امروزه مباحث حوزۀ فرهنگ به عنوان مهمترین عامل در توسعۀ اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، انسانی و اخلاقی یک کشور، در کانون توجه صاحبنظران، اندیشمندان و نخبگان قرار گرفته و نقش مؤثر و بنیادی فرهنگ قومیت‌ها و اقوام ایرانی و بررسی فرایند سازگاری میان فرهنگ‌ها امری ضروری است.این تحقیق که یک پژوهش بنیادی از نوع توصیفی- اکتشافی است، تلاش شده تا بر مبنای روش داده بنیاد در مطالعات علوم انسانی، الگوی سازگاری فرهنگی در اقوام ایرانی را متناسب با روش تحقیق و اهداف ارائه نماید.الگوی مفهومی بدست آمده در ۵ طبقه اصلی با با مقوله‌های محوری هویت قومی، بینش و شناخت، جامعه پذیری و مدیریت فرهنگی؛ مقوله‌های بسترساز و شکل دهنده شامل آموزش، همگرایی قومی، خط مشی گذاری دولتی و ایدیولوژی؛ مقوله‌های تقویت کننده شامل اشتراکات الگویی، عوامل محیطی، رسانه‌های اجتماعی و مشارکت اجتماعی؛ و عواملی مانند سوء مدیریت، سیاسی گرایی، واگرایی فرهنگی و سنت گرایی به عنوان عوامل مانعی و امنیت پایدار و انسجام ملی حاصل و پیامد این الگوی مفهومی می‌باشد. Manuscript profile