داستان فصل مشترک میان ادبیات و بسیاری از هنرهاست. هنرهایی چون تئاتر، سینما و حتی نقاشی و موسیقی. اما داستان برای تبدیل شدن به فیلم نامه باید دارای ویژگی هایی باشد که ابتدایی ترین آن تصویری بودن داستان ادبی مورد نظر است. چرا که تصویر برآمده از وصف شاعر یا نویسنده جاندار ترین عنصری است که بیننده را به درک موقعیت مکانی و زمانی می رساند. از این رو در مقالة حاضر سعی شده است با تمرکز بر عناصرتصویر وداستان که از مهم ترین عوامل ساختاری در شکل گیریِ‌ فیلم نامه هستند، از آمادگی و قابلیت داستان های شاه نامه در برگردان به قالب فیلم نامة داستانی سخن گفت. بدین منظور با تعریف کلیاتی چون تصویر(اعم از حماسی و سینمایی)، داستان و فیلم نامه بحث را آغاز نموده و در ادامه با طبقه بندی و شرح ساختار داستانی فیلم نامه که بیشتر مبتنی بر عناصر تصویری و داستانی چون صحنه، شخصیت، پیرنگ، مضمون، و گفتگو است، بحث را پی گرفته و در این میان با نشان دادن نمونه هایی از داستان زال و رودابه و تطبیق ساختار داستانیِ آن با ساختار فیلم نامه و آوردن نمونه هایی از تصویرسازی در این داستان، پژوهش به انجام می رسد. Manuscript profile