با توجه به مصرف بالای آنزیم آمیلاز، استفاده از سویه‌های مولد آنزیم آمیلاز و بهینه‌سازی شرایط تولید این آنزیم روشی کارآمد در جهت تولید این آنزیم است. با توجه به این که تا کنون ژن مربوط به آمیلاز باسیلوس آلکالیتوریس شناسایی نشده است، دستیابی به شرایط پایدار تولید آنزیم توسط باکتری‌های مولد این آنزیم ها تولید دارای اهمیت است. یکی از روش های مورد توجه تثبیت باکتری ها در بسترهای مناسب است به طوری که قابلیت تولید آنزیم توسط این باکتری ها حفظ شود. در این پژوهش ابتدا باکتری باسیلوس آلکالیتلوریس در محیط کشت LB براث حاوی نشاسته کشت داده شد. سپس باکتری در آگار تثبیت شده و میزان آنزیم تولید شده با استفاده از روش DNS اندازه‌گیری شد. در نهایت میزان تولید آنزیم هنگام استفاده مجدد از سلول های تثبیت شده در کشت های متوالی ارزیابی شد. طبق نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر باکتری باسیلوس آلکالیتلوریس تثبیت شده در بستر آگار همچنان قادر است آنزیم آلفا-آمیلاز را تولید نماید. حداکثر میزان تولید آلفا-آمیلاز پس از 24 ساعت به دست آمد. علاوه براین باکتری تثبیت شده پس از 4 دفعه تعویض محیط کشت همچنان باقی مانده و قادر به تولید آنزیم آمیلاز است به طوری که تا 72 ساعت تغییر قابل توجهی در میزان تولید آنزیم مشاهده نمی شود. با توجه به اینکه تثبیت باکتری باسیلوس آلکالیتلوریس در آگار منجر به حفظ قابلیت تولید آنزیم آلفا-آمیلاز می‌گردد، لذا می‌توان از این روش در تولید انبوه آنزیم آمیلاز استفاده نمود. Manuscript profile