امروزه با توجه به اثرات جانبی آنتی‌بیوتیک‌ها و افزایش مقاومتی که میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا علیه آن‌ها کسب کرده اند تلاش براي جايگزين کردن عوامل ضدمیکروبی با منشأ گیاهی و با عوارض جانبي كمتر ضروری است. این تحقیق نوعی مطالعه آزمایشگاهی بوده که با هدف تعيين اثر ضدباکتریایی گیاه جوزهندی بر جدایه‌های Streptococcus pyogenes مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف انجام گرفت. در این تحقیق، عصاره متانولی گیاه به روش ماسراسیون تهیه و عصاره با کاغذ واتمن شماره یک فیلتر شد، سپس توسط سیستم تقطیر در خلا دوار تغلیظ و خشک گردید. غلظت‌های مختلف 80، 40، 20، 10، 5، 5/2، 25/1 و 625/0 از عصاره در حلال دی‌متیل سولفوکساید و متانول با حجم برابر تهیه شد. شناسایی جدایه‌های مولد بتالاکتاماز به روش فنوتیپی با دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی سفوتاکسیم و دیسک ترکیبی سفوتاکسیم/کلاولونیک اسید صورت گرفت. فعالیت ضدباکتریایی بر علیه 40 ایزوله از باکتری‌های مولد بتالاکتاماز، به روش انتشار چاهک بررسی شد. پس از انکوباسیون به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد میزان حساسیت باکتری‌ها، با اندازه‌گیری قطر هاله بازدارندگی از رشد تعیین شد. بر اساس نتایج حاصله، از 40 باکتری Streptococcus pyogenes 50 درصد از جدایه‌ها مولد بتالاکتاماز بودند. ایزوله‌های Streptococcus pyogenes به عصاره گیاه جوزهندی حساسیت نشان دادند و میانگین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد نسبت به استرپتوکوکوس مولد بتالاکتاماز، 10میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. با توجه به بالا بودن اهمیت و خاصیت ضدمیکروبی گیاه جوزهندی و نتایج به دست آمده از این مطالعه ، می توان امیدوار بود که در آینده با انجام تحقیقات بیشتر بتوان از این گیاه استفاده بهتر و علمی تری جهت تولید فرآورده هایی با اثربخشی بیشتر و عوارض کمتر برای درمان عفونت های استرپتوکوکی کرد. Manuscript profile

شواهد فراوانی مبنی بر اثرات بیولوژیک مفید پروبیوتیک ها در مواد غذایی و لبنی وجود دارد. خواص ضد میکروبی، قابلیت تولید بیوسورفکتانت و بیوسنتز نانوذرات از اثرات قابل توجه این ارگانیسم ها می باشد. هدف از این پژوهش بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط باکتری های پروبیوتیک از ماست سنتی می‌باشد. حهت جداسازی پروبیوتیک‌ها از محیط کشت‌ ام آر اس آگار(دمن روگوزا شارپ اگار) استفاده گردید. جدایه‌های مولد بیوسورفکتانت از نظر تست‌های همولیز، گسترش نفت‌خام، انهدام قطره و امولسیه‌کنندگی مورد بررسی قرار گرفتند، جدایه برتر‌ جهت تولید نانوذرات اکسید منیزیم ، اندازه، فعالیت آنتی اکسیدانی، FTIR و اثرات ضد باکتریایی ارزیابی و به ‌روش پی‌سی‌ار تعیین هویت گردید. 9 جدایه خاصیت پروبیوتیکی داشتند، جدایه11L با توانایی تولید بیوسورفکتانت بهتر انتخاب شد. خاصیت ضد باکتریایی بیوسورفکتانت تولیدی بر علیه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی مشخص گردید .این سویه همچنین قادر به تولید نانوذرات اکسید منیزیم بود. نانوذرات تشکیل شده با اندازه 135 نانومتر ، اثرات ضد باکتریایی و آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی نشان دادند. سویه برتر به‌نام‌ انتروکوکوس هیرای معرفی گردید. با توجه به یافته‌‌های به‌دست آمده‌، به‌نظر می‌رسد که این سویه پروبیوتیک مولد بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم می‌تواند در جهت استفاده در مصارف صنایع غذایی و صنعتی مورد استفاده قرار بگیرد Manuscript profile

