیان‌گر این است که سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی خود بر صورت‌های مالی شرکت‌ها اتکا می‌کنند، بنابراین شایسته است نهادهای استانداردگذار و ناظر و همچنین ارکان راهبری شرکت‌ها اهمیت ویژه‌ای برای قابلیت مقایسه اطلاعات مالی قائل شوند. Manuscript profile