زمینه و هدف: هدف از این پژوهش شناسایی الگوی روابط علی عوامل مؤثر بر مدیریت استعداد نزد سازمان‌های ورزشی بود.روش‌ها: رویکرد این پژوهش آمیخته بود. مشارکت‌کنندگان این پژوهش را در بخش کیفی صاحب‌نظران و در بخش کمی کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند. در مطالعه کیفی روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع گلوله‌برفی و در مطالعه کمی روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی بود. تعداد افراد مشارکت‌کننده در مطالعه کیفی بر مبنای اشباع نظری 15 نفر و در مطالعه کمی حجم نمونه برابر با 250 نفر بود.. لازم به ذکر است این تحلیل با کمک نرم‌افزارهای، Maxqda نسخه 12، SPSS نسخه 23، Smart PLS نسخه 3، و ماکروی اکسل دیمتل انجام شد. یافته‌ها: براساس یافته‌های مطالعه کیفی، مدیریت استعداد در سازمان‌های ورزشی به ‌عنوان یک نهاده تابع عوامل درون-سازمانی (چابکی استراتژیک، مدیریت تنوع، نوآوری همگرایانه، بلوغ انعطاف‌پذیری، هوش تجاری، مدیریت دانش الکترونیکی، یادگیری و آموزش آنلاین، تحول سازمانی، فضای متلاطم سازمان) و برون‌سازمانی (جهانی‌سازی، تحول دیجیتال، تحرک جهانی) است. همچنین میزان سازگاری الگوی نظری با الگوی تجربی نسبتاً سازگار است. نتیجه‌گیری: در نتیجه می‌توان اشاره به این داشت که بخش زیادی از راندمان مدیریت استعداد در سازمان‌های ورزشی متأثر از مدیریت تنوع است و توجه و تمرکز بر آن باعث کارایی سیستم مدیریت استعداد نزد سازمان‌های ورزشی می‌شود. Manuscript profile