هرگونه تغییر و تبدیل در ماده غذایی که از ارزش کیفی آن بکاهد یا میزان پذیرش و بازارپسندی آن را کاهش دهد فساد ماده غذایی نامیده می‌شود. گاز اتیلن یکی از گازهای تولید شده از میوه‌های رسیده است که سبب رسیدن زیاد و فساد میوه در زمان نگهداری می‌گردد. جهت جذب این گاز در مدت نگهداری میوه راه‌کارهایی پیشنهاد شده است. این مطالعه با هدف بکارگیری فیلترهای زیستی در حذف گاز اتیلن به منظور افزایش عمر میوه موز پس از برداشت در مدت نگهداری در انبار انجام گرفت. کارآیی بسترهای مختلف تهیه شده از ضایعات کشاورزی که حاوی میکروارگانیسم‌های طبیعی محیطی بودند در فیلترهای زیستی طراحی شده به منظور حذف گاز اتیلن و جلوگیری از فساد میوه موز نسبت به نمونه‌های شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت. دستگاه گاز کروماتوگراف نشان داد که مقدار گاز عبوری از ستون شماره 4 که حاوی بسترهای خاک پیت، خرده‌های چوب سپیدار، بستر آلی غنی شده، خاک برگ، کاه و کود آلی کرمی بود معادل 6528/0 میلی‌لیتر اتیلن بر لیتر هوا می‌باشد که بیشترین توانایی حذف گاز اتیلن را در مقایسه با سایر ستون‌ها داشته و با نمونه شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان داد. همچنین این فیلتر بصورت مشاهده‌ای نیز از نظر ماندگاری موزهای نارس نسبت به نمونه‌های شاهد از کارآیی لازم برخوردار بود و فیلترهای زیستی حاوی باکتری سودوموناس پوتیدا دارای بیشترین میزان جذب گاز اتیلن می‌باشند. بر اساس یافته‌های به دست آمده استفاده از فیلترهای زیستی جهت افزایش ماندگاری میوه‌ها در انبار پیشنهاد می‌گردد. Manuscript profile

در بسیاری از نقاط دنیا استفاده از طب گیاهی برای درمان بسیاری از بیماری های عفونی سابقه دیرینه سنتی دارد. به دلیل اثرات جانبی و مقاومتی که میکروارگانیسم های بیماریزا در مقابل آنتی بیوتیک ها ایجاد می کنند، اخیراً توجه زیادی به استخراج ترکیبات فعال بیولوژیکی از گونه های گیاهی مورد استفاده در طب گیاهی شده است. هدف این مطالعه بررسی فعالیت ضد باکتریایی اسانس گیاه مریم گلی بر روی 4 سویه استاندارد باکتری و شناسایی ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده آن بوده است. اسانس گیاه با روش تقطیر آبی توسط دستگاه کلونجر استخراج شد و از طریق گاز کروماتوگرافی- اسپکتروسکوپی جرمی (طیف سنج جرمی) تجزیه و تحلیل شد. ۱۰ ترکیب شناسایی شدند که لینالول (8/54 درصد) و اسکلارول (3/27 درصد) به عنوان ترکیبات غالب شناسایی گردیدند. فعالیت ضد میکروبی اسانس گیاه در برابر سویه های استاندارد باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیاکلای و سالمونلاانتریکا ارزیابی شد. نتایج نشان داد که همه باکتری های مورد مطالعه نسبت به اسانس حساس بودند. حداقل غلظت کشندگی اسانس نسبت به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، اشریشیاکلای و سالمونلاانتریکا به ترتیب 15/0، 15/0، 38/0 و 77/0 درصد بودند. نتایج به دست آمده به کارگیری اسانس گیاه بومی مریم گلی مورد استفاده در طب سنتی را برای درمان عفونت های میکروبی و یا به عنوان نگهدارنده مواد غذایی تایید و پیشنهاد می نماید. Manuscript profile

پیشرفت روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌ها زمینه را برای جایگزین کردن عوامل ضدمیکروبی با منشأ گیاهی و با عوارض جانبی کمتر فراهم نموده است. این پژوهش نوعی مطالعه آزمایشگاهی بوده که با هدف تعیین اثر ضدباکتریایی گیاه جوزهندی بر جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف انجام گرفت. عصاره متانولی گیاه به روش ماسراسیون تهیه گردید. عصاره با کاغذ واتمن شماره یک فیلتر شده و توسط سیستم تقطیر در خلا دوار تغلیظ و خشک شد. غلظت‌های مختلف 80، 40، 20، 10، 5، 5/2، 25/1 و 625/0 از عصاره در حلال دی‌متیل سولفوکساید و متانول با حجم برابر تهیه گردید. شناسایی جدایه‌های مولد بتالاکتاماز به روش فنوتیپی با دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی سفوتاکسیم و دیسک ترکیبی سفوتاکسیم و کلاولونیک اسید انجام شد. فعالیت ضدباکتریایی بر علیه 40 ایزوله از باکتری‌های مولد بتالاکتاماز، به روش انتشار چاهک بررسی شد. پس از انکوباسیون به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد میزان حساسیت باکتری‌ها، با اندازه‌گیری قطر هاله بازدارندگی از رشد تعیین شد. بر اساس نتایج حاصله، از 60 