اسکان موقت جمعیت آسیب دیدگان فرایندی است که مستلزم آن، شناسایی فضاهای مناسب برای استقرارجمعیت، برنامه ریزی، مدیریت و ارئه راهکارهای مناسب قبل و حین وقوع زلزله احتمالی می‌باشد. منطقه 3 شهرداری تهران، منطقه مستعدی برای وقوع زلزله می‌باشد و وجود گسل‌های مؤثر در آسیب‌پذیری شهر تهران ازجمله گسل‌های مشاء، گسل شمال تهران و گسل ری و همچنین تأثیر گسل‌هایی در داخل و پیرامون منطقه ازجمله گسل محمودیه، گسل داودیه، گسل تلو پایین، گسل شیان و کوثر بروز خطر زمین‌لرزه را در این منطقه تشدید می‌کند. این مسئله ضرورت مدیریت بحران و بحث مکان‌یابی فضاهای بهینه جهت اسکان موقت، مخصوصاً فضاهای سبز و باز در مواقع بعد از رخداد زلزله برای کمک‌رسانی و اسکان شهروندان را ضروری جلوه داده است. بنابراین موضوع مکان‌یابی، تعیین فضاهای شهری با قابلیت اسکان موقت و ارائه یک الگوی مناسب اسکان با در نظر گرفتن پارامترها و عوامل مؤثر مکانی مهم‌ترین هدف این پژوهش برای مدیریت بحران بعد از زلزله احتمالی تهران در منطقه 3، در نظر گرفته شده است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی بوده و روش بررسی آن توصیفی-تحلیلی است .در همین راستا با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه، چارچوب مفهومی و مروری بر تجارب، مطالعات پیشین مورد بررسی قرار گرفته است . این تحقیق با تحلیل داده‌ها به صورت کیفی و کمی و با شناسایی معیارها و اصول مکان‌یابی سکونتگاه‌های موقت و وزن دهی به معیارها از طریق ماتریس مقایسه زوجی انجام شد . جهت مکان‌یابی فضاهای باز موجود از روش سلسله مراتبی AHP استفاده گردیده است. Manuscript profile