هدف این پژوهش، ارائه مدل برنامه درسی کار آفرینی جهت ارتقاء و کسب شایستگی‌های کارآفرینی دانش آموزان (نمونه پژوهش: مدارس متوسط دوم استان البرز) است. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوۀ اجرا، پژوهشی تلفیقی(کیفی-کمّی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان رشته کارآفرینی استان البرز در سال تحصیلی 400-1399 به تعداد 14 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمّی نیز شامل کلیه معلمان متوسطه دوم درس برنامه‌ریزی و کارآفرینی استان البرز در سال تحصیلی 400-1399 (266 نفر) بودند که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و گرجسی 154 نفر تعیین و به صورت روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه‌ محقق ساخته بر اساس یافته‌های بخش کیفی بود. برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از نرم‌افزارMaxquda18 و در بخش کمّی با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری با نرم‌افزار Smart Pls3 استفاده شد. نتایج نشان داد که بخش کیفی 56 مضمون فرعی و 5 مضمون اصلی برای برنامه درسی کارآفرینی وجود دارد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نیز نشان داد عامل اول یعنی ایجاد دانش کارآفرینی 54/6 از واریانس کل را تبیین می‌کند، عامل دوم (نگرش کارآفرینی) 65/7 درصد، عامل سوم (مهارت‌های کارآفرینی) 76/12 درصد و عامل چهارم (توانایی کارآفرینی) 65/14 درصد از کل واریانس کارآفرینی را تبیین کردند. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد همه عوامل شناسایی شده دارای اثر معناداری هستند. همچنین معیار GOF نیز نشان داد برازش کلی مدل در سطح مطلوبی قرار داشت. Manuscript profile