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس 67 درصد از جدایه‌ها مولد بتالاکتاماز بودند. کلیه ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس به عصاره گیاه جوزهندی حساسیت نشان دادند و میانگین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد نسبت به استافیلوکوکوس مولد بتالاکتاماز، 10 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. به دلیل افزایش روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی، به نظر می‌رسد که بتوان از عصاره‌ی گیاه جوز بر علیه سوش‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به بتالاکتام در کنترل عفونت‌ها استفاده کرد و در این راستا، جداسازی و شناسایی مواد مؤثره عصاره گیاهی پیشنهاد می‌گردد. Manuscript profile

افزایش سویه های مختلف باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک های مختلف تبدیل به یکی از نگرانی های اصلی سازمان بهداشت جهانی شده است. اخیرا مقاومت باکتریایی از طریق تولید بتالاکتامازهای با طیف وسیع در حال افزایش است و به عنوان یک مشکل درمانی جهانی مطرح می شود لذا تلاش برای استفاده از داروهای با منشا گیاهی، برضد باکتری های با مقاومت دارویی اهمیت ویژه ای یافته است.هدف از این مطالعه تعیین اثرات ضدباکتریایی عصاره متانولی جوزهندی علیه جدایه های کلبسیلا پنومونیه و اسینتوباکتر بومانی مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف انجام گرفت. برای تهیه عصاره متانولی گیاه از روش ماسراسیون استفاده شد سپس عصاره با کاغذ واتمن شماره یک فیلتر ، و با استفاده از سیستم تقطیر در خلا دوار تغلیظ و خشک گردید. غلظت‌های مختلف 80، 40، 20، 10، 5، 5/2، 25/1 و 625/0 میلی گرم بر میلی لیتر از عصاره در حلال دی‌متیل سولفوکساید و متانول با حجم برابر تهیه گردید.از مجموع 100 ایزوله باکتریایی، جدایه‌های مولد بتالاکتاماز به روش فنوتیپی با دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی سفوتاکسیم و دیسک ترکیبی سفوتاکسیم/کلاولونیک اسید شناسایی شدند. بر اساس نتایج حاصله، از 60 باکتری کلبسیلا پنومونیه 33 درصد(20 ایزوله) و از 40 باکتری اسینتوباکتر بومانی 50درصد(20ایزوله) از جدایه‌ها مولد بتالاکتاماز بودند. فعالیت ضدباکتریایی بر علیه 20 ایزوله از کلبسیلا پنومونیه و 20ایزوله از اسینتوباکتر بومانی مولد بتالاکتاماز به روش انتشار چاهک بررسی شد. پس از انکوباسیون به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد میزان حساسیت باکتری‌ها، با اندازه‌گیری قطر هاله بازدارندگی از رشد تعیین شد. کلیه ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه و اسینتوباکتر بومانی به عصاره گیاه جوزهندی حساسیت نشان دادند و میانگین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد نسبت به کلبسیلا پنومونیه و اسینتوباکتر بومانی مولد بتالاکتاماز به ترتیب 10 و 5 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، می توان نتیجه گرفت عصاره‌ی گیاه جوزهندی در شرایط آزمایشگاهی قابلیت مهار باکتری های کلبسیلا و اسینتوباکتر را دارد و بر این اساس شاید بتوان در آینده با تحقیقات بیشتر و شناسایی ترکیبات موثر، از این عصاره، به عنوان جایگزین آنتی بیوتیکی جهت درمان ، استفاده کرد. Manuscript profile

سابقه و هدف: آلفا آمیلاز یک اندونوکلئاز می باشد که با شکستن پیوند داخلی آلفا 1 و 4 آمیلوز، آمیلوپکتین و گلیکوژن را هیدرولیز می نماید. امروزه گونه های مختلف جنس باسیلوس منبع مهمی در تولید این آنزیم به شمار می روند. این مطالعه با هدف همسانه سازی و بیان ژن کد کننده آلفا آمیلاز (amyS) از باکتری باسیلوس لیکنیفورمیس و تعیین خصوصیات بیوشیمیایی آنزیم نوترکیب انجام شد. مواد و روش ها: توالی ژن مربوط به آنزیم آلفا آمیلاز با استفاده از روش واکنش‌ زنجیره ای پلی مراز در باسیلوس ردیابی و جداسازی گردید. قطعات مورد نظر در ناقل بیانیpET-26b(+) وارد شدند. پس از توالی یابی قطعات، ناقلین نوترکیب به باکتری بیانی اشرشیا کلی BL21(DE3) منتقل و بیان شدند.به منظور خالص سازی آنزیم نوترکیب از فیلتر آمیکون و کیسه دیالیز استفاده شد. برای اندازه گیری فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز از روش دی نیترو سالیسیلیک اسید استفاده گردید. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان دهنده بیان فراوان آنزیم آلفا آمیلاز در سیستم های بیانی غیر از خود باکتری باسیلوس بود. بر اساس الکتروفورز بر روی ژل SDS-PAGE، وزن مولکولی آنزیم نوترکیب معادل 54 کیلو دالتون گزارش گردید. همچنین آنزیم دارای فعالیت نسبی 4.77 واحد در میلی لیتر بود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر بیان فراوان این آنزیم در سیستم های بیانی دیگر می باشد. اهمیت این سیستم به دلیل وجود پروموتر قوی T7 است. به دلیل بیان ترشحی آنزیم مورد نظر و در نتیجه تاخوردن صحیح و حفظ فعالیت آنزیم، استفاده از این سیستم در مقیاس صنعتی پیشنهاد می گردد. Manuscript profile

سابقه و هدف: شناسایی باکتری های عامل عفونت خونی و تعامل آن با سیستم ایمنی،اهمیت بسیار زیادی دارد.RAGE نوعی گیرنده سلولی است که مولکول های با منشا درونی و خارجی را شناسایی می کند و CXC11 نیز درالقای پاسخ های ایمنی مناسب علیه میکروب ها شرکت می کند. هدف از این تحقیق،تعیین میزان سطح بیان این مولکول ها در بیماران با عفونت خونی و افراد سالم می باشد.مواد و روش ها: دراین مطالعه مورد-شاهدی، سطح بیان ژن RAGE و CXCL11 در 40 بیمار مبتلا به عفونت خونی و 40 فرد سالم به عنوان کنترل با استفاده از تکنیک Real time-PCRمورد بررسی قرار گرفت. تشخیص عفونت خونی با انجام کشت خون و بکارگیری آزمون های بیوشیمیایی باکتریایی انجام شد.یافته ها: سطح mRNA ژن RAGE در بیماران آلوده به سودوموناس آئروژینوسا در مقایسه با اشریشیا کلی ، استافیلوکوکوس اورئوس و اسینتوباکتر بامانی، به طور قابل توجهی افزایش داشت.اما سطح بیان CXCL11 در بین بیماران و گروه کنترل سالم افزایش معنی داری نداشت. همچنین در مقایسه باکتری های عامل عفونت ارتباط معنی داری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درعفونت خونی RAGE گیرنده مهمی در برابر سودوموناس آئروژینوسا می باشد. از این رو روش های کاهش میزان بیان مولکول هایRAGE ، می تواند نقش کاربردی در پاک سازی خون از این باکتری داشته باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: بیوسورفکتانت ها مواد فعال سطحی تولید شده توسط برخی از میکروارگانیسم ها می باشند. این مولکول ها از دو بخش آب دوست و آب گریز تشکیل شده اند و از این رو قادر به افزایش تجزیه زیستی مواد آلی نامحلول می باشند. مطالعه حاضر با هدف جداسازی، شناسایی و تعیین ویژگی دو گونه شیوانلای تولید کننده بیوسورفکتانت از خلیج فارس انجام گردید. مواد و روش ها: با نمونه گیری از شن های ساحلی و آب آلوده به ترکیبات نفتی خلیج فارس، 25 سویه مولد بیوسورفکتانت جداسازی گردید. با استفاده از روش های غنی سازی در محیط بوشنل هاس با گازوئیل جداسازی باکتری های تولید کننده بیوسورفکتانت انجام گرفت. سپس سویه های برتر با استفاده از روش های کمی و کیفی غربالگری مانند همولیز در محیط بلاد آگار، روش گسترش نفت، تست انهدام قطره، فعالیت امولسیونه کنندگی(آمیزندگی) و سنجش آب گریزی سلولی تولید کننده انتخاب شدند. تعیین هویت سویه های احتمالی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی انجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهای یونیورسال و روش 16S rRNA و تعیین توالی، سویه های برتر تولید کننده بیوسورفکتانت شناسایی گردیدند. یافته ها: در مجموع 7 سویه باکتریایی تولید کننده بیوسورفکتانت جداسازی گردید. از این بین 2 سویه به نام های N4 و E14 به عنوان سویه های برتر شناخته شدند. پس از شناسایی مولکولی تعلق سویه ها به شیوانلا آلگا و شیوانلایوپنی تایید گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سویه های جداسازی شده سطح آب گریزی، توانایی تولید ترکیبات فعال کننده سطحی و ویژگی تجزیه ترکیبات هیدروکربنی را در حد مناسبی دارند. بنابراین ارزیابی پتانسیل کاربردی این سویه ها به منظور زیست درمانی و حذف پساب ناشی از صنایع نفت پیشنهاد می گردد. Manuscript profile

سابقه و هدف: : سودوموناس آئروژینوزا از مهم ترین پاتوژن های عفونی در پزشکی به شمار می آید. این باکتری عفونت های مختلفی به ویژه در بیماران دچار سوختگی های شدید و افراد دارای نقص سیستم ایمنی ایجاد می نماید. این پژوهش با هدف تهیه ترکیب آنتی ژنی کونژوگه با قابلیت القای تولید آنتی بادی و ایمنی خاطره ای علیه سودوموناس آئروژینوزا در مدل موش انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت تجربی بر روی سویه PAO1 باکتری سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. در ابتدا باکتری در محیط اختصاصی کشت و آلژینات آن استخراج و تغلیظ گردید. سپس توکسوئید دیفتری، ADH و EDAC به عنوان مولکول فاصله گذار و مولکول اتصال دهنده اضافه شدند. محلول کونژوگه آلژینات و توکسوئید دیفتری از ستون کروماتوگرافی (CL-2B) عبور و آزمون های کنترل کیفی بر روی آن انجام شد. آنتی ژن تهیه شده به موش های نژاد BALB/c با میزان 10 میکروگرم تزریق گردید. واکسیناسیون در سه دوز به صورت داخل صفاقی با فواصل دو هفته ای انجام و خون گیری دو هفته پس از هر تزریق صورت گرفت. سپس میزان آنتی بادی های سرمی برای IgG ، IgA و IgM با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: آنتی بادی های سرمی گروه واکسینه شده با ALG-DT پس از هر تزریق افزایش معنی داری از لحاظ آماری داشتند. به طوری که میزان تیتر IgG تام، IgM و IgA تولید شده علیه آلژینات در گروه های واکسینه با کونژوگه نسبت به آلژینات خالص در سه تزریق به ترتیب به طور متوسط 3/5، 1/7 و 1/2 برابر افزایش نشان داد. نتیجه گیری: افزایش تیتر آنتی بادی در گروه های واکسینه با کونژوگه آلژینات نشان دهنده فعال شدن سلول های T و ایجاد خاطره ایمنی می باشد. بنابراین کونژوگه آلژینات و توکسوئید دیفتری می تواند کاندید مناسبی به منظور تهیه واکسن باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: اسینتوباکتر یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی مقاوم به اغلب آنتی بیوتیک های متداول است که نقش مهمی در مرگ و میر بیماران بستری ایفا می نماید. آمینوگلیکوزیدها از داروهای اصلی مورد استفاده در درمان عفونت های ناشی از این باکتری می باشند. با این وجود مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها در این باکتری توسعه پیدا کرده است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها تیپ های aphA6 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران بیمارستان امام رضا شهر تبریز انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت توصیفی - تحلیلی بر روی 103 نمونه اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان امام رضا تبریز انجام شد. شناسایی و تعیین هویت جدایه ها با استفاده از آزمون های افتراقی و بیوشیمیایی انجام گرفت. ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی به کانامایسین، جنتامایسین، آمیکاسین و توبرامایسین با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. سپس به منظور ارزیابی حضور ژن های aphA6 و aadB از روش PCR استفاده گردید. یافته ها: از مجموع جدایه های مورد بررسی، 52 مورد (50/48%) ژن aphA6 و 16 مورد (15/53%) ژن aadB را داشتند. همچنین بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های کانامایسین (94%)، جنتامایسین (86%)، آمیکاسین(81%) و توبرامایسین (63%) بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش شیوع قابل توجه ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزیدها در جدایه های اسینتوباکتر بامانی در منطقه مورد بررسی را نشان داد. از این رو ضرورت توجه بیشتر به منظور پایش گسترده مقاومت آنتی بیوتیکی و پیشگیری از انتشار ژن های مقاومت دارویی در این باکتری ها وجود دارد. Manuscript